Przejdź do zawartości

Nakielnica (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nakielnica
gmina wiejska
1867-1924[1]
Państwo

 Polska

Województwo

łódzkie

Powiat

łódzki

Siedziba

Nakielnica

Populacja (1924[2])
• liczba ludności


2628

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba miejscowości

22

brak współrzędnych

Nakielnica – dawna gmina wiejska istniejąca do 1924 roku w woj. łódzkim. Siedzibą władz gminy była Nakielnica.

Za Królestwa Polskiego gmina Brużyca (lub Brużyca Wielka[3]) należała do powiatu łodzińskigo (łódzkiego) w guberni piotrkowskiej[4][5].

W okresie międzywojennym gmina Nakielnica należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. Obejmowała miejscowości: Antoniew, Brużyczka-Księstwo, Brużyczka Mała, Huta Aniołów, Jastrzębia Dolna, Jastrzębia Górna, Jedlicze A, Jedlicze B, Kargulec, Karolew, Kontrewers, Leonów, Nakielnica, Okręglik, Piaskowice, Piła, Sokołów i Ustronie[6].

Jednostkę zniesiono 27 marca 1924 roku, a z jej obszaru (oraz z obszaru zniesionej gminy Brużyca) utworzono nową gminę Brużyca Wielka[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. łódzkiego.
  2. Skorowidzu miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  3. Nie mylić z późniejszą gminą Brużyca Wielka
  4. Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
  5. Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
  6. Skorowidzu miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  7. Dz.U. z 1924 r. nr 28, poz. 278