Opus (format)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Opus
Ikona formatu
ilustracja
Rozszerzenia pliku

.opus

Typ MIME

audio/ogg

Producent

IETF codec working group

Data opracowania

2012-09-11

Ostatnia wersja

1.3.1
12 kwietnia 2019; ponad 5 lat temu[1]

Typ

audio

Otwarty format?

tak

Strona internetowa
Jakość formatów stratnych plików dźwiękowych w zależności od przepływności bitów
Zestawienie przepływności bitów, jakości i opóźnienia kodeków

Opus – format stratnej kompresji dźwięku, przystosowany do kodowania zarówno mowy jak i muzyki. Charakteryzuje się małym opóźnieniem (typowo 10-20 ms), najwyższą (w momencie wprowadzenia) jakością kompresji dźwięku oraz możliwością płynnej zmiany stopnia kompresji w dowolnej chwili. Używa algorytmów SILK (ze Skype) oraz CELT. Stosowanym formatem plików jest opus.

Charakterystyczną cechą formatu jest maksymalna częstotliwość próbkowania równa 48 kHz. Jest to uzasadnione fizjologią ludzkiego słuchu[2].

Opus jest kodekiem audio wymaganym przez standard WebRTC[3] oraz jest formatem otwartym i bezpłatnym[1].

Obsługa strumieni dźwięku Opus jest dostępna w filmach, np. dla systemu Windows w pakiecie LAV Fiters 0.51.3. Kontener Matroska obsługuje ten format dźwięku eksperymentalnie[4]. W wersji beta 1.1 enkodera Opus znacznie poprawiono kompresję dźwięku przestrzennego dzięki uwzględnieniu maskowania głośników[5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]