Owczarek z Majorki
 Owczarek z Majorki | |
| Inne nazwy |
Ca De Bestiar, perro de pastor mallorquin |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Wymiary | |
| Wysokość | |
| Masa |
40 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa I, Sekcja 1, |
| Wzorce rasy | |
Owczarek z Majorki – jedna z ras psów należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Rasa powstała w XVIII wieku na Balearach z psów sprowadzonych z kontynentu[1]. Nie podlega próbom pracy[2].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Ca de Bestiar to pies o budowie średnioliniowej. Dopuszcza się u suk długość, która może przekraczać wysokość w kłębie. Sylwetka jest proporcjonalna, mocna, muskularna.
Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
Jedynym dopuszczalnym kolorem jest czarny. Biel może występować jedynie w formie znaczeń na przedpiersiu, w postaci na dole szyi, na łapach przednich i tylnych, na pazurach i końcach palców. Zasięg bieli ma wpływ na punktowanie oceny. Najbardziej ceniona jest czerń dżetowa.
Istnieją dwie odmiany tej rasy: krótkowłosa i długowłosa. Krótkowłosa jest bardziej popularna.
Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]
Uznaje tylko jednego pana, wobec niego jest oddany i z trudnością akceptuje awanse ze strony obcych osób. Inteligentny, pojętny. Odporny na niekorzystne warunki pogodowe – jedna z nielicznych ras dobrze znoszących wysokie temperatury, pomimo czarnego umaszczenia[1]. Krzepki i ruchliwy.
Użytkowość[edytuj | edytuj kod]
Hodowany jest jako pies pasterski, stróżujący i obronny.
Popularność[edytuj | edytuj kod]
W Polsce jest rasą unikatową.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 83-7079-672-9.
- ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 66.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 284. ISBN 83-7073-122-8.