Przejdź do zawartości

Pál Várhidi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pál Várhidi
Imię i nazwisko przy narodzeniu

Pál Vinkovics

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1931
Budapeszt

Wzrost

180 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1942–1946 Újpesti Törekvés SE
1946–1949 Wolfner SE
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1949–1966 Újpesti Dózsa
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1954–1957  Węgry 10 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1966–1967 Vác FC 1899
1968–1969 Budapesti EAC
1974–1980 Újpesti Dózsa
1981–1984 Göd
1987–1990 Göd
1990–1995 Elektromos SC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Rzym 1960 piłka nożna

Pál Várhidi (ur. jako Pál Vinkovics, 6 listopada 1931 w Budapeszcie, zm. 12 listopada 2015) – węgierski piłkarz grający na pozycji obrońcy. W swojej karierze rozegrał 10 meczów w reprezentacji Węgier.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę piłkarską Várhidi rozpoczynał w klubach Újpesti Törekvés SE i Wolfner SE. Następnie odszedł do Újpesti Dózsa. W 1949 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze węgierskiej i w klubie tym grał do końca swojej kariery, czyli do 1966 roku. Wraz z Újpestem wywalczył mistrzostwo kraju w 1960 roku oraz dwa wicemistrzostwa w latach 1960 i 1961.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Węgier Várhidi zadebiutował 19 września 1954 roku w wygranym 5:1 towarzyskim meczu z Rumunią. W 1954 roku został powołany do kadry na mistrzostwa świata w Szwajcarii, na których Węgry wywalczyli wicemistrzostwo świata. Na Mundialu był rezerwowym i nie rozegrał żadnego spotkania. Od 1954 do 1957 roku rozegrał w kadrze narodowej 10 meczów. W 1960 roku zdobył z kadrą olimpijską brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w Rzymie.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Várhidi został trenerem. Prowadził takie zespoły jak: Vác FC, Budapesti EAC, Újpesti Dózsa, Göd i Elektromos SC. Największe sukcesy osiągnął z Újpestem, który czterokrotnie doprowadził do tytułu mistrza kraju w sezonach 1973/1974, 1974/1975, 1977/1978 i 1978/1979 oraz zdobycia Pucharu Węgier w 1975 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]