Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 – 100 m stylem dowolnym kobiet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pływanie
100 m stylem dowolnym kobiet
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016
2012 2020
Miejsce

 Brazylia
Rio de Janeiro

Termin

10 sierpnia 2016
(eliminacje i półfinały)
11 sierpnia 2016
(finał)

Liczba ekip

37

Liczba sportowców

48

Obiekt rozgrywek

Olympic Aquatics Stadium

Złoty medal Złoty medal

Simone Manuel
 Stany Zjednoczone
Penny Oleksiak
 Kanada

Brązowy medal Brązowy medal

Sarah Sjöström
 Szwecja

Pływanie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016
Sample picture of the event (unofficial)
Styl dowolny
50 m   mężczyźni   kobiety
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
400 m mężczyźni kobiety
800 m kobiety
1500 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl klasyczny
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl motylkowy
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl zmienny
200 m mężczyźni kobiety
400 m mężczyźni kobiety
Sztafety – styl dowolny
4 × 100 m mężczyźni kobiety
4 × 200 m mężczyźni kobiety
Sztafety – styl zmienny
4 × 100 m mężczyźni kobiety
Otwarty akwen
10 km mężczyźni kobiety

100 m stylem dowolnym kobiet – jedna z konkurencji pływackich, które odbyły się podczas XXXI Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro. Eliminacje i półfinały miały miejsce 10 sierpnia, a finał tej konkurencji 11 sierpnia.

W jednym z najbardziej zaskakujących wyścigów na tych igrzyskach, złoty medal zdobyły 16-letnia Kanadyjka Penny Oleksiak i Amerykanka Simone Manuel. Na półmetku wyścigu Manuel była trzecia, a Oleksiak dopiero siódma. Ostatecznie obie pływaczki zakończyły wyścig, ustanawiając nowy rekord olimpijski (52,70). Manuel stała się jednocześnie pierwszą Afroamerykanką, która została mistrzynią olimpijską w indywidualnej konkurencji pływackiej[1]. Oleksiak zapisała się natomiast w historii jako pierwsza reprezentantka Kanady, która na jednych letnich igrzyskach olimpijskich zdobyła cztery medale[2]. Brązowy medal, z czasem 52,99, wywalczyła Sarah Sjöström ze Szwecji.

Mistrzyni świata Australijka Bronte Campbell, będąca obok swojej siostry Cate jedną z faworytek wyścigu, zajęła czwarte miejsce (53,04). Na piątej pozycji uplasowała się mistrzyni olimpijska sprzed czterech lat Holenderka Ranomi Kromowidjojo (53,08). Cate Campbell, która zarówno w eliminacjach jak i półfinale ustanawiała rekord olimpijski, prowadziła na półmetku wyścigu w tempie lepszym od swojego rekordu świata, ale osłabła w drugiej części dystansu i ostatecznie znalazła się na szóstym miejscu (53,24). Finałową ósemkę zamknęły Amerykanka Abbey Weitzeil (53,30) i Jeanette Ottesen z Danii (53,36).

Terminarz[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie godziny podane są w czasie brazylijskim (UTC-03:00) oraz polskim (CEST)[3].

Data Godzina rozpoczęcia
UTC-03:00 CEST
10 sierpnia 2016 13:02 18:02 Eliminacje
22:12 3:12 Półfinały
11 sierpnia 2016 23:18 4:18 Finał

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord Zawodniczka Czas Miejsce Data
Rekord świata Australia Cate Campbell 52,06 Australia Brisbane 2 lipca 2016
Rekord olimpijski Holandia Ranomi Kromowidjojo 53,00 Wielka Brytania Londyn 2 sierpnia 2012

W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:

Data Etap konkurencji Zawodniczka Czas Rekord
10 sierpnia eliminacje Australia Cate Campbell 52,78 OR
10 sierpnia półfinał 2 Australia Cate Campbell 52,71 OR
11 sierpnia finał Stany Zjednoczone Simone Manuel
Kanada Penny Oleksiak
52,70 OR

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

[4]

Miejsce Wyścig Tor Zawodniczka Państwo Czas Uwagi
1. 5 4 Cate Campbell  Australia 52,78 Q, OR
2. 4 3 Simone Manuel  Stany Zjednoczone 53,32 Q
3. 6 5 Sarah Sjöström  Szwecja 53,37 Q
4. 5 5 Ranomi Kromowidjojo  Holandia 53,43 Q
5. 5 3 Penny Oleksiak  Kanada 53,53 Q
5. 5 6 Jeanette Ottesen  Dania 53,53 Q
7. 6 3 Abbey Weitzeil  Stany Zjednoczone 53,54 Q
8. 6 4 Bronte Campbell  Australia 53,71 Q
9. 5 2 Chantal van Landeghem  Kanada 53,89 Q
10. 6 2 Charlotte Bonnet  Francja 53,93 Q
11. 5 8 Pernille Blume  Dania 54,15 Q
11. 6 7 Zhu Menghui  Chiny 54,15 Q
13. 4 6 Alaksandra Hierasimienia  Białoruś 54,25 Q
14. 4 8 Etiene Medeiros  Brazylia 54,38 Q
15. 4 2 Shen Duo  Chiny 54,41 Q, WD[5]
16. 6 1 Rikako Ikee  Japonia 54,50 Q
16. 6 8 Miki Uchida  Japonia 54,50 Q
18. 5 7 Arianna Vanderpool-Wallace  Bahamy 54,56
19. 3 5 Wieronika Popowa  Rosja 54,60
20. 4 4 Femke Heemskerk  Holandia 54,63
21. 5 1 Larissa Oliveira  Brazylia 54,72
22. 4 7 Béryl Gastaldello  Francja 54,80
23. 3 1 Maria Ugolkova  Szwajcaria 54,85
24. 3 7 Camille Cheng  Hongkong 54,92
25. 3 8 Julie Meynen  Luksemburg 55,09
26. 3 4 Erika Ferraioli  Włochy 55,20
27. 2 4 Susann Bjørnsen  Norwegia 55,35
28. 4 1 Natalija Łowcowa  Rosja 55,37
29. 3 3 Katarzyna Wilk  Polska 55,44
30. 3 6 Andrea Murez  Izrael 55,47
31. 3 2 Nina Rangełowa  Bułgaria 55,71
32. 2 3 Natthanan Junkrajang  Tajlandia 56,24
33. 2 5 Jasmine Alkhadi  Filipiny 56,30
34. 1 5 Inés Remersaro  Urugwaj 57,85
35. 2 8 Jade Howard  Zambia 58,47
36. 2 6 Ana-Iulia Dascal  Rumunia 58,72
37. 2 1 Heather Arseth  Mauritius 58,89
38. 2 7 Tracy Keith-Matchitt  Wyspy Cooka 58,99
39. 2 2 Karen Riveros  Paragwaj 59,00
40. 1 3 Ana Sofia Nóbrega  Angola 59,23
41. 1 6 Fatima Alkaramova  Azerbejdżan 59,41
42. 1 4 Jovana Terzic  Czarnogóra 59,59
43. 1 2 Nikol Merizaj  Albania 59,99
44. 1 8 Estellah Fils Rabetsara  Madagaskar 1:01,11
45. 1 7 Yusra Mardini Reprezentacja Uchodźców 1:04,66
46. 1 1 Aminath Shajan  Malediwy 1:05,71
4 5 Federica Pellegrini  Włochy DNS
6 6 Michelle Coleman  Szwecja DNS

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

[5]

Półfinał 1[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Tor Zawodniczka Państwo Czas Uwagi
1. 4 Simone Manuel    Stany Zjednoczone   53,11 Q
2. 6 Bronte Campbell    Australia   53,29 Q
3. 3 Jeanette Ottesen    Dania   53,35 Q, NR
4. 5 Ranomi Kromowidjojo    Holandia   53,42 Q
5. 7 Zhu Menghui    Chiny   53,98
6. 8 Miki Uchida    Japonia   54,39
7. 2 Charlotte Bonnet    Francja   54,54
8. 1 Etiene Medeiros    Brazylia   54,59

Półfinał 2[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Tor Zawodniczka Państwo Czas Uwagi
1. 4 Cate Campbell    Australia   52,71 Q, OR
2. 3 Penny Oleksiak    Kanada   52,72 Q, AM, WJ
3. 5 Sarah Sjöström    Szwecja   53,16 Q
4. 6 Abbey Weitzeil    Stany Zjednoczone   53,53 Q
5. 2 Chantal van Landeghem    Kanada   54,00
6. 7 Pernille Blume    Dania   54,19
7. 8 Rikako Ikee    Japonia   54,31
8. 1 Alaksandra Hierasimienia    Białoruś   54,34

Legenda: WJ – rekord świata juniorek

Finał[edytuj | edytuj kod]

[6]

Miejsce Tor Zawodniczka Państwo Czas Uwagi
złoto 3 Simone Manuel    Stany Zjednoczone   52,70 OR, AM
złoto 5 Penny Oleksiak    Kanada   52,70 OR, AM, WJ
brąz 6 Sarah Sjöström    Szwecja   52,99
4. 2 Bronte Campbell    Australia   53,04
5. 1 Ranomi Kromowidjojo    Holandia   53,08
6. 4 Cate Campbell    Australia   53,24
7. 8 Abbey Weitzeil    Stany Zjednoczone   53,30
8. 7 Jeanette Ottesen    Dania   53,36

Legenda: WJ – rekord świata juniorek, AM – rekord Ameryki

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tom Lutz, Andy Bull: Simone Manuel makes history: 'I hope I'm an inspiration to others'. 2016-08-12. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).
  2. Rob Longley: Penny Oleksiak wins Canada’s first gold medal in Rio, cementing her star in Olympic history. 2016-08-12. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).
  3. Rio 2016 – terminarz konkurencji pływackich. rio2016.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
  4. Rio 2016 – 100 m stylem dowolnym kobiet (eliminacje) – wyniki. 2016-08-10. [dostęp 2017-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-10)]. (ang.).
  5. a b Rio 2016 – 100 m stylem dowolnym kobiet (półfinały) – wyniki. 2016-08-10. [dostęp 2017-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)]. (ang.).
  6. Rio 2016 – 100 m stylem dowolnym kobiet (finał) – wyniki. 2016-08-11. [dostęp 2017-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-20)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]