Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 – 100 m stylem dowolnym mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pływanie
100 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016
2012 2020
Miejsce

 Brazylia
Rio de Janeiro

Termin

9 sierpnia 2016 (eliminacje i półfinały)
10 sierpnia 2016 (finał)

Liczba ekip

45

Liczba sportowców

59

Obiekt rozgrywek

Olympic Aquatics Stadium

Złoty medal Złoty medal

Kyle Chalmers
 Australia

Srebrny medal Srebrny medal

Pieter Timmers
 Belgia

Brązowy medal Brązowy medal

Nathan Adrian
 Stany Zjednoczone

Pływanie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016
Sample picture of the event (unofficial)
Styl dowolny
50 m   mężczyźni   kobiety
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
400 m mężczyźni kobiety
800 m kobiety
1500 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl klasyczny
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl motylkowy
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl zmienny
200 m mężczyźni kobiety
400 m mężczyźni kobiety
Sztafety – styl dowolny
4 × 100 m mężczyźni kobiety
4 × 200 m mężczyźni kobiety
Sztafety – styl zmienny
4 × 100 m mężczyźni kobiety
Otwarty akwen
10 km mężczyźni kobiety
pokaż • dyskusja • edytuj

100 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich, które odbyły się podczas XXXI Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro. Eliminacje i półfinały miały miejsce 9 sierpnia, a finał konkurencji 10 sierpnia.

Mistrzem olimpijskim został 18-letni Kyle Chalmers i zdobył tym samym pierwszy złoty medal w tej konkurencji dla Australii od 1968 roku, kiedy zwyciężył Michael Wenden. Na półmetku wyścigu Chalmers był siódmy, ale dzięki znakomitemu finiszowi wyprzedził pozostałych zawodników i czasem 47,58 ustanowił nowy rekord świata juniorów[1]. Srebrny medal wywalczył Belg Pieter Timmers, który pobił rekord swojego kraju, uzyskawszy czas 47,80. Trzecie miejsce zajął broniący tytułu mistrza olimpijskiego Amerykanin Nathan Adrian (47,85).

Prowadzący po pierwszych 50 metrach Kanadyjczyk Santo Condorelli z czasem 47,88 znalazł się tuż za podium, ze stratą 0,03 s do Adriana. Piąty był Duncan Scott z Wielkiej Brytanii, który wyrównał rekord swojego kraju, ustanowiony w eliminacjach (48,01), podczas gdy Amerykanin Caeleb Dressel zajął szóste miejsce (48,02). Faworyt wyścigu Australijczyk Cameron McEvoy, który cztery miesiące wcześniej uzyskał najlepszy w historii wynik w stroju tekstylnym (47,04)[2], w finale uplasował się na siódmej pozycji (48,12). Na ostatnim miejscu w finale znalazł się reprezentant gospodarzy Marcelo Chierighini (48,41).

Terminarz[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie godziny podane są w czasie brazylijskim (UTC-03:00) oraz polskim (CEST)[3].

Data Godzina rozpoczęcia
UTC-03:00 CEST
9 sierpnia 2016 13:02 18:02 Eliminacje
22:03 3:03 Półfinały
10 sierpnia 2016 23:03 4:03 Finał

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord Zawodnik Czas Miejsce Data
Rekord świata Brazylia César Cielo 46,91 Włochy Rzym 30 lipca 2009
Rekord olimpijski Australia Eamon Sullivan 47,05 Pekin 13 sierpnia 2008

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

[4]

Miejsce Wyścig Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 7 3 Kyle Chalmers  Australia 47,90 Q, WJ
2. 7 2 Caeleb Dressel  Stany Zjednoczone 47,91 Q
3. 5 6 Duncan Scott  Wielka Brytania 48,01 Q, NR
4. 8 4 Cameron McEvoy  Australia 48,12 Q
5. 6 5 Santo Condorelli  Kanada 48,22 Q
6. 6 8 Joseph Schooling  Singapur 48,27 Q, NR
7. 8 8 Damian Wierling  Niemcy 48,35 Q
8. 6 3 Władimir Morozow  Rosja 48,39 Q
9. 8 2 Pieter Timmers  Belgia 48,46 Q
10. 8 5 Luca Dotto  Włochy 48,47 Q
11. 7 8 Yuri Kisil  Kanada 48,49 Q
12. 6 2 Sebastiaan Verschuren  Holandia 48,51 Q
13. 6 6 Marcelo Chierighini  Brazylia 48,53 Q
14. 6 4 Ning Zetao  Chiny 48,57 Q
8 3 Clément Mignon  Francja 48,57 Q
16. 7 4 Nathan Adrian  Stany Zjednoczone 48,58 Q
17. 6 1 Katsumi Nakamura  Japonia 48,61
18. 7 5 Jérémy Stravius  Francja 48,62
19. 5 5 Glenn Surgeloose  Belgia 48,65
20. 5 1 Kristian Gołomeew  Grecja 48,68
21. 7 6 Andriej Grieczin  Rosja 48,75
22. 8 6 Federico Grabich  Argentyna 48,78
23. 4 2 Dylan Carter  Trynidad i Tobago 48,80 NR
24. 4 6 Richárd Bohus  Węgry 48,86
25. 6 7 Yu Hexin  Chiny 48,87
26. 4 4 Dominik Kozma  Węgry 48,92
27. 7 7 Shinri Shioura  Japonia 48,94
28. 8 7 Nicolas Oliveira  Brazylia 49,05
29. 7 1 Ben Proud  Wielka Brytania 49,14
30. 5 4 Simonas Bilis  Litwa 49,16
31. 3 4 Oussama Sahnoune  Algieria 49,20
32. 4 3 Park Tae-hwan  Korea Południowa 49,24
8 1 Velimir Stjepanović  Serbia
34. 4 1 Cristian Quintero  Wenezuela 49,25
35. 4 5 Jauhien Curkin  Białoruś 49,37
36. 5 8 Anže Tavčar  Słowenia 49,38
37. 5 7 Filippo Magnini  Włochy 49,40
38. 5 2 Marius Radu  Rumunia 49,57
39. 5 3 Björn Hornikel  Niemcy 49,62
40. 3 2 Shane Ryan  Irlandia 49,82
41. 3 3 Aleksandyr Nikołow  Bułgaria 50,08
42. 4 7 Ari-Pekka Liukkonen  Finlandia 50,14
4 8 Matthew Stanley  Nowa Zelandia
44. 3 5 Benjamin Hockin Brusquetti  Paragwaj 50,26
45. 2 6 Igor Mogne  Mozambik 50,65 NR
3 6 Ziv Kalontarov  Izrael
47. 3 8 Raphaël Stacchiotti  Luksemburg 50,79
48. 2 5 Sean Gunn  Zimbabwe 50,87
49. 3 7 Bradley Vincent  Mauritius 50,89
50. 2 4 Mathew Abeysinghe  Sri Lanka 50,96
51. 2 3 Andrew Chetcuti  Malta 51,37
52. 1 4 Jhonny Pérez  Dominikana 51,50
53. 3 1 Nicholas Magana  Peru 51,53
54. 1 3 Thibaut Amani Danho  Wybrzeże Kości Słoniowej 52,78
55. 2 2 Miguel Mena  Nikaragua 53,40
56. 2 1 Rami Anis Reprezentacja Uchodźców 54,35
57. 2 7 Sovijja Pou  Kambodża 54,55
58. 2 8 Sirish Gurung  Nepal 57,76 NR
59. 1 5 Robel Kiros Habte  Etiopia 1:04,95

Legenda: WJ – rekord świata juniorów, NR – rekord kraju

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

[5]

Półfinał 1[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 8 Nathan Adrian  Stany Zjednoczone 47,83 Q
2. 5 Cameron McEvoy  Australia 47,93 Q
3. 4 Caeleb Dressel  Stany Zjednoczone 47,97 Q
4. 6 Władimir Morozow  Rosja 48,26
5. 7 Sebastiaan Verschuren  Holandia 48,28
6. 1 Ning Zetao  Chiny 48,37
7. 2 Luca Dotto  Włochy 48,49
8. 3 Joseph Schooling  Singapur 48,70

Półfinał 2[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 4 Kyle Chalmers  Australia 47,88 Q, WJ
2. 3 Santo Condorelli  Kanada 47,93 Q
3. 2 Pieter Timmers  Belgia 48,14 Q, NR
4. 5 Duncan Scott  Wielka Brytania 48,20 Q
5. 1 Marcelo Chierighini  Brazylia 48,23 Q
6. 7 Yuri Kisil  Kanada 48,28
7. 8 Clément Mignon  Francja 48,57
8. 6 Damian Wierling  Niemcy 48,66

Legenda: WJ – rekord świata juniorów

Finał[edytuj | edytuj kod]

[6]

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
złoto 5 Kyle Chalmers    Australia   47,58 WJ
srebro 7 Pieter Timmers    Belgia   47,80 NR
brąz 4 Nathan Adrian    Stany Zjednoczone   47,85
4. 6 Santo Condorelli    Kanada   47,88
5. 1 Duncan Scott    Wielka Brytania   48,01 = NR
6. 2 Caeleb Dressel    Stany Zjednoczone   48,02
7. 3 Cameron McEvoy    Australia   48,12
8. 8 Marcelo Chierighini    Brazylia   48,41

Legenda: WJ – rekord świata juniorów

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Luke Pentony: Rio 2016: Australia's Kyle Chalmers wins Olympic gold in 100 metres freestyle. 2016-08-11. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).
  2. ↑ Braden Keith: Cameron McEvoy Swims Fastest Textile 100 Free Ever: 47.04. Swim Swam, 2016-04-11. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).
  3. ↑ Rio 2016 – terminarz konkurencji pływackich. rio2016.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
  4. ↑ Rio 2016 – 100 m stylem dowolnym mężczyzn (eliminacje) – wyniki. 2016-08-09. [dostęp 2017-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-09)]. (ang.).
  5. ↑ Rio 2016 – 100 m stylem dowolnym mężczyzn (półfinały) – wyniki. 2016-08-09. [dostęp 2017-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-10)]. (ang.).
  6. ↑ Rio 2016 – 100 m stylem dowolnym mężczyzn (finał) – wyniki. 2016-08-10. [dostęp 2017-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie olimpijscy w pływaniu (100 m stylem dowolnym)

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pływanie_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_2016_–_100_m_stylem_dowolnym_mężczyzn&oldid=66446639”