Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 – 400 m stylem dowolnym mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pływanie
400 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016
2012 2020
Miejsce

 Brazylia
Rio de Janeiro

Termin

6 sierpnia 2016 (eliminacje i finał)

Liczba ekip

39

Liczba sportowców

50

Obiekt rozgrywek

Olympic Aquatics Stadium

Złoty medal Złoty medal

Mack Horton
 Australia

Srebrny medal Srebrny medal

Sun Yang
 Chiny

Brązowy medal Brązowy medal

Gabriele Detti
 Włochy

Pływanie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016
Sample picture of the event (unofficial)
Styl dowolny
50 m   mężczyźni   kobiety
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
400 m mężczyźni kobiety
800 m kobiety
1500 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl klasyczny
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl motylkowy
100 m mężczyźni kobiety
200 m mężczyźni kobiety
Styl zmienny
200 m mężczyźni kobiety
400 m mężczyźni kobiety
Sztafety – styl dowolny
4 × 100 m mężczyźni kobiety
4 × 200 m mężczyźni kobiety
Sztafety – styl zmienny
4 × 100 m mężczyźni kobiety
Otwarty akwen
10 km mężczyźni kobiety
Stadion z basenem olimpijskim w których odbywały się igrzyska olimpijskie w 2016

400 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich, które odbyły się podczas XXXI Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro. Eliminacje i finał miały miejsce 6 sierpnia.

Złoty medal, z czasem 3:41,55, zdobył Australijczyk Mack Horton, wyprzedzając broniącego tytułu mistrza olimpijskiego, Chińczyka Sun Yanga (3:41,68) o 0,13 s. Brązowy medal wywalczył reprezentant Włoch Gabriele Detti, uzyskawszy czas 3:43,69.

Najszybszy w eliminacjach Amerykanin Conor Dwyer (3:44,01) zajął czwarte miejsce. Piąty był rodak Dwyera, Connor Jaeger (3:44,16). Wicemistrz świata, Brytyjczyk James Guy (3:44,68) prowadził przez pierwsze 200 m w tempie lepszym od rekordu świata, ale osłabł w drugiej części dystansu, plasując się ostatecznie na szóstej pozycji. Australijczyk David McKeon (3:45,28) zakończył wyścig na siódmym miejscu, a finałową ósemkę zamknął Francuz Jordan Pothain (3:49,07).

Terminarz[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie godziny podane są w czasie brazylijskim (UTC-03:00) oraz polskim (CEST).

Data Godzina rozpoczęcia
UTC-03:00 CEST
6 sierpnia 2016 13:48 18:48 Eliminacje
22:30 3:30 Finał

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord Zawodnik Czas Miejsce Data
Rekord świata Niemcy Paul Biedermann 3:40,07 Włochy Rzym 26 lipca 2009
Rekord olimpijski Sun Yang 3:40,14 Wielka Brytania Londyn 28 lipca 2012

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

[1]

Miejsce Wyścig Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 7 2 Conor Dwyer  Stany Zjednoczone 3:43,42 Q
2. 7 4 Mack Horton  Australia 3:43,84 Q
3. 7 3 Gabriele Detti  Włochy 3:43,95 Q
4. 6 4 Sun Yang  Chiny 3:44,23 Q
5. 7 6 David McKeon  Australia 3:44,68 Q
6. 7 5 James Guy  Wielka Brytania 3:45,31 Q
7. 6 5 Connor Jaeger  Stany Zjednoczone 3:45,37 Q
8. 5 7 Jordan Pothain  Francja 3:45,43 Q
9. 6 2 Florian Vogel  Niemcy 3:45,49
10. 6 3 Park Tae-hwan  Korea Południowa 3:45,63
11. 6 6 Ryan Cochrane  Kanada 3:45,83
12. 5 1 Myles Brown  Południowa Afryka 3:45,92
13. 7 1 Stephen Milne  Wielka Brytania 3:46,00
14. 7 8 Velimir Stjepanović  Serbia 3:46,78
15. 5 4 Aleksandr Krasnych  Rosja 3:47,39
16. 4 5 Marwan El-Kamash  Egipt 3:47,43
17. 6 7 Henrik Christiansen  Norwegia 3:47,90
18. 5 5 Maarten Brzoskowski  Holandia 3:48,00
19. 4 2 Matt Hutchins  Nowa Zelandia 3:48,25
20. 4 3 Anton Ipsen  Dania 3:48,31
21. 7 7 Péter Bernek  Węgry 3:48,58
22. 3 8 Marcelo Acosta  Salwador 3:48,82
23. 6 1 Wojciech Wojdak  Polska 3:48,87
24. 5 3 Clemens Rapp  Niemcy 3:49,10
25. 6 8 Felix Auböck  Austria 3:49,35
26. 5 8 Qiu Ziao  Chiny 3:49,45
27. 4 4 Ahmed Akram  Egipt 3:49,46
28. 5 2 Filip Zaborowski  Polska 3:49,84
29. 4 1 Jan Micka  Czechy 3:49,97
30. 4 8 Wiaczesław Andrusienko  Rosja 3:50,23
31. 5 6 Naito Ehara  Japonia 3:50,61
32. 3 2 Luiz Altamir Melo  Brazylia 3:50,82
33. 2 3 Cristian Quintero  Wenezuela 3:50,84
34. 3 7 Welson Sim  Malezja 3:51,57
35. 2 4 Ahmed Mathlouthi  Tunezja 3:52,00
36. 4 6 Mads Glæsner  Dania 3:52,59
37. 4 7 Miguel Durán  Hiszpania 3:53,40 [a]
38. 3 5 Gergő Kis  Węgry 3:54,15
39. 2 5 Martin Naidich  Argentyna 3:54,58
40. 3 6 David Brandl  Austria 3:54,59
41. 3 1 Dimitrios Dimitriou  Grecja 3:54,98
42. 3 4 Matias Koski  Finlandia 3:55,57
43. 3 3 Nezir Karap  Turcja 3:58,37
44. 2 7 Alex Sobers  Barbados 3:59,97
45. 2 2 Irakli Rewiszwili  Gruzja 4:00,56
46. 2 6 Jessie Lacuna  Filipiny 4:01,70
47. 2 1 Iacovos Hadjiconstantinou  Cypr 4:03,53
48. 1 4 Geoffrey Butler  Kajmany 4:07,87
49. 1 5 Pol Arias  Andora 4:21,16
50. 1 3 Haris Bandey  Pakistan 4:33,13

Finał[edytuj | edytuj kod]

[2]

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
złoto 5 Mack Horton    Australia   3:41,55
srebro 6 Sun Yang    Chiny   3:41,68
brąz 3 Gabriele Detti    Włochy   3:43,69
4. 4 Conor Dwyer    Stany Zjednoczone   3:44,01
5. 1 Connor Jaeger    Stany Zjednoczone   3:44,16
6. 7 James Guy    Wielka Brytania   3:44,68
7. 2 David McKeon    Australia   3:45,28
8. 8 Jordan Pothain    Francja   3:49,07

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Falstart. Decyzją sędziego pozwolono mu kontynuować wyścig

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rio 2016 – 400 m stylem dowolnym mężczyzn (eliminacje) – wyniki. 2016-08-06. [dostęp 2017-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-07)]. (ang.).
  2. Rio 2016 – 400 m stylem dowolnym mężczyzn (finał) – wyniki. 2016-08-06. [dostęp 2017-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-07)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]