Paula Ormaechea
.jpg)
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 września 1992 | |||||||||
| Wzrost |
170 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Trener |
Gustavo Marcaccio | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 16 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
59 (21 października 2013) | |||||||||
| Australian Open |
2R (2012) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (2013, 2014) | |||||||||
| Wimbledon |
1R (2014) | |||||||||
| US Open |
2R (2013) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 9 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
188 (22 lipca 2013) | |||||||||
| Australian Open |
1R (2014) | |||||||||
| Roland Garros |
1R (2014) | |||||||||
| Wimbledon |
1R (2013) | |||||||||
| US Open |
1R (2013) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Paula Ormaechea (ur. 28 września 1992 w Sunchales) – argentyńska tenisistka.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Lata 2007–2009[edytuj | edytuj kod]
Starty w zawodowym tenisie rozpoczęła w kwietniu 2007 roku, grając z dziką kartą w kwalifikacjach do niewielkiego turnieju ITF w Buenos Aires. Debiut okazał się bardzo udany i po wygraniu kwalifikacji tenisistka zagrała w fazie głównej. Trafiła tam nam rodaczkę Maríę Irigoyen, której uległa. Jeszcze w tym samym roku grała czterokrotnie w kwalifikacjach do podobnych turniejów, ale tylko raz udało jej się awansować do turnieju głównego. W 2008 roku kontynuowała grę w turniejach ITF, a jej największymi sukcesami z tego roku były trzy ćwierćfinały w grze pojedynczej i trzy finały w grze podwójnej. Pierwszy singlowy turniej wygrała w 2009 roku, w Buenos Aires. Pierwszy tytuł deblowy osiągnęła rok później w Bogocie.
Lata 2010–2011[edytuj | edytuj kod]
Na początku 2010 roku dwukrotnie reprezentowała swój kraj w Pucharze Federacji, w którym rozegrała cztery mecze, lecz we wszystkich musiała uznać wyższość rywalek. W lutym 2011 roku po raz pierwszy wzięła udział w rozgrywkach cyklu WTA Tour. Miało to miejsce na turnieju w Bogocie, gdzie w pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała Stephanie Vogt, a w drugiej przegrała z Corinną Dentoni. Brała potem udział w kwalifikacjach do turniejów w Brukseli oraz w Budapeszcie. Chociaż nie udało jej się awansować do fazy głównej, to odniosła cenne zwycięstwa, pokonując między innymi Catalinę Castaño i Andreę Hlaváčkovą. Dopiero w Bad Gastein udało jej się wygrać kwalifikacje, w których w decydującym o awansie meczu pokonała Gail Brodsky, i zagrać w turnieju głównym. Trafiła tam w pierwszej rundzie na Maríę José Martínez Sánchez i po zaciętym meczu przegrała w dwóch setach 6:7(5), 6:7(4).
W październiku 2011 roku awansowała do drugiej setki światowego rankingu, na miejsce 179.
Sezon 2012[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2012 był udany dla zawodniczki z Argentyny. Dotarła w nim do drugiej rundy Australian Open, przebijając się do niej z kwalifikacji. Jej pogromczynią została Agnieszka Radwańska, która zwyciężyła 3:6, 1:6. Kolejnym turniejem Ormaechei były zawody rozgrywane na ziemnej nawierzchni w Bogocie. Argentynka do tego turnieju również musiała się kwalifikować, a po przebrnięciu eliminacji już w pierwszej rundzie na jej drodze stanęła Jelena Dokić, rozstawiona w turnieju z numerem czwartym. Ormaechea wygrała ten pojedynek 4:6, 6:3, 6:4, a w kolejnej rundzie zwyciężyła z Petrą Rampre. Passa Argentynki trwała jednak tylko do ćwierćfinału, w którym uległa późniejszej zwyciężczyni – Larze Arruabarrenie. W późniejszym okresie Ormaechea dotarła m.in. do drugiej rundy turnieju Family Circle Cup, startując od kwalifikacji. Po tym turnieju tenisistka została sklasyfikowana na najwyższym do tej pory miejscu w karierze, czyli 111. pozycji. Następnie startowała również we French Open, jednak odpadła już w pierwszej rundzie, przegrywając z Venus Williams.
Sezon 2013[edytuj | edytuj kod]
Rok 2013 Ormaechea rozpoczęła od porażek w pierwszych rundach kwalifikacji do turniejów w Brisbane, Sydney oraz na Australian Open. Przełom nastąpił dopiero w rozgrywanym na nawierzchni ziemnej turnieju w Bogocie, gdzie dotarła do finału, pokonując po drodze m.in. Francescę Schiavone czy Telianę Pereirę. W finale Argentynka przegrała wynikiem 1:6, 2:6 z Jeleną Janković.
Na French Open, po przejściu kwalifikacji, awansowała do trzeciej rundy gry pojedynczej, w której przegrała z Bethanie Mattek-Sands w trzech setach. Na Wimbledonie była najwyżej rozstawioną zawodniczką eliminacji gry pojedynczej, jednak przegrała w drugiej rundzie. W deblu przeszła przez dwustopniowe kwalifikacje, ale w zawodach głównych przegrała w pierwszym meczu.
W Waszyngtonie osiągnęła ćwierćfinał gry pojedynczej. W US Open zaliczyła drugą rundę singla i drugą debla.
Sezon 2014[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 2014 osiągnęła ćwierćfinał singla w Rio de Janeiro. We French Open zanotowała trzecią rundę, w której przegrała z Mariją Szarapową 0:6, 0:6.
W Bad Gastein Argentynka awansowała do półfinału gry podwójnej.
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 24 lutego 2013 | Bogota | Ceglana |  Jelena Janković
|
1:6, 2:6 |
Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 5 lutego 2023 | Cali | Ceglana |  Nadia Podoroska
|
4:6, 2:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 07/11/2009 | Buenos Aires
|
ITF | 10 000 | ziemna | Veronica Spiegel
|
6:4, 3:6, 6:2 |
| 2. | 21/11/2009 |  Asunción
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Andrea Koch-Benvenuto
|
4:6, 6:4, 6:2 |
| 3. | 26/06/2010 | Buenos Aires
|
ITF | 10 000 | ziemna | Lucia Jara-Lozano
|
6:2, 6:2 |
| 4. | 18/07/2010 |  Bogota
|
ITF | 25 000 | ziemna |  Julia Cohen
|
7:5, 6:1 |
| 5. | 25/07/2010 |  Brasília
|
ITF | 10 000 | twarda | Ana-Clara Duarte
|
3:6, 7:6, 7:6 |
| 6. | 19/03/2011 | Santiago
|
ITF | 10 000 | ziemna | Catalina Pella
|
6:2, 7:6 |
| 7. | 11/09/2011 |  Podgorica
|
ITF | 25 000 | ziemna | Danka Kovinić
|
6:1, 6:1 |
| 8. | 24/09/2011 |  Foggia
|
ITF | 25 000 | ziemna |  Renata Voráčová
|
6:4, 6:4 |
| 9. | 19/05/2013 |  Saint-Gaudens
|
ITF | 50 000 | ziemna |  Dinah Pfizenmaier
|
6:3, 3:6, 6:4 |
| 10. | 14/06/2015 | Padwa
|
ITF | 25 000 | ziemna |  Réka Luca Jani
|
6:3, 6:4 |
| 11. | 10/04/2016 | São José do Rio Preto
|
ITF | 10 000 | ziemna | Laura Pigossi
|
6:4, 6:1 |
| 12. | 17/04/2016 | Lins
|
ITF | 10 000 | ziemna | Harmony Tan
|
6:3, 6:2 |
| 13. | 24/04/2016 | Bauru
|
ITF | 10 000 | ziemna | Julieta Estable
|
1:6, 6:3, 7:5 |
| 14. | 28/07/2018 | Baja
|
ITF | 25 000 | ziemna |  Nina Potocnik
|
6:3, 7:5 |
| 15. | 15/09/2019 |  St. Pölten
|
ITF | 25 000 | ziemna | Réka Luca Jani
|
2:6, 6:3, 6:3 |
| 16. | 16/10/2022 | Tucumán
|
ITF | 25 000 | ziemna |  Valeriya Strakhova
|
6:2, 6:3 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).