Danka Kovinić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danka Kovinić
Ilustracja
Państwo

 Czarnogóra

Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1994
Cetynia

Wzrost

169 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2010

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Nemanja Plavsic

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

46 (22 lutego 2016)

Australian Open

3R (2022)

Roland Garros

3R (2022)

Wimbledon

1R (2015–2017)

US Open

2R (2015, 2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

67 (20 czerwca 2016)

Australian Open

2R (2016, 2017, 2021)

Roland Garros

1R (2016, 2020, 2021)

Wimbledon

1R (2016)

US Open

2R (2016, 2021)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czarnogóra
Igrzyska małych państw Europy
złoto Reykjavík 2015 gra pojedyncza
brąz Reykjavík 2015 gra mieszana

Danka Kovinić (ur. 18 listopada 1994 w Cetynii) – czarnogórska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy w zawodach seniorskich wystąpiła w październiku 2009 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Podgoricy, gdzie zagrała dzięki dzikiej karcie. Przeszła pierwsza rundę, ale odpadła w drugiej, przegrywając z Sandrą Záhlavovą. Pierwsze turniejowe zwycięstwo w singlu odniosła rok później w Dobricz, pokonując w finale reprezentantkę gospodarzy, Isabellę Szinikową. W lipcu 2012 roku wygrała turniej w Toruniu, zwyciężając w finale z Paulą Kanią. W sumie wygrała czternaście turniejów singlowych i cztery deblowe rangi ITF.

W lipcu 2013 roku zagrała po raz pierwszy w turnieju WTA Tour, osiągając w Budapeszcie ćwierćfinał, w którym uległa Chanelle Scheepers wynikiem 6:4, 0:6, 6:7(5).

Dwa lata później w Bad Gastein zwyciężyła w swoim pierwszym turnieju deblowym cyklu WTA Tour – razem ze Stephanie Vogt pokonały w finale 4:6, 6:4, 10–3 Larę Arruabarrenę i Lucie Hradecką.

W sezonie 2016 Kovinić zagrała w drugim finale gry pojedynczej i podwójnej w Stambule, jednakże oba przegrała: pierwszy z nich z reprezentantką gospodarzy Çağlą Büyükakçay, natomiast drugi oddała walkowerem.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A Q3 Q1 2R 2R Q2 Q3 1R 1R 3R 1R 0 / 6 4 – 6
French Open A A A A 1R 2R 1R 1R Q1 Q1 1R 2R 3R 1R 0 / 8 4 – 8
Wimbledon A A A A Q1 1R 1R 1R Q3 Q2 NH A A A 0 / 3 0 – 3
US Open A A A Q2 Q1 2R 1R Q2 Q1 Q2 2R 1R 1R 1R 0 / 6 2 – 6
Ranking na koniec roku 687 354 295 170 109 58 87 118 182 88 77 95 79 0 / 23 10 – 23

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A 2R 2R A A A 2R 1R 1R 0 / 5 3 – 5
French Open A A A A A A 1R A A A 1R 1R A A 0 / 3 0 – 3
Wimbledon A A A A A Q1 1R A A A NH A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A 1R 2R A A A A 2R A A 0 / 3 2 – 3
Ranking na koniec roku 450 351 395 214 106 83 140 112 140 172 138 631 0 / 12 5 – 12

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Danka Kovinić nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 3 (0–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 18 października 2015 Tiencin Twarda Polska Agnieszka Radwańska 1:6, 2:6
Finalistka 2. 24 kwietnia 2016 Stambuł Ceglana Turcja Çağla Büyükakçay 6:3, 2:6, 3:6
Finalistka 3. 11 kwietnia 2021 Charleston Ceglana Rosja Wieronika Kudiermietowa 4:6, 2:6

Gra podwójna 5 (1–4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 26 lipca 2015 Bad Gastein Ceglana Liechtenstein Stephanie Vogt Hiszpania Lara Arruabarrena
Czechy Lucie Hradecká
4:6, 6:4, 10–3
Finalistka 1. 9 stycznia 2016 Auckland Twarda Czechy Barbora Strýcová Belgia Elise Mertens
Belgia An-Sophie Mestach
6:2, 3:6, 5–10
Finalistka 2. 24 kwietnia 2016 Stambuł Ceglana Szwajcaria Xenia Knoll Rumunia Andreea Mitu
Turcja İpek Soylu
walkower
Finalistka 3. 22 lipca 2018 Bukareszt Ceglana Belgia Maryna Zanewśka Rumunia Irina-Camelia Begu
Rumunia Andreea Mitu
3:6, 4:6
Finalistka 4. 22 września 2018 Kanton Twarda Białoruś Wiera Łapko Australia Monique Adamczak
Australia Jessica Moore
6:4, 5:7, 4–10

Finały turniejów WTA 125K series[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 14 lipca 2019 Båstad Ceglana Japonia Misaki Doi 4:6, 4:6

Gra podwójna 2 (0–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 14 lipca 2019 Båstad Ceglana Chile Alexa Guarachi Japonia Misaki Doi
Rosja Natalja Wichlancewa
5:7, 7:6(4), 7–10
Finalistka 2. 17 listopada 2019 Tajpej Dywanowa (hala) Słowenia Dalila Jakupović Lee Ya-hsuan
Wu Fang-hsien
6:4, 4:6, 7–10

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Pula Naw. Finalistka Wynik
1. 10/10/2010 Bułgaria Dobricz 10 000 ziemna Bułgaria Izabełła Szinikowa 6:4, 6:3
2. 26/06/2011 Rumunia Balș 10 000 ziemna Rumunia Alice Radu 6:0, 6:1
3. 13/04/2012 Algieria Tilimsan 10 000 ziemna Rosja Aleksandra Romanowa 6:2, 6:2
4. 08/07/2012 Polska Toruń 25 000 ziemna Polska Paula Kania 6:3, 4:6, 6:3
5. 22/01/2013 Szwecja Ystad 25 000 ziemna Austria Melanie Klaffner 6:3, 6:3
6. 30/06/2013 Szwecja Kristinehamn 25 000 ziemna Bośnia i Hercegowina Jasmina Tinjić 6:1, 7:5
7. 18/05/2014 Francja Saint-Gaudens 50 000 ziemna Francja Pauline Parmentier 6:1, 6:2
8. 10/05/2015 Słowacja Trnawa 100 000 ziemna Rosja Margarita Gasparian 7:5, 6:3
9. 05/06/2016 Francja Marsylia 100 000 ziemna Hsieh Su-wei 6:2, 6:3
10. 31/03/2019 Brazylia Campinas 25 000 ziemna Austria Julia Grabher 6:2, 3:6, 6:3
11. 23/06/2019 Szwecja Ystad 25 000 ziemna Holandia Richèl Hogenkamp 2:6, 6:3, 6:3
12. 27/10/2019 Węgry Székesfehérvár 100 000 ziemna Rumunia Irina-Camelia Begu 6:4, 3:6, 6:3
13. 08/05/2022 Niemcy Wiesbaden 100 000 ziemna Niemcy Nastasja Schunk 6:3, 7:6(0)
14. 23/04/2023 Portugalia Oeiras 100 000 ziemna Hiszpania Rebeka Masarova 6:2, 6:2

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2012 Australia Australian Open Twarda Rosja Irina Chromaczowa Stany Zjednoczone Gabrielle Andrews
Stany Zjednoczone Taylor Townsend
7:5, 5:7, 6-10

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]