Pedro Solbes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pedro Solbes
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1942
Pinoso

Data i miejsce śmierci

18 marca 2023
Madryt

Zawód, zajęcie

ekonomista, prawnik, polityk

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Order Zasługi Cywilnej (Hiszpania)

Pedro Solbes Mira (ur. 31 sierpnia 1942 w Pinoso[1], zm. 18 marca 2023[2] w Madrycie) – hiszpański ekonomista, prawnik i polityk, parlamentarzysta, wicepremier i minister, od 1999 do 2004 komisarz europejski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia z zakresu ekonomii europejskiej na Université Libre de Bruxelles oraz prawo na Uniwersytecie Complutense w Madrycie. Na drugiej z tych uczelni uzyskał doktorat w zakresie nauk politycznych[3][4].

W latach 1968–1973 pracował jako urzędnik ministerstwa handlu zagranicznego w Walencji, następnie do 1978 był radcą handlowym w przedstawicielstwie Hiszpanii przy Wspólnotach Europejskich w Brukseli. W latach 1978–1979 pełnił funkcję doradcy ministra Leopolda Calvo-Sotelo, później do 1982 był dyrektorem generalnym ds. polityki handlowej w ministerstw gospodarki i handlu. Od 1982 do 1985 zajmował stanowisko sekretarza generalnego w resorcie gospodarki i finansów, biorąc aktywny udział w negocjacjach akcesyjnych Hiszpanii z Wspólnotami Europejskimi. W 1985 premier Felipe González powierzył mu funkcję sekretarza stanu ds. Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, którą pełnił do 1991[1][4].

Od lipca 1991 do lipca 1993 Pedro Solbes sprawował urząd ministra rolnictwa, rybołówstwa i żywności. Następnie do maja 1996 był ministrem gospodarki i finansów[4]. W okresie 1996–1999 zasiadał z ramienia Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE) w Kongresie Deputowanych, niższej izbie Kortezów Generalnych[1].

We wrześniu 1999 wszedł w skład komisji Romano Prodiego jako komisarz ds. gospodarczych i walutowych. Stanowisko to zajmował do kwietnia 2004. Zrezygnował w związku z powołaniem w skład nowego rządu hiszpańskiego, na czele którego stanął José Luis Rodríguez Zapatero. Od tegoż miesiąca do kwietnia 2009 był drugim wicepremierem oraz ponownie ministrem gospodarki i finansów[4]. Od 2008 do 2009 sprawował mandat deputowanego IX kadencji[1].

W 2011 wszedł w skład rady dyrektorów koncernu energetycznego Enel[4], a także został doradcą w Barclays[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]