Peter Hyballa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Hyballa
Ilustracja
Peter Hyballa (2013)
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1975
Bocholt

Wzrost

183 cm

Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993–1996 Borussia Bocholt (młodzieżowa)
1996–1998 1. FC Bocholt U-19
1998–1999 SC Münster 08 U-19
1999–2001 Preußen Münster U-17
2000–2001 Preußen Münster (asystent)
2001–2002 Arminia Bielefeld U-19
2002–2003 Ramblers Windhuk
2004–2007 VfL Wolfsburg U-17, U-19
2007–2010 Borussia Dortmund U-19
2010–2011 Alemannia Akwizgran
2012 Red Bull Juniors
2012–2013 Sturm Graz
2014 Bayer Leverkusen (asystent)
2014–2016 Bayer Leverkusen U-19
2016–2017 NEC Nijmegen
2018–2020 DAC Dunajská Streda
2020 NAC Breda
2020–2021 Wisła Kraków
2021 Esbjerg fB
2021 Türkgücü Monachium
2022 AS Trenčín
2023 NAC Breda
Strona internetowa

Peter Hyballa (ur. 5 grudnia 1975 w Bocholt) – niemiecko-holenderski trener piłkarski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 5 grudnia 1975 w Bocholt w Niemczech Zachodnich[1][2], jako syn Holenderki pochodzącej z Rotterdamu Yvonne Verhoeff i Niemca Hansa-Joachima Hyballi, pastora tamtejszych marynarzy[3]. Studiował psychologię, pedagogikę oraz nauki sportowe[2].

W latach 1993–1996 prowadził młodzieżową drużynę Borussii Bocholt, zaś kolejne dwa lata pracował z drużyną młodzieżową (U-19) innego klubu z rodzinnego miasta – 1. FC Bocholt. Sezon 1998/1999 spędził z drużyną U-19 SC Münster 08, a kolejne dwa lata trenował młodzieżowców (U-17) Preußen Münster, przy czym w sezonie 2000/2001 był także asystentem trenera pierwszej drużyny. Przez kolejny rok prowadził drużynę U-19 Arminii Bielefeld[4].

Po raz pierwszy prowadził pierwszą drużynę w namibijskim klubie Ramblers Windhuk od lipca 2002 do czerwca 2003[4][5]. Następnie powrócił do Niemiec, by trenować drużyny młodzieżowe (U-17, U-19) VfL Wolfsburg (2004–2007) oraz Borussii Dortmund (U-19 – w latach 2007–2010).

Od lipca 2010 samodzielnie prowadził seniorski zespół Alemannii Akwizgran, z którą sensacyjnie doszedł do ćwierćfinału w pucharze Niemiec, z którego odpadł po potyczce z niemieckim gigantem – Bayernem Monachium[6][7]. 13 września 2011, przestał pełnić obowiązki pierwszego trenera.

Następnie przeniósł się do Austrii i trenował juniorów Red Bull Salzburg (styczeń – maj 2012) oraz pierwszą drużynę Sturmu Graz (maj 2012 – kwiecień 2013). W 2014 został na kilka miesięcy asystentem trenera Saschy Lewandowskiego w Bayerze 04 Leverkusen, a następnie, od lipca 2014 do czerwca 2016, trenerem drużyny młodzieżowej (U-19). W sezonach 2014/2015 i 2015/2016, prowadził klub w dwunastu meczach rozgrywek Ligi Młodzieżowej UEFA[4].

Od tego czasu prowadził już wyłącznie pierwsze drużyny. W lipcu 2016 został ogłoszony trenerem holenderskiego NEC Nijmegen[8], które prowadził do 27 kwietnia 2017.

Od 16 lipca 2018[9] do 3 stycznia 2020[10], trenował słowacki klub DAC Dunajská Streda, z którym zdobył wicemistrzostwo Słowacji.

Od 3 lutego do 3 lipca 2020, trenował NAC Breda[4][11]. Z holenderskiego klubu odszedł po jedynie 7 meczach, w których odniósł jedną porażkę. Powodem był jego konflikt z zarządem, który dotyczył częstych transferów zawodników, którzy w opinii Hyballi, posiadali nikłe umiejętności[12].

2 grudnia 2020 ogłoszono, że podpisał kontrakt z Wisłą Kraków[13], obowiązujący do 30 czerwca 2022, gdzie zastąpił zwolnionego kilka dni wcześniej Artura Skowronka[1][14]. W swoim debiucie zremisował 1:1 w derbowym pojedynku z Cracovią[15]. W Wiśle nie odniósł sukcesów trenerskich – w 18 meczach jego piłkarze wygrali 5 meczów, tyle samo zremisowali, a 8 przegrali. Z czasem skonfliktował się z graczami i zarządem klubu, czego efektem było rozwiązanie kontraktu z Wisłą 14 maja 2021. Jego tymczasowym następcą został Kazimierz Kmiecik[16].

24 maja 2021 został pierwszym trenerem klubu Esbjerg fB, z którym związał się dwuletnim kontraktem[17][18]. Niecałe dwa miesiące po rozpoczęciu jego kadencji duńska gazeta B.T.(inne języki) doniosła, że zawodnicy pierwszej drużyny zażądali jego zwolnienia po „fizycznych i psychicznych karach”[19]. Następnego dnia Spillerforeningen, duńskie stowarzyszenie piłkarzy, udzieliło nagany zarządowi Esbjerga fB po tym, jak prezes Michael Kalt stonował konflikt i poinformował regionalną gazetę JydskeVestkysten(inne języki), że tylko kilku graczy było zaangażowanych w żądanie[20]. Dzień później Hyballa przeniósł czterech zawodników pierwszego składu do drużyny młodzieżowej (Jakoba Ankersena, Kevina Conboy’a, Zeana Dalügge’a oraz Jurija Jakowenkę)[21]. 15 lipca Esbjerg fB został zgłoszony do Arbejdstilsynet (Duński Urząd Inspekcji Pracy) przez Spillerforeningen po tym, jak pojawiły się doniesienia, że Hyballa rzekomo uderzył i „terroryzował psychicznie” zawodników[22][23]. W następnym tygodniu Hyballa stwierdził, że nigdy nikogo nie uderzył, a jedynie próbował zmotywować swoich zawodników[24]. 11 sierpnia, na skutek złej prasy w mediach oraz złym początku sezonu Hyballa zrezygnował z funkcji trenera Esbjerg fB i został zastąpiony przez Rolanda Vrabeca[25].

20 września 2021 roku został trenerem trzecioligowego Türkgücü Monachium[26], zastępując na stanowisku Petra Rumana. W momencie objęcia, klub zajmował 10. miejsce z 12 punktami po 9. kolejce sezonu 2021/2022. Türkgücü rozstało się z Hyballą 23 listopada 2021 po zaledwie dwóch miesiącach[27]. Zespół w tym okresie wygrał 2 razy i przegrał 5 razy w 7 meczach ligowych, ponadto przegrał z czwartoligowym TSV Aubstadt w rozgrywkach Toto-Pokal.

12 czerwca 2022 został trenerem AS Trenčín[28]. Został zwolniony po niespełna dwóch miesiącach od zatrudnienia, 27 lipca 2022 z powodu „wzajemnej oceny obecnej sytuacji”. Nowym trenerem tymczasowo został asystent Hyballi, Marián Zimen[29]. Po zaledwie dwóch kolejkach, na konferencji prasowej po porażce 0:4 z broniącym się mistrzem Slovanem Bratysława, Hyballa był szczególnie krytyczny wobec małej aktywności transferowej w klubie i słabych wzmocnień[30].

Jest autorem artykułów i książek dla trenerów, wygłasza wykłady związane z piłką nożną[2].

Jest znany z bardzo ofensywnego stylu gry i stosowania gegenpressingu[31].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ma brata[2]. Posiada obywatelstwa niemieckie i holenderskie[1][2]. Mówi płynnie w języku angielskim, niderlandzkim i niemieckim.

Statystyki kariery trenerskiej[edytuj | edytuj kod]

Uwzględniono tylko prowadzone zespoły seniorskie. Stan na 27 lipca 2022.

Zespół Od Do Statystyka
M W R P % W
Namibia Ramblers Windhuk 1 lipca 2002 30 czerwca 2003
Niemcy Alemannia Akwizgran 1 lipca 2010 13 września 2011 46 15 13 18 32,61
Austria Sturm Graz 14 maja 2012 22 kwietnia 2013 33 14 9 10 42,42
Holandia NEC Nijmegen 1 lipca 2016 24 kwietnia 2017 33 7 7 19 21,21
Słowacja DAC Dunajská Streda 16 lipca 2018 3 stycznia 2020 64 37 10 17 57,81
Holandia NAC Breda 3 lutego 2020 3 lipca 2020 7 4 2 1 57,14
Polska Wisła Kraków 2 grudnia 2020 14 maja 2021 18 5 5 8 27,78
Dania Esbjerg fB 31 maja 2021 11 sierpnia 2021 4 1 1 2 25,00
Niemcy Türkgücü Monachium 20 września 2021 23 listopada 2021 8 2 0 6 25,00
Słowacja AS Trenčín 12 czerwca 2022 27 lipca 2022 2 0 1 1 0,00
Łącznie 215 85 48 82 39,53

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Fußballtraining in Spielformen. Inhalte wettspielnah und motivierend vermitteln, Grünberg, DFV Der Fussballverlag, 2010, ISBN 978-3-98135-021-0 (wspólnie z Thomasem Voggenreiterem)
  • Mythos niederländischer Nachwuchsfußball, Akwizgran, Meyer & Meyer, 2010, ISBN 978-3-89899-576-4 (wspólnie z Hansem-Dieterem te Poelem)
  • Modernes Passspiel: Der Schlüssel zum High-Speed-Fußball, Akwizgran, Meyer & Meyer, 2014, ISBN 978-3-89899-717-1 (wspólnie z Hansem-Dieterem te Poelem)
  • Modernes Dribbling: Spiele entscheiden durch individuelle Stärke, Akwizgran, Meyer & Meyer, 2014, ISBN 978-3-89899-921-2 (wspólnie z Hansem-Dieterem te Poelem i René Meulensteenem)
  • Trainer, wann spielen wir?: Spielformen für den Fußball von heute und morgen: Spielformen für den Fußball von heute und morgen, Bielefeld, Die Werkstatt, 2018, ISBN 978-3-73070-376-2 (wspólnie z Hansem-Dieterem te Poelem i Dietrichem Schulze-Marmelingiem)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Peter Hyballa nowym trenerem Wisły Kraków [online], wisla.krakow.pl, 2 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-28] (pol.).
  2. a b c d e Marek Wawrzynowski, Peter Hyballa – Juergen Klopp na miarę naszych możliwości [online], sportowefakty.wp.pl, 4 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-28] (pol.).
  3. Yadran Blanco, NAC-coach Peter Hyballa: ‘Mijn Duitse vader heeft van Rotterdam gehouden’ [online], bndestem.nl, 4 marca 2020 [dostęp 2022-07-28] (niderl.).
  4. a b c d Peter Hyballa, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2022-07-28].
  5. Peter Hyballa [online], worldfootball.net [dostęp 2022-07-28] (pol.).
  6. Gomez steht richtig, Müller macht alles klar [online], kicker.de, 26 stycznia 2011 [dostęp 2022-07-28] (niem.).
  7. Peter Hyballa – Der Vorzeigeschüler [online], spielverlagerung.de, 22 lipca 2011 [dostęp 2022-07-28] (niem.).
  8. Raymond Janssen, 'Duitser Hyballa in beeld als trainer bij NEC' [online], forzanec.nl, 2 maja 2016 [dostęp 2022-07-28] (niderl.).
  9. Krisztián Nagy, Peter Hyballa novým trénerom DAC [online], dac1904.sk, 16 lipca 2018 [dostęp 2022-07-28] (słow.).
  10. TASR, Prekvapivá správa zo Žitného ostrova: Peter Hyballa už nie je trénerom Dunajskej Stredy [online], sport7.sk, 4 stycznia 2020 [dostęp 2022-07-28] (słow.).
  11. Yadran Blanco, Peter Hyballa nieuwe trainer van NAC [online], ad.nl, 3 lutego 2020 [dostęp 2022-07-28] (niderl.).
  12. Paweł Hanejko, Wisła Kraków: Z chaosu wyłania się porządek – przedstawiamy sylwetkę Petera Hyballi [online], transfery.info, 2 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-28] (pol.).
  13. Adam Kasprzak, Krzyczy, biega, motywuje. Wisła Kraków ma trenera artystę [online], wyborcza.pl, 7 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-28] (pol.).
  14. Jacek Czaplewski, PKO Ekstraklasa. Niemiec Peter Hyballa nowym trenerem Wisły Kraków [online], gol24.pl, 2 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-28] (pol.).
  15. Tomasz Wacławek, 200. derby Krakowa: wojna była, fajerwerków brak [online], rp.pl, 4 grudnia 2020 [dostęp 2022-07-28] (pol.).
  16. Krzysztof Pulak, Peter Hyballa nie jest już trenerem Wisły Kraków! [online], przegladsportowy.pl, 14 maja 2021 [dostęp 2022-07-28] (pol.).
  17. Christian Winther Johansen, Medie: Esbjerg-spillere vil af med træneren [online], tv3sport.dk, 24 maja 2021 [dostęp 2022-07-28] (duń.).
  18. Nicolai Christensen, Esbjerg udpeger ny cheftræner – Fortid i Bayer Leverkusen [online], indkast.dk, 24 maja 2021 [dostęp 2022-07-28] (duń.).
  19. Farzam Abolhosseini, Michel Wikkelsø Davidsen, B.T. afslører: Kaos i Esbjerg – spillere kræver træneren fyret [online], bt.dk, 8 lipca 2021 [dostęp 2022-07-28] (duń.).
  20. Jonas Brønd Nielsen, Amerikansk formand freder cheftræneren trods oprør i truppen, men anerkender at noget må ændres: - Nogle ser visionen, andre ser at de ikke passer ind [online], jv.dk, 8 lipca 2021 [dostęp 2022-07-28] (duń.).
  21. Jan Maass Lindhardt, EfB degraderer profiler til u19-holdet på Hyballas opfordring [online], ugeavisen.dk, 9 lipca 2021 [dostęp 2022-07-28] (duń.).
  22. Af Klaus Egelund, Anmelder Esbjerg efter træner-vanvid [online], ekstrabladet.dk, 15 lipca 2021 [dostęp 2022-07-28] (duń.).
  23. Theis Fischer Brandt, Træner-kaos: EfB anmeldt til Arbejdstilsynet [online], bold.dk, 15 lipca 2021 [dostęp 2022-07-28] (duń.).
  24. Martin Schmidt, Hyballa nedtoner afstraffelse: Hvad er et slag? [online], bold.dk, 21 lipca 2021 [dostęp 2022-07-28] (duń.).
  25. Sara Margren, Officielt: Hyballa stopper - EfB hyrer ny tysker [online], bold.dk, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2022-07-28] (duń.).
  26. Peter Hyballa neuer Cheftrainer [online], turkgucu.de, 20 września 2021 [dostęp 2022-07-28] (niem.).
  27. Dominik Dittmar, Nach 64 Tagen: Türkgücü München trennt sich von Trainer Hyballa [online], media-sportservice.de, 23 listopada 2021 [dostęp 2022-07-28] (niem.).
  28. A-tím | Novým trénerom Peter Hyballa [online], astrencin.sk, 12 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-28] (słow.).
  29. A-tím | AS Trenčín a tréner Hyballa sa dohodli na rozviazaní zmluvy [online], astrencin.sk, 27 lipca 2022 [dostęp 2022-07-28] (słow.).
  30. Hyballa po dvoch zápasoch Trenčína: Pekná filozofia klubu, ale chcem bojovať o najvyššie priečky [online], sport.aktuality.sk, 25 lipca 2022 [dostęp 2022-07-28] (słow.).
  31. Adam Bate, Peter Hyballa taking Jurgen Klopp’s pressing game to the Eredivisie [online], skysports.com, 25 stycznia 2017 [dostęp 2022-07-28] (ang.).