Sierpodudek purpurowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Phoeniculus purpureus)
Sierpodudek purpurowy
Phoeniculus purpureus[1]
(J.F. Miller, 1784)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzioborożcowe

Rodzina

sierpodudki

Rodzaj

Phoeniculus

Gatunek

sierpodudek purpurowy

Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Śpiew

Sierpodudek purpurowy[5] (Phoeniculus purpureus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny sierpodudków (Phoeniculidae). Występuje w Afryce na południe od Sahary. Nie jest zagrożony.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Ptak żerujący na kwiatach aloesu

Długość ciała: 32,5–40 cm; masa ciała: samce 54–99 g, samice 52–75 g[2].

Upierzenie ciemnozielone z metalicznym połyskiem; grzbiet oraz długi ogon – purpurowe. Białe plamy na skrzydłach i ogonie. Długi, cienki, zakrzywiony czerwony dziób. Obie płcie podobne, ale samice są nieco mniejsze od samców i mają krótsze dzioby[2]. Osobniki młodociane mają czarny dziób.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozród
Sezon lęgowy zależnie od rejonu występowania, w strefie tropikalnej zwykle związany z porą deszczową[2]. Gniazduje zazwyczaj w dziuplach i szczelinach w drzewach żywych lub martwych[2]. Samica wysiaduje zwykle 2–4 niebieskich jaj przez około 17–18 dni[2].
Pożywienie
Jest głównie owadożerny. Sporadycznie zjada też wije, pająki, solfugi i drobne kręgowce (np. małe jaszczurki), a nawet pokarm roślinny – małe owoce i nasiona[2]. Żeruje na ziemi, na kopcach termitów bądź na pniach drzew, a poza okresem lęgowym żeruje w stadach.

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje sierpodudka purpurowego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale jest to ptak szeroko rozprzestrzeniony i często pospolity lub lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji oceniany jest jako lokalnie spadkowy ze względu na postępujące niszczenie siedlisk[4].

Podgatunki[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono sześć podgatunków P. purpureus[2][6]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Phoeniculus purpureus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f g h Ligon, J.D. & G.M. Kirwan: Green Woodhoopoe (Phoeniculus purpureus), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2022-12-25]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  3. a b c d e f g h i j D. Lepage: Green Woodhoopoe Phoeniculus purpureus. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-12-25].
  4. a b Phoeniculus purpureus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phoeniculidae Bonaparte, 1831 - sierpodudki - Wood-hoopoes (Wersja: 2017-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-03].
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Mousebirds, Cuckoo Roller, trogons, hoopoes, hornbills. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-05-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]