Port Aszdod

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Port Aszdod
נמל אשדוד
Ilustracja
Państwo

 Izrael

Miejscowość

Aszdod

Typ portu

morski

Adres bosmanatu

PO Box 9001
Ashdod 77191

Liczba nabrzeży

14

Długość nabrzeży

4,1 km

Maksymalna głębokość

13,8 m

Dopuszczalne zanurzenie

12,0 m

Położenie na mapie Dystryktu Południowego
Mapa konturowa Dystryktu Południowego, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Port Aszdodנמל אשדוד”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Port Aszdodנמל אשדוד”
Ziemia31°49′40″N 34°38′40″E/31,827778 34,644444
Strona internetowa

Port Aszdod (hebr. נמל אשדוד) (UN/LOCODE: ILASH) – międzynarodowy port morski położony w mieście Aszdod, u ujścia rzeki Lachisz do Morza Śródziemnego, w odległości około 25 km na południe od Tel Awiwu. Jest to największy port towarowy w Izraelu, przeładowujący około 60% izraelskiego ładunku morskiego[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

We wczesnych latach istnienia niepodległego państwa Izraela, pojawiła się pilna potrzeba posiadania nowego portu morskiego, który nie byłby ograniczony w swoim rozwoju tak jak istniejące już porty Hajfa i Ejlat. Dlatego rząd Izraela podjął decyzję o budowie nowego portu. Postawiono przy tym następujące warunki: port miał powstać w południowej części kraju razem z utworzeniem przyległego nowego miasta; port miał skrócić drogę transportu lądowego z południowej części kraju; odległość od plantacji cytrusów w Rechowot miała być krótsza niż do Hajfy; odległość od zakładów potasu nad Morzem Martwym miała być krótsza niż do Hajfy; port miał znajdować się przy głównych drogach Izraela oraz w pobliżu aglomeracji miejskiej Gusz Dan[2].

Budowa portu

W 1953 rzeczoznawcy budowlani i projektanci wybrali okolicę arabskiej wioski Aszdod pod budowę nowej elektrowni (Eszkol) i nowego portu morskiego. W 1958 ukończono budowę elektrowni Eszkol A, która składa się z trzech bloków energetycznych: dwa po 50 MW i jeden 45 MW. Tuż obok powstał zakład odsalania morskiej wody. Natomiast projektowanie portu rozpoczęło się na przełomie 19571958. Port Aszdod miał być jednym z nielicznych portów na świecie, który wybudowano na otwartym morzu, bez wykorzystania naturalnych zatok morskich. Jego budowa była wielkim wyzwaniem dla inżynierii. W kwietniu 1961 rozpoczęto budowę od skonstruowania falochronów. Następnie, w pierwszym etapie wybudowano nabrzeża 1 i 3, na których obsługiwano głównie eksport cytrusów i innych produktów rolniczych. Kolejne części portu powstawały stopniowo w następnych latach. Oficjalne otwarcie portu Aszdod nastąpiło w listopadzie 1963. Pierwszy zagraniczny statek wpłynął do portu 21 listopada 1965 (był to szwedzki statek „Wiengelgad”)[3]. Od 1975 port w Aszdod obsługuje statki pasażerskie, utrzymując głównie połączenia z Egiptem.

W lutym 2005 rząd po przeprowadzeniu reformy strukturalnej izraelskiego przemysłu portowego, utworzył niezależne przedsiębiorstwo Ashdod Port Company Ltd. W 2005 w porcie uruchomiono pierwszy w Izraelu w pełni skomputeryzowany terminal kontenerowy „Port Eitan”. Był to największy izraelski projekt infrastrukturalny i obejmował budowę nowego odcinka falochronu (długość 1 150 m) oraz nabrzeży o długości 1 700 m. Koszt inwestycji wyniósł 3 mld nowych szekli[4].

Nawigacja[edytuj | edytuj kod]

Kotwicowisko znajduje się w odległości 1-2 mili morskiej od brzegu. Na południe od portu znajduje się wzniesiona w 1966 latarnię morską Aszdod[5]. Podejście do portu jest od kierunku północno-zachodniego. W odległości 0,2 i 0,5 mili morskiej od portu są zacumowane dwie boje świetlne oznaczające wejście do portu. Przy wchodzeniu do portu obowiązuje korzystanie z pomocy pilota. W porcie jest dostępny 1 holownik[6].

Struktura portu[edytuj | edytuj kod]

Port Aszdod obejmuje rozległy obszar i posiada 14 nabrzeży[7]:

Nabrzeże nr Przeznaczenie Długość (m) Głębokość (m) Uwagi
1 towarowe, roro 560 5,0-10,5 rolnictwo i ogólne towary
2 miejsce postojowe 150 5,0 niewielkie statki
3 pasażerskie, roro 620 9,0-11,5
4 pasażerskie, towarowe 207 12,5
5 masowce, roro 480 10,5-13,8
6 miejsce postojowe 150 7,0-10,0 niewielkie statki
7 terminal kontenerowy 480 10,0-12,0
8 tankowce 105 12,0
9 węgiel, kontenerowce 438 13,8
10 barki zbiornikowce 150 4,0
11-12 masowce 396 12,0-13,8 fosfaty, potas
24 kontenerowce 250 13,5
30 towarowe 150 9,5 materiały wybuchowe

Port wojenny[edytuj | edytuj kod]

W porcie znajduje się baza marynarki wojennej. W bazie stacjonują lekkie łodzie patrolowe, których głównym zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa południowej części izraelskiego wybrzeża Morza Śródziemnego. Aszdod jest blisko położone Strefy Gazy i w związku z tym jest szczególnie narażone na niebezpieczeństwo ataków terrorystycznych. Z tego powodu łatwo zrozumieć duże znaczenie istnienia tutaj morskiej jednostki wojskowej, która zapewnia bezpieczeństwo portowi i statkom[8].

Statystyka[edytuj | edytuj kod]

W 2007 przeładowano tutaj 808 700 kontenerów (dla porównania w 2006 było 693 000, wzrost o 17%), w tonażu przeładowano 16,2 mln t towarów (w 2006 było 15 mln t., wzrost o 7,2%) W 2007 uzyskano dochód w wysokości 1 mld nowych szekli[4].

Przeładunek kontenerów w Porcie Aszdod (w TEU)[9]:

Dochód Portu Aszdod (w mln nowych szekli)[10]:

Plany rozwoju[edytuj | edytuj kod]

Zarząd Portu Aszdod postawił sobie ambitny plan zwiększenia przepustowości terminalu kontenerowego. W tym celu planuje się zainwestować 700 mln nowych szekli w rozbudowę infrastruktury i zakup nowego zautomatyzowanego wyposażenia, które zredukuje czas oczekiwania statków. Zainwestowano także 10 mln nowych szekli w rozbudowę terminalu pasażerskiego[4].

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

W bezpośrednim sąsiedztwie portu przebiega droga ekspresowa nr 41 (Aszdod-Gedera). Port posiada także połączenie kolejowe Rakewet Jisra’el z całym krajem.

Przedsiębiorstwa armatorskie[edytuj | edytuj kod]

Z portu w Aszdod korzystają następujące przedsiębiorstwa żeglugowe[11]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Israel Business Today: Israel’s main port – Ashdod. [dostęp 2008-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-26)]. (ang.).
  2. The World Bank: Port of Ashdod Project. [dostęp 2008-09-22]. (ang.).
  3. R. Yaniv: Ashdod. From repatriants settlement to the City. Izrael: Society for the Protection of Nature in Israel, 1990, s. 163.
  4. a b c Ashdod Port Company Ltd: Ashdod Port is the economic gateway to the State of Israel. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
  5. The University of North Carolina at Chapel Hill: Lighthouses of Israel. [dostęp 2008-09-22]. (ang.).
  6. Sea Transport&Trading: Ashdod Port – Navigation. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
  7. Sea Transport&Trading: Ashdod Port – Berths. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
  8. The Israel Navy - oficial web-site: Ashdod Naval Base. [dostęp 2008-09-20]. (ang.).
  9. Service&Trade Companies: Ashdod Port Co. Ltd.. [dostęp 2008-09-22]. (ang.).
  10. Dun’s 100 - Israel’s Largest Enterprises 2008: Ashdod Port Co. Ltd.. [dostęp 2008-09-22]. (ang.).
  11. World Port Source: Container Liner Service Port of Ashdod. [dostęp 2008-09-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]