Przejście graniczne Dorohusk-Jagodzin (drogowe)
.jpg) Widok od strony polskiej (marzec 2022) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Państwo | |
| Miejscowość | |
| Rodzaj przejścia |
drogowe |
| Rodzaj ruchu |
osobowy, towarowy, mrg |
Położenie na mapie gminy Dorohusk  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie Europy  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 51°11′07,7″N 23°48′28,5″E/51,185472 23,807917
| |
Przejście graniczne Dorohusk-Jagodzin – polsko-ukraińskie drogowe przejście graniczne położone w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Dorohusk, w granicach administracyjnych dwóch miejscowości – Dorohusk i Berdyszcze.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Przejście graniczne Dorohusk-Jagodzin[1] czynne jest przez całą dobę. Dopuszczony jest ruch osób oraz środków transportowych i towarów niezależnie od przynależności państwowej[2][3] oraz początkowo na podstawie przepustek uproszczony ruch graniczny[4], następnie zmieniony na mały ruch graniczny[5].
Do przejścia granicznego dochodzą polska droga krajowa nr 12 (w przyszłości droga ekspresowa S12) i ukraińska droga magistralna M07.
Odprawa graniczna na wjazd i wyjazd dokonywana jest na terytorium Polski przez polskie służby graniczne według kolejności: wjazd/wyjazd Straż Graniczna, Służba Celna. Odprawa graniczna dokonywana jest na 16 pasach ruchu[6]:
- Wjazd do RP – 8 pasów ruchu:
- 4 pasy przeznaczone dla obywateli państw trzecich i ob. UE, EOG i Szwajcarii, które oznaczone są świetlnymi tablicami LED, na których sekwencyjnie pojawiają się oznaczenia ALL PASSPORTS/CARS i TOWARY DO ZGŁOSZENIA
- 1 pas ruchu przeznaczony dla obywateli UE, EOG i Szwajcarii, z oznaczeniem UE, EOG, CH/CARS, na przemian z NIC DO OCLENIA
- 1 pas ruchu dla autobusów i pojazdów korpusu dyplomatycznego, z oznaczeniem ALL PASSPORTS/BUSSES naprzemiennie z CD/CCD PRIORYTET i TOWARY DO ZGŁOSZENIA
- 2 pasy przeznaczonych dla ruchu towarowego.
- 4 pasy przeznaczone dla obywateli państw trzecich i ob. UE, EOG i Szwajcarii, które oznaczone są świetlnymi tablicami LED, na których sekwencyjnie pojawiają się oznaczenia ALL PASSPORTS/CARS i TOWARY DO ZGŁOSZENIA
- Wyjazd z RP – 8 pasów ruchu:
- 2 pasy przeznaczone dla obywateli państw trzecich i ob. UE, EOG i Szwajcarii, które oznaczone są ledowymi tablicami świetlnymi z oznaczeniami ALL PASSPORTS/CARS,
- 1 pas ruchu przeznaczony dla obywateli UE, EOG i Szwajcarii, z oznaczeniem UE, EOG, CH/CARS
- 1 pas ruchu dla autobusów i pojazdów korpusu dyplomatycznego, z oznaczeniem ALL PASSPORTS/BUSSES naprzemiennie z CD/CCD PRIORYTET
- 2 pasy z oznaczeniem TAX FREE
- 2 pasy przeznaczonych dla ruchu towarowego.
Podmioty odpowiedzialne[edytuj | edytuj kod]
- Stan z 5 marca 2015[7]
Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pojazdów przekraczających granicę:
- Kontrola graniczna: Placówka Straży Granicznej w Dorohusku[6][a]
- Kontrola celna: Oddział Celny Drogowy w Dorohusku (Izba Celna Biała Podlaska, Urząd Celny w Lublinie)
- Graniczny Inspektorat Weterynarii w Dorohusku
- Graniczna Stacja Sanitarno–Epidemiologiczna w Dorohusku
- Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Lublinie – Oddział Graniczny w Dorohusku
- Wojewódzki Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno–Spożywczych w Lublinie.
Administracja przejścia:
- Zespół Drogowego i Kolejowego Przejścia Granicznego w Dorohusku, podległy Wydziałowi Zamiejscowemu w Zamościu Lubelskiego Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie (stan zatrudnienia – 30 osób).
Stanowiska odpraw, miejsca postojowe[edytuj | edytuj kod]
- Stan z 5 marca 2015[7]
łączna liczba stanowisk kontrolerskich w pawilonach kontroli paszportowo–celnej przy osobowych i towarowych pasach odpraw – 48, (20 dla funkcjonariuszy SG i 28 dla funkcjonariuszy SC) oraz jedno zespołowe stanowisko kontroli celnej w budynku odpraw pasażerów autobusów.
- Liczba stanowisk odpraw celnych towarów w innych pomieszczeniach (poza pasami odpraw) – 1 w wywozie.
- Liczba miejsc postojowych dla samochodów ciężarowych oczekujących na odprawę towarów: 40 w przywozie i 79 w wywozie.
Obiekty kubaturowe[edytuj | edytuj kod]
- Stan z 5 marca 2015[7]
- Budynek główny (1 890 m°)[b]
- Budynek główny placówki Straży Granicznej (2 920 m²)
- Budynek biurowy Służby Celnej (510 m²)[b]
- Pawilony kontroli paszportowo–celnej na pasach odpraw, oba kierunki ruchu – 22 szt. (łącznie 195,80 m²)[b]
- Budynek odpraw pasażerów autobusów na kierunku wjazdowym (180 m²)[b]
- Budynek służb: weterynaryjnej, fitosanitarnej, sanitarnej, kontroli jakości art. rolno–spożywczych (1 380 m²)[b]
- Budynek kontroli szczegółowej (850 m²)[b] z dwoma zadaszonymi rampami do rozładunku towarów
- Budynki kontroli szczegółowej samochodów osobowych – 2 szt. (łącznie 67 m²)[b]
- Budynek kontroli obecności istot żywych w przestrzeniach zamkniętych (160 m²)[b]
- Budynek magazynowy Służby Celnej (510 m²)[b]
- Budynek gospodarczy i myjnia samochodów placówki Straży Granicznej (133 m²)[b]
- Budynek administratora i zaplecza technicznego przejścia (1 530 m²)[b]
- Budynki podmiotów komercyjnych – 2 szt. (łącznie 720 m²)[b]
- Pawilony na rogatkach: wjazdowej i wyjazdowej – 3 szt. (łącznie 27,20 m²)[b]
- Wiaty nad pasami odpraw – 2 szt. (łącznie 6 022 m²)[b]
- Budynek sanitarny na parkingu buforowym (79,96 m²)[b].
Media[edytuj | edytuj kod]
- Stan z 5 marca 2015[7]
- Zasilanie elektroenergetyczne: dwie własne stacje transformatorowe zasilane liniami kablowymi SN 15 kV, wyposażone w agregaty prądotwórcze
- Sieć telefoniczna: telefonia IP oraz cyfrowa centrala telefoniczna.
- Sieci teletechniczne: CCTV, SKD, SSWiN, SSP, TCS, OCR, WLAN.
- Gospodarka wodno–ściekowa: zaopatrzenie w wodę z wodociągu gminnego, odprowadzanie ścieków sanitarnych do gminnej oczyszczalni ścieków, dwa zbiorniki wód opadowych (osadnikowy i przelewowy).
- Ogrzewanie i zaopatrzenie w ciepłą wodę: ogrzewanie obiektów kubaturowych z własnych kotłowni olejowych (2), a w części elektryczne (m.in. pawilony kontroli paszportowo–celnej na pasach odpraw oraz pawilony na rogatkach). Ciepła woda dostarczana jest z kotłowni, a w części obiektów jest podgrzewana elektrycznie.
Inne elementy infrastruktury należące do przejścia granicznego[edytuj | edytuj kod]
- Stan z 5 marca 2015[7]
- RTG stacjonarny do prześwietlania samochodów ciężarowych
- Stacjonarne monitory promieniowania typu bramkowego – 2 zestawy
- Zapory drogowe (szlabany) – 14 szt.
- Wagi – 4 dynamiczne i 2 statyczne
- Maszt antenowy.
Infrastruktura usługowa[edytuj | edytuj kod]
- Stan z 5 marca 2015[7]
Obsługa podróżnych:
- Izolatka/pomieszczenie do udzielenia choremu pierwszej pomocy (40,65 m²)
- 6 agencji celnych
- filia banku
- 2 punkty innych usług (ubezpieczenia, mała poligrafia)
- 7 kantorów wymiany walut
- 1 bar
- 17 automatów z napojami i słodyczami
- 5 toalet publicznych.
Przejścia graniczne polsko-radzieckie[edytuj | edytuj kod]
W okresie istnienia Związku Radzieckiego funkcjonowało w tym miejscu polsko-radzieckie drogowe przejście graniczne Dorohusk lokalnego znaczenia tylko dla wymiany delegacji społeczno-politycznych, kulturalnych, sportowych i innych z województw przygranicznych PRL i ZSRR[8]. Od 24 stycznia 1986 wprowadzono[9] na podstawie przepustek uproszczony ruch graniczny[10]. Następnie od 1 października 1990 rozszerzono o ruch osobowy dla obywateli polskich i Związku Radzieckiego oraz towarowy dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej i Związku Radzieckiego[11]. Kontrolę graniczną osób towarów i środków transportu wykonywała Graniczna Placówka Kontrolna Dorohusk[12].
1 stycznia 1964 funkcjonowało przejście graniczne uproszczonego ruchu granicznego Okopy, w którym kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała 4 placówka WOP Dorohusk[13].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie przejść granicznych, sporządzonej w Warszawie dnia 18 maja 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 531).
- ↑ Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie przejść granicznych, sporządzona w Warszawie dnia 18 maja 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 530).
- ↑ Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 2012 r. poz. 898).
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 grudnia 1994 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 1994 r. nr 69, poz. 617).
- ↑ Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisana w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku, oraz Protokół, podpisany w Warszawie dnia 22 grudnia 2008 roku, między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zmianie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku (Dz.U. z 2009 r. nr 103, poz. 858).
- ↑ a b Placówka Straży Granicznej w Dorohusku. [w:] Nadbużański Oddział SG [on-line]. nadbużański.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Drogowe przejście graniczne Dorohusk-Jagodzin. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2015-03-05. [dostęp 2021-12-13]. (pol.).
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lutego 1979 r. zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego (M.P. z 1979 r. nr 7, poz. 52
- ↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 31 maja 1986 r. w sprawie wejścia w życie Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkałych w miejscowościach przygranicznych, podpisanego w Moskwie dnia 14 maja 1985 roku (Dz.U. z 1986 r. nr 24, poz. 115).
- ↑ Porozumienie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkałych w miejscowościach przygranicznych, podpisane w Moskwie dnia 14 maja 1985 roku (Dz.U. z 1986 r. nr 24, poz. 114).
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 czerwca 1991 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 1991 r. nr 20, poz. 143).
- ↑ Nadbużańska Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
- ↑ Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998, s. 106. ISBN 83-909304-3-9.