Przekroczyć próg nadziei
| |||
Autor | Jan Paweł II | ||
Tematyka | teologia, religioznawstwo, kulturoznawstwo | ||
Typ utworu | wywiad rzeka | ||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania | Włochy | ||
Język | włoski | ||
Data wydania | 1994 | ||
Pierwsze wydanie polskie | |||
Data wydania polskiego | 1994 | ||
Wydawca | Redakcja Wydawnictw KUL | ||
|
Przekroczyć próg nadziei − wywiad rzeka, w której Jan Paweł II odpowiada na pytania włoskiego dziennikarza Vittoria Messoriego.
Popularność[edytuj | edytuj kod]
Jedna z najbardziej znanych książek Jana Pawła II. Bestseller, który wzbudził wielkie zainteresowanie i wiele kontrowersji na całym świecie.
Do czasu wydania tej książki nie było zwyczaju, by głowa Kościoła katolickiego wydawała pod swoim imieniem osobiste refleksje na temat wiary, historii, kultury i własnego życia. Pewnego rodzaju zaskoczeniem był sukces książki: wywiad-rzeka sprzedał się na świecie w ponad 20 mln egzemplarzy[1].
Tematyka[edytuj | edytuj kod]
Jan Paweł II mówi o Kościele, religii, problemach współczesnego świata. Głównym zamiarem Ojca Świętego jest zaproszenie współczesnego człowieka do tego, aby przekroczył próg nadziei, to znaczy wyszedł z obszaru smutku, zwątpienia, agnostycyzmu i wszedł w obszar nadziei, gdzie działa Bóg w Osobie Jezusa Chrystusa. Jan Paweł II jest świadomy rozlicznych zniewoleń i trudności, które nie pozwalają wielu ludziom uczynić tego odważnego kroku. Papież jest wobec nich cierpliwy.
Chrześcijańska mistyka a buddyzm[edytuj | edytuj kod]
Jednym z pytań zadanych papieżowi było zagadnienie buddyzmu, jako systemu zbawczego i jego technik medytacyjnych i mistycznych, atrakcyjnych dla ludzi Zachodu. Papież przyznał, że czasem porównuje się doświadczenie nirwany w buddyzmie do kontemplacji chrześcijańskiej, zwłaszcza w odniesieniu do drogi oczyszczenia wiary nauczanej przez Jana od Krzyża. Według Papieża, różnica jest w tym, że droga opisywana przez hiszpańskiego Doktora Kościoła nie prowadzi do oderwania samego dla siebie, lecz do tego, by zjednoczyć się z osobowym Bogiem. W oświeceniu buddyjskim nie ma mowy o przybliżaniu się do Boga, gdyż buddyzm jest w dużym stopniu systemem ateistycznym. Chrześcijańska droga do zjednoczenia z Bogiem nie dokonuje się jedynie przez oczyszczenie, ale przede wszystkim przez miłość - w życiu wierzącego działa żywy płomień miłości, jak nazwał hiszpański mistyk swoje główne dzieło[2]. Papież stwierdził, że kontemplacja chrześcijańska, do której prowadzi doktryna Jana od Krzyża, dokonuje się na poziomie nadprzyrodzonym, podczas gdy refleksje buddyjskie dotyczą poziomu przyrodzonego, dlatego właściwie mówiąc:
Mistyka karmelitańska zaczyna się w tym miejscu, w którym kończą się rozważania Buddy i jego wskazówki dla życia duchowego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ PAP: Poezja to wielka pani. graspl.republika.pl. [dostęp 2011-01-16].
- ↑ Żywy płomień miłości. W: Witryna Krakowskiej prowincji karmelitów bosych [on-line]. [dostęp 2011-12-14].
- ↑ Przekroczyć próg nadziei. s. 78.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przekroczyć próg nadziei. Jan Paweł II odpowiada na pytania Vittoria Messoriego. Lublin: RW KUL, 1994, s. 165. ISBN 83-228-0395-8.
|