Agostino Casaroli
Kardynał biskup | |||
![]() Agostino Casaroli (1970) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
24 listopada 1914 | ||
Data i miejsce śmierci |
9 czerwca 1998 | ||
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej | |||
Okres sprawowania |
1 lipca 1979–1 grudnia 1990 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
27 maja 1937 | ||
Nominacja biskupia |
4 lipca 1967 | ||
Sakra biskupia |
16 lipca 1967 | ||
Kreacja kardynalska |
30 czerwca 1979 | ||
Kościół tytularny | |||
Odznaczenia | |||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||
Strona internetowa |
Data konsekracji |
16 lipca 1967 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Agostino Casaroli (ur. 24 listopada 1914 w Castel San Giovanni, zm. 9 czerwca 1998 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, kardynał, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Casaroli urodził się w Castel San Giovanni (prowincja Piacenza). Został księdzem w 1937. W 1961 rozpoczął pracę w Sekretariacie Stanu miasta Watykanu za czasów papieża Jana XXIII. W 1979 papież Jan Paweł II ustanowił go nuncjuszem apostolskim do specjalnych poruczeń, a następnie sekretarzem stanu i przewodniczącym Administracji Dóbr Stolicy Apostolskiej. Brał udział w I pielgrzymce Jana Pawła II do Polski. Kardynał Casaroli był subdziekanem Kolegium Kardynalskiego od 1993 aż do śmierci w 1998. Był architektem nowej polityki wschodniej Watykanu wobec państw bloku komunistycznego. Dzięki temu zyskał przydomek „Kardynał Pieriestrojka”.
Odznaczony m.in. włoskim Orderem Annuncjaty[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Giorgio Aldrighetti: L' Ordine Supremo della Santissima Annunziata. [w:] Gli Ordini Cavallereschi. Real Casa di Savoia [on-line]. icocregister.org. [dostęp 2016-08-29]. (wł.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Casaroli, Agostino. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-10-09]. (ang.).
- Agostino Cardinal Casaroli. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-10-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej
- Włoscy kardynałowie
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii
- Odznaczeni Orderem Chrystusa (Portugalia)
- Odznaczeni Orderem Izabeli Katolickiej
- Odznaczeni Orderem Świętego Jakuba od Miecza (Portugalia)
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Doktorzy honoris causa
- Urodzeni w 1914
- Zmarli w 1998
- Kardynałowie z nominacji Jana Pawła II
- Odznaczeni Orderem Annuncjaty
- Współpracownicy Jana Pawła II