Przejdź do zawartości

Rozwodów nie będzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozwodów nie będzie
Gatunek

obyczajowy

Rok produkcji

1963

Data premiery

25 lutego 1964

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

95 minut

Reżyseria

Jerzy Stefan Stawiński

Scenariusz

Jerzy Stefan Stawiński

Muzyka

Jerzy Matuszkiewicz
Andrzej Trzaskowski

Zdjęcia

Wiesława Otocka

Scenografia

Wiesława Chojkowska
Halina Dobrowolska (scenograf)

Kostiumy

Wiesława Chojkowska

Montaż

Bohdan Bieńkowski

Produkcja

Stanisław Zylewicz

Rozwodów nie będzie – polski czarno-biały film fabularny z 1963 roku, w reżyserii Jerzego Stefana Stawińskiego. Wszystkie trzy nowele składające się na ten film są osadzone w realiach i pejzażach Warszawy początku lat 60.; okraszone są polską muzyką jazzową tamtych czasów.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Film Rozwodów nie będzie składa się z trzech nowel.

Pierwsza opowiada o młodym członku ekipy stawiającej linie wysokiego napięcia (Władysław Kowalski) i młodej lekarce z pogotowia (Marta Lipińska). Mają się pobrać, ale dla obojga liczy się przede wszystkim ich praca, pojmowana jako misja. Życie prywatne musi cierpieć, na dalszym planie. W poczekalni Urzędu Stanu Cywilnego dochodzi na tym tle między państwem młodymi do awantury. Ślub zostaje odwołany.

W drugiej noweli dwoje ludzi – on (Zbigniew Dobrzyński), świeżo upieczony inżynier i ona (Teresa Tuszyńska), zdolna studentka tuż przed dyplomem – poznaje się na prywatce w akademiku i tam zakładają się, że wezmą ślub w USC i żadne z nich nie stchórzy w ostatniej chwili. Tak się też dzieje, w związku z czym wybucha afera o wymiarach towarzyskich i rodzinnych. Uczucie między tymi dwojgiem jednak kiełkuje.

Bohaterką noweli trzeciej jest maturzystka (Magda Zawadzka), która uciekła z głębokiej prowincji do Warszawy, by szukać tu szczęścia. Chce zrobić karierę na estradzie lub cokolwiek innego, byle w stolicy. W pewnym momencie dziewczyna próbuje wykorzystać do realizacji marzeń biuro matrymonialne. Zostaje w nim przedstawiona klientowi biura – niejakiemu panu Gruszce (Zbigniew Cybulski), prowadzącemu dostatnie, lecz gnuśne życie producenta syfonów z wodą sodową. Z planów pana Gruszki wobec panny nic nie wychodzi (komediowa scena, gdy podczas kolacji syfony odmawiają posłuszeństwa). Dziewczyna ma szansę na zawrócenie z ryzykownej drogi. Zostaje studentką.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]
Nowela I Nowela II Nowela III
Władysław Kowalski
Marta Lipińska
Wieńczysław Gliński
Bolesław Płotnicki
Jerzy Dobrowolski
Roman Kłosowski
Jadwiga Kuryluk
Helena Dąbrowska
Zbigniew Dobrzyński
Teresa Tuszyńska
Elżbieta Kępińska
Andrzej Kozak
Pola Raksa
Andrzej Szajewski
Adam Pawlikowski
Irena Orska
Tadeusz Kalinowski
Magdalena Zawadzka
Paweł Galia
Józef Pieracki
Zdzisław Maklakiewicz
Zbigniew Cybulski
Włodzimierz Press

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]