Przejdź do zawartości

Ryszard Jagiełło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Ignacy Jagiełło
Ilustracja
por. 14 pp Ryszard Jagiełło
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1906
Chrościn

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków

Przebieg służby
Lata służby

1931–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

14 pułk piechoty
Szkoła Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 2
4 batalion strzelców

Stanowiska

młodszy oficer kompanii ckm
dowódca plutonu w Szkole Podoficerów Piechoty dla Małoletnich
dowódca kompanii strzeleckiej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
(kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Państwowa Odznaka Sportowa
Żołnierze 14 pułku piechoty (1932-1933). W środku siedzi kpt. Jan Fleischmann, na prawo ppor. Ryszard Jagiełło.
1 kompania strzelecka 14 pp w 1933 roku. W środku siedzi płk Ignacy Misiąg, drugi na prawo od niego ppor. Ryszard Jagiełło.
Kompania szkolna ckm 14 pp (5 III 1935) - siedzą od prawej: 4 - kpt. Jan Stefan Witkowski, 7 - por. Ryszard Jagiełło.

Ryszard Ignacy Jagiełło (ur. 10 stycznia 1906 w Chrościnie, zamordowany wiosną 1940 w Charkowie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Chrościnie, syn Ignacego[1].

Zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego (opublikowanym w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 1931 roku) mianowany został na stopień podporucznika w korpusie oficerów piechoty, ze starszeństwem z dnia 15 sierpnia 1931 roku i 292. lokatą[2]. Zarządzeniem Ministra Spraw Wojskowych (marszałka Józefa Piłsudskiego) wcielony został do 14 pułku piechoty[3], stacjonującego we Włocławku. W roku 1932 jako podporucznik 14 pp[4] zajmował 290. lokatę w swoim starszeństwie[5], a na dzień 1 lipca 1933 r. była to już 286. lokata w starszeństwie (360. lokata łączna wśród podporuczników piechoty)[6]. Awansowany do stopnia porucznika został zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lutego 1934 r. (opublikowanym dzień później) – z 344. lokatą w korpusie oficerów piechoty i starszeństwem z dnia 1 stycznia 1934 roku[7][8].

Służąc we włocławskim pułku zajmował między innymi stanowisko młodszego oficera 1 kompanii ckm (odnotowany został na tym stanowisku na dzień 21 września 1933 roku i na dzień 4 września 1934 r.)[9] i młodszego oficera 2 kompanii ckm (na dzień 17 września 1934 r.)[10]. Jako porucznik 14 pułku piechoty zajmował na dzień 5 czerwca 1935 roku 338. lokatę w swoim starszeństwie (2330. lokatę łączną wśród poruczników korpusu piechoty)[11]. Przed październikiem 1936 r. porucznik Ryszard Jagiełło został przeniesiony z 14 pułku piechoty.

Awansowany do stopnia kapitana został ze starszeństwem z dnia 19 marca 1939 roku i 233. lokatą wśród oficerów korpusu piechoty[8][12]. Na dzień 23 marca 1939 r. pełnił funkcję dowódcy plutonu w 3 kompanii Szkoły Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 2 w Śremie[13].

Kampania wrześniowa

[edytuj | edytuj kod]

Na dzień 1 września 1939 r. zajmował stanowisko dowódcy 1 kompanii w 4 (samodzielnym) batalionie strzelców[14] (4 batalion strzelców zmobilizowany został przez III batalion 31 pułku piechoty, a jego miejscem postoju była Łódź). Batalion ten, dowodzony przez mjr. Wincentego Mischke, do dnia 5 września podlegał Kresowej Brygadzie Kawalerii, a w późniejszym okresie walczył w składzie oddziałów 10 Dywizji Piechoty. Resztki zdziesiątkowanego batalionu (nazywanego w późniejszym okresie „batalionem śmierci”) wycofały się (w ramach zgrupowania 10 DP) najpierw w kierunku Warszawy, a później dalej na wschód – i walczyły nad Bugiem oraz na Lubelszczyźnie.

Po agresji ZSRR na Polskę w bliżej nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przetrzymywany był w obozie w Starobielsku[15]. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie[16] i pogrzebany potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[15], gdzie od 17 czerwca 2000 roku mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[17]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 3958[15].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[18][19][20]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[21][22][23].

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej ↓.
  2. a b Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 6 z 15 VIII 1931, s. 305.
  3. Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 6 z 15 VIII 1931, s. 312.
  4. Rocznik oficerski 1932 ↓, s. 544.
  5. Rocznik oficerski 1932 ↓, s. 135.
  6. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1933 ↓, s. 146.
  7. a b Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 5 z 23 II 1934, s. 78.
  8. a b c Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 487.
  9. Ciesielski 2008 ↓, s. 289.
  10. Ciesielski 2008 ↓, s. 292.
  11. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1935 ↓, s. 144.
  12. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 67.
  13. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 459.
  14. Barański i Kryska-Karski 1971 ↓, s. 25.
  15. a b c Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 177.
  16. Kryska-Karski 1996 ↓, s. 145.
  17. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
  18. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 37 [dostęp 2024-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  19. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  20. Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
  21. Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  22. Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  23. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  24. Decyzja Nr 439/MON ↓.
  25. Na podstawie [1]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]