Sin-magir
| król Isin | |
| Okres |
od ok. 1827 p.n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Dzieci | |
Sin-magir (akad. Sîn-māgir, zapisywane dsuen-ma-gir[1], tłum. „Bóg Sin jest przychylnie nastawiony”[2]) – czternasty, przedostatni król z I dynastii z Isin, następca Ur-dukugi, ojciec Damiq-iliszu. Według Sumeryjskiej listy królów[3] oraz Listy królów Ur i Isin[4]. Panować miał przez 11 lat. Jego rządy datowane są na lata ok. 1827-1817 p.n.e. (chronologia średnia)[5][6]
Wspomniany jest w kilku zapisanych na pieczęciach cylindrycznych inskrypcjach jego urzędników oraz w zapisanej na glinianym stożku inskrypcji Nuttuptum, jego „konkubiny”[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ „The Sumerian king list (transliteration)” na stronie The Electronic Text Corpus of Sumerian Literature (ETCLS) (wiersz 375)
- ↑ hasło magāru, The Assyrian Dictionary, tom 10 (M/1), The Oriental Institute, Chicago 1977, s. 39.
- ↑ dsuen-ma-gir mu 11 i3.ak (Sumeryjska lista królów, kopia WB 444, kolumna VIII, wiersz 43); Thorkild Jacobsen, The Sumerian King List, Assyriological Studies 11, Chicago - London 1939, The University of Chicago Press, s. 126-127.
- ↑ 11 mu ddsuen-<ma>-gir (Lista królów Ur i Isin, wiersz 19); A.K. Grayson, Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 90.
- ↑ hasło Sin-magir, w: Gwendolyn Leick, Who's Who..., s. 156.
- ↑ Marc Van De Mieroop, A History..., s. 282.
- ↑ hasło Sin-magir, w: Gwendolyn Leick, Who's Who..., s. 156-157.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- hasło Sin-magir, w: Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 156-157.
- Marc Van De Mieroop, A History of the Ancient Near East ca. 3000-323 BC, Blackwell Publishing, 2004.