Kamilla Baar: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodany adres strony www i zmiana zdjęcia
commons
Linia 14: Linia 14:
|nagrody =
|nagrody =
|odznaczenia =
|odznaczenia =
|commons =
|commons = Category:Kamilla Baar
|wikicytaty = Kamilla Baar
|wikicytaty = Kamilla Baar
|www = http://www.kamillabaar.pl/
|www = http://www.kamillabaar.pl/

Wersja z 12:41, 28 wrz 2012

Kamilla Baar
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 października 1979
Człuchów

Zawód

aktorka

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy
Strona internetowa

Kamilla Krystyna Baar (ur. 6 października 1979 w Człuchowie) – polska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna.

Życiorys

Edukacja

Dzieciństwo spędziła w Tychach, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej i średniej. Podczas nauki w tej ostatniej uczyła się też w studium aktorskim w Katowicach prowadzonym przez aktorkę Dorotę Pomykałę[1].

W 2002 ukończyła Akademię Teatralną w Warszawie, do której przyjęto ją za pierwszym podejściem. Na egzaminy do szkoły teatralnej przygotowała aż 28 tekstów[2]. Wśród nich znalazły się m.in. monolog Hamleta oraz monolog Nataszy ze Skrzywdzonych i poniżonych Dostojewskiego[3].

Teatr

W teatrze zadebiutowała na scenie warszawskiej Akademii Teatralnej w swoim spektaklu dyplomowym Sen nocy letniej (premiera 19 listopada 2001). Oficjalny debiut teatralny to rola w przedstawieniu Miłość do trzech pomarańczy (premiera 13 lipca 2002). Od 2005 jest aktorką Teatru Narodowego w Warszawie. Współpracuje też z innymi teatrami.

Miała możliwość współpracować z takimi reżyserami, jak np.: Tadeusz Bradecki, Jan Englert, Jerzy Jarocki, Maciej Sobociński, Andrzej Strzelecki. Występuje zarówno w repertuarze klasycznym, jak i współczesnym. Sama preferuje role dramatyczne[3].

Pozytywnie oceniono jej rolę w Fedrze (choć sam spektakl niezbyt podobał się krytykom) oraz w Ślubach panieńskich[4], a kreację w Pierwszym razie uznano za wyjątkowo udaną[5].

Film

Po raz pierwszy przed kamerą stanęła już w 2002 na planie telewizyjnego spektaklu Oszuści. Jednak w filmie pojawiła się nieco później. Debiutem serialowym była rola Ewy w serialu Na dobre i na złe w 2003. Na dużym ekranie debiutowała w 2004 rolą Magdy w komedii sensacyjnej Vinci Juliusza Machulskiego.

Życie prywatne

Jest córką emerytowanego żołnierza[6] i dyrektorki przedszkola. Ma rodzeństwo – dwóch młodszych braci[6]. Jej pierwszym mężem był aktor Wojciech Solarz. Poznała go podczas egzaminów do szkoły teatralnej w 1998. Ślub wzięli w 2005[3], rozstali się w 2009[7]. 9 stycznia 2011 Baar urodziła syna o imieniu Bruno, którego ojcem jest aktor Wojciech Błach[8].

Spektakle teatralne

Akademia Teatralna w Warszawie
Studio Teatralne KOŁO w Warszawie
Scena Fundacji Starego Teatru w Krakowie
  • 2003: Norway.today – Julia (reż. M. Sobociński)
Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2003, 2005: Piaskownica (w piaskownicy) – Ona (gościnnie; reż. T. Bradecki)
  • 2004: Błądzenie – Modelka, Rena, Zosia (reż. J. Jarocki)
  • 2005: Kosmos – Lulusia (reż. J. Jarocki)
  • 2006: Pierwszy raz – Ona (reż. T. Bradecki)
  • 2006: Fedra – Panope (reż. Maja Kleczewska)
  • 2007: Śluby panieńskieKlara (reż. J. Englert)
  • 2008: Opowiadania dla dzieci Singera (reż. Piotr Cieplak)
  • 2008: Mrok – Marta (reż. Artur Tyszkiewicz)
  • 2009: Tango – Ala (reż. J. Jarocki)
Teatr Polski w Warszawie
  • 2005: Makbet – Żona Makbeta (reż. Piotr Kruszczyński)
Krakowski Teatr Scena STU
Teatr Telewizji
  • 2002: Oszuści – Michelle (reż. J. Englert)
  • 2004: Hamlet – Ofelia (reż. Łukasz Barczyk)
  • 2005: Pan Dwadrzewko – Teresa (reż. Piotr Mularuk)
  • 2006: Bezład – Ewa (reż. Witold Adamek)
  • 2006: Kosmos – Lulusia (reż. J. Jarocki)
  • 2006: Zorka – Olga Świst (reż. Łukasz Wylężałek)
  • 2008: Błądzenie – Zosia, Modelka (reż. J. Jarocki)

Filmografia

Polski dubbing

  1. R. Gowarzewska-Griessgraber. Świat Kamilli. „Polska Dziennik Zachodni”. 34/2008, 2008-02-09.  [dostęp 2008-04-11].
  2. M. Gawrońska. Tramwaje są lepsze od biblotek. „Dziennik”. 120/2006, 2006-09-08.  [dostęp 2008-04-11].
  3. a b c L. Śnieg-Czaplewska. "Obyś się zakochał". „Gala”. 36/2007, 2007-09-11.  [dostęp 2008-04-11].
  4. T. Miłkowski. Młodzież wchodzi coraz mocniej. „Przegląd”. 35/2007, 2007-08-27.  [dostęp 2012-02-26].
  5. T. Miłkowski. W teatrach coraz lepiej. „Przegląd”. 36/2006, 2006-09-04.  [dostęp 2012-02-26].
  6. a b Biografia Kamilli Baar w film.onet.pl. onet.pl. [dostęp 2008-04-11].
  7. B. Nowicka. Kamilla Baar. Córeczka tatusia. „Gala”. 15–16/2009.  [dostęp 2009-04-27].
  8. Nasza aktorska para ma syna o nietypowych inicjałach. fakt.pl, 2011-01-11. [dostęp 2011-01-17].

Bibliografia