Tadeusz Bradecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Tadeusz Bradecki
Data i miejsce urodzenia 2 stycznia 1955
Zabrze
Zawód aktor, reżyser
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Tadeusz Bradecki (ur. 2 stycznia 1955 w Zabrzu) – polski aktor i reżyser teatralny.

Droga artystyczna[edytuj]

Aktor, reżyser, autor. Absolwent wydziałów: aktorskiego (1977) i reżyserii dramatu (1981) krakowskiej PWST. Podczas studiów reżyserskich odbył staż w Teatrze Laboratorium we Wrocławiu oraz staż aktorski u Petera Brooka.

Od początku swojej kariery artystycznej związany z Teatrem Starym w Krakowie; w latach 1977-1990 jako aktor i reżyser, później w latach 1990-1996 dyrektor naczelny i artystyczny. Za jego kadencji Stary Teatr został członkiem Unii Teatrów Europy. Od 2007 dyrektor artystyczny Teatru Śląskiego im. Wyspiańskiego w Katowicach. Wykładowca na London Academy of Music and Dramatic Art.

Grał m.in. u Jerzego Grzegorzewskiego (Widmo w Weselu Wyspiańskiego, 1977), Andrzeja Wajdy (Józio Chomiński w Z biegiem lat, z biegiem dni..., 1978), Giovanniego Pampiglione (Lelio w Łgarzu Goldoniego, 1981). Wystąpił w filmach m.in. Krzysztofa Zanussiego i Krzysztofa Kieślowskiego.

Nagrody i wyróżnienia[edytuj]

Bradecki jest laureatem nagrody im. Konrada Swinarskiego – przyznawanej przez redakcję miesięcznika „Teatr” – za sezon 1985/1986, za reżyserię spektakli „Woyzeck” Georga Büchnera w Starym Teatrze w Krakowie i „Pan Jowialski” Aleksandra Fredry w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi. Laureat Nagrody im. Schillera (1980), nagrody im. Wyspiańskiego za osiągnięcia w dramaturgii i reżyserii (1987), nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1987), dwukrotny laureat Złotego Yorika za przedstawienia shakespeare'owskie – za Romeo i Julię w Teatrze Polskim we Wrocławiu (1994) i Miarkę za miarkę w Starym Teatrze w Krakowie (1998).

W 2001 otrzymał nagrodę im. Stanisława Ignacego Witkiewicza przyznaną przez Polski Ośrodek ITI za popularyzację polskiej kultury teatralnej za granicą.

Dramaty[edytuj]

  • W piaskownicy (1980)
  • Wzorzec dowodów metafizycznych (1985)
  • Saragossa (1998); na motywach biografii Jana Potockiego i jego powieści Rękopis znaleziony w Saragossie.

Reżyseria[edytuj]

  • Biedni ludzie wg Dostojewskiego (1983) (przedstawienie dyplomowe)
  • Wiosna narodów... Nowaczyńskiego (1987)
  • Operetka Gombrowicza (1988, 1995),
  • Fantazy Słowackiego (1991)
  • Rękopis znaleziony w Saragossie Potockiego (1992)
  • Jak wam się podoba Szekspira (1993)
  • Markiza de Sade Mishimy (2000)
  • Requiem Palestra (1990) (opera)
  • Maksymilian Kolbe Probsta (1990) (opera)
  • Widmo Moniuszki (1998) (opera)
  • Don Giovanni Mozarta (1997).

Wybrana filmografia[edytuj]

Bradecki w piosenkach[edytuj]

Bibliografia[edytuj]

Strona Teatru Śląskiego

Linki zewnętrzne[edytuj]

p • d • e
Dyrektorzy Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
Mateusz Witkowski (1781–1787) • Mateusz Esmond (1782–1784) • Jacek Kluszewski (1787–1830) • Franciszek Horschelt (1799–1800) • Juliusz Pfeiffer (1831–1838, 1840–1843) • Hilary Meciszewski (1843–1845) • Józef Mączyński (1845–1852) • Juliusz Pfeiffer (1854–1863) • Stanisław Koźmian (1866–1885) • Jakub Glikson (1885–1893) • Jerzy Ronard Bujański (1945–1946) • Roman Zawistowski (1954–1957) • Władysław Krzemiński (1957–1963) • Zygmunt Hübner (1963–1970) • Jan Paweł Gawlik (1970–1980) • Stanisław Radwan (1980–1990) • Tadeusz Bradecki (1990–1996) • Krystyna Meissner (1997–1998) • Jerzy Bińczycki (1998) • Jerzy Koenig (1998–2002) • Mikołaj Grabowski (2002–2012) • Jan Klata (2013–2017) • Marek Mikos (od 2017)
p • d • e
Laureaci Nagrody im. Stanisława Ignacego Witkiewicza
Alain van Crugten i Daniel Gerould (1983) • Reymonde Temkine (1984) • Denis Bablet (1985) • Henryk Bereska (1986) • Jaroslav Simonides (1987) • Bolesław Taborski (1988) • Roberto Bacci (1989) • Bonnie Marranca i Gautam Dasgupta (1990) • Michelle Kokosowski (1991) • Richard Demarco (1992) • Nils Åke Nilsson (1993) • Hanaa Abdel Fattah Metwaly (1994) • Yukio Kudō (1995) • Alois Woldan (1996) • Hendrik Lindepuu (1997) • Josep Maria de Sagarra Àngel (1998) • Andrzej Nils Uggla (1999) • Carla Pollastrelli (2000) • Andriej Bazilewski (2001) • Jacques Rosner (2002) • Dalibor Blažina (2003) • Giovanni Pampiglione (2004) • Nina Kirlay (2005) • Allen Kuharski (2006) • Biserka Rajčić (2007) • Ellen Stewart (2008) • Irena Lexová (2009) • Monique Stalens (2010) • Tuğrul Çetiner (2011) • Manfred Beilharz (2013) • Philip Arnoult (2014) • Darja Dominkuš (2015) • Richard Gough (2016) • Bohdan Kozak (2017)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Bradecki&oldid=49961056”