Embraer EMB 314 Super Tucano: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Użytkownicy: drobne redakcyjne |
|||
| Linia 104: | Linia 104: | ||
[[Kategoria:Samoloty bombowe]] |
[[Kategoria:Samoloty bombowe]] |
||
[[Kategoria:Embraer]] |
[[Kategoria:Embraer]] |
||
[[de:Embraer EMB 314]] |
|||
[[en:Embraer EMB 314 Super Tucano]] |
|||
[[es:Embraer EMB 314 Super Tucano]] |
|||
[[fr:Embraer EMB 314]] |
|||
[[ko:엠브라에르 EMB 314 슈퍼 투카노]] |
|||
[[hr:Embraer EMB 314 Super Tucano]] |
|||
[[id:EMB-314]] |
|||
[[it:Embraer EMB 314 Super Tucano]] |
|||
[[ja:エンブラエル EMB-314]] |
|||
[[no:Embraer EMB-314 Super Tucano]] |
|||
[[pt:Embraer EMB-314 Super Tucano]] |
|||
[[ru:Embraer EMB 314 Super Tucano]] |
|||
[[vi:Embraer EMB 314 Super Tucano]] |
|||
Wersja z 19:12, 15 mar 2013
| Ilustracja A-29B Super Tucano FAB | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie trójkołowe – chowane w locie |
| Załoga |
1 lub 2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
2 czerwca 1999 |
| Lata produkcji |
od 2003 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,14 m |
| Długość |
11,33 m |
| Wysokość |
3,97 m |
| Powierzchnia nośna |
19,40 m² |
| Masa | |
| Własna |
3 020 kg |
| Startowa |
4 520 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
593 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
24,0 m/s |
| Pułap |
10 670 m |
| Zasięg |
4 820 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabinów maszynowych FN Herstal M3P kal. 12,7 mm (stałe) uzbrojenie podwieszane (5 zaczepów) 1 działko kal. 20 mm (podwieszane) lub 4 wyrzutnie rakiet kal. 70 mm lub 2 rakiety AIM-9 Sidewinder lub Mectron MAA-1 Piranha lub Python 3/4 lub 1500 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| |
| Rzuty | |
| Rzuty samolotu | |
Embraer EMB 314 Super Tucano – to niewielki brazylijski samolot szturmowy.
Pierwszy lot odbył się w 1996 roku. Maszyna była produkowana w dwóch wersjach, w wersji jednomiejscowe A-29 oraz w dwumiejscowej AT-29. Samolot oprócz bomb został wyposażony w trzy karabiny maszynowe. Miejsca pilotów znajdują się w opancerzonej i oszklonej wieżyczce, którą wyposażono w noktowizor. Samolot służy do patrolowania niedostępnych terenów oraz do walki ze sprzedawcami narkotyków. Embraer Super Tucano może zrzucić maksymalnie 1500 kg bomb. Dzięki dużej mocy silnika (1600 KM) osiąga prędkość do 600 km/h.
W grudniu 2011 roku 20 maszyn tego typu zamówiła armia USA, która zamierza wykorzystywać je jako jednostki rozpoznawcze i przeznaczone do walki ze słabo uzbrojonym przeciwnikiem. Początkowo miały być wykorzystane w walkach w Afganistanie, obecnie po kilkuletniej eksploatacji planuje się przekazać je temu krajowi[1].
Użytkownicy
Brazylia - 33 A-29A, 66 A-29B, 4 utracono
Kolumbia - 25 A-29B, 1 utracono
Afganistan - 20 A-29 (zaplanowane)[2]
Ekwador - 18 sztuk
Indonezja - 4 + 12 A-29B
Chile - 12 sztuk (zamówione)
Dominikana - 8 sztuk
Angola - 3 sztuki + 3 zamówione
Gwatemala - 6 sztuk (zamówione)
Burkina Faso - 3 A-29B
Mauretania - 2 sztuki + 1 zamówiony
Stany Zjednoczone - 1 sztuka
Warianty
- A-29A – jednomiejscowy
- A-29B – dwumiejscowy
Podobne konstrukcje
- Embraer Tucano
- Beechcraft T-6 Texan II
- Pilatus PC-7
- Pilatus PC-9
- Piper PA-48 Enforcer
- Rockwell OV-10 Bronco
- Cessna A-37 Dragonfly
- ↑ Amerykanie będą zwalczać partyzantów "Super Tukanami"
- ↑ Super Tucano Wins Afghanistan Light Air Support Bid. defensenews, 27 lutego 2013.
