Klemens VII (antypapież): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
źródła/przypisy, ilustracja, usunięcie zbędnych linków do dat |
rozbudowa artykułu, uźródłowienie |
||
Linia 39: | Linia 39: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Klemens VII |
'''Klemens VII''' (właśc. '''Robert de Genève''', '''Robert z Genewy'''; ur. w [[1342]] w [[Genewa|Genewie]]<ref name="Wollpert">{{cytuj książkę|nazwisko=Fischer-Wollpert|imię=Rudolf|tytuł=Leksykon papieży|wydawca=Znak|miejsce=Kraków|data=1996|strony=114-116|isbn=83-7006-437-X}}</ref> lub [[Annecy]]<ref name="FIU">{{cytuj stronę | url = http://www2.fiu.edu/~mirandas/bios1371.htm#Geneve | tytuł = Geneve, Robert de | opublikowany = The Cardinals of the Holy Roman Church | język = en | data dostępu = 2013-03-26}}</ref>, zm. [[16 września]] [[1394]] w [[Awinion]]ie<ref name="Wollpert" />) – [[antypapież]] [[obediencja|obediencji]] [[Awinion|awiniońskiej]] w okresie od 20 września 1378 do 16 września 1394<ref name="Kelly">{{cytuj książkę|nazwisko=Kelly|imię=John N. D.|tytuł=Encyklopedia papieży|wydawca=Państwowy Instytut Wydawniczy|miejsce=Warszawa|data=1997|strony=319-321|isbn=83-06-02633-0}}</ref>. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Pochodził z [[Dynastia sabaudzka|dynastii sabaudzkiej]]. Był synem [[hrabia|hrabiego]] [[Genewa|Genewy]] [[Amadeusz III|Amadeusza III]] i Marii z Boulogne. Kształcił się na [[Sorbona|Sorbonie]] w [[Paryż]]u. Następnie był [[kanonik]]iem [[Katedra Notre-Dame w Paryżu|katedry Notre Dame]], kanclerzem biskupa Amiens. Od |
Pochodził z [[Dynastia sabaudzka|dynastii sabaudzkiej]]. Był synem [[hrabia|hrabiego]] [[Genewa|Genewy]] [[Amadeusz III|Amadeusza III]] i Marii z Boulogne<ref name="Kelly" />. Kształcił się na [[Sorbona|Sorbonie]] w [[Paryż]]u. Następnie był [[kanonik]]iem [[Katedra Notre-Dame w Paryżu|katedry Notre Dame]], kanclerzem biskupa Amiens. Od 1359 [[protonotariusz apostolski|protonotariuszem apostolskim]] i familiarzem papieża. W 1361 wybrany [[biskup]]em [[Thérouanne]], od 1368 [[biskup]] [[Cambrai]], w 1371 mianowany kardynałem-prezbiterem z kościołem tytularnym Dwunastu Apostołów w Rzymie<ref name="Wollpert" />. |
||
Wybitny dyplomata i dowódca Państwa Kościelnego. Papież [[Grzegorz XI]] powierzył mu funkcję [[legat]]a na terenie północnych [[Włochy|Włoch]] oraz organizowanie wojsk zaciężnych przeciw władcom [[Mediolan]]u, [[Visconti]]m i [[Florencja|Florencji]]. Robert z Genewy wspólnie z kardynałem [[Francesco Tebaldeschi]] zwerbował [[wojsko najemne|wojska zaciężne]] pod dowództwem [[kondotier]]a [[John Hawkwood|Johna Hawkwooda]], które zdobyły [[Bolonia|Bolonię]], a |
Wybitny dyplomata i dowódca Państwa Kościelnego. Papież [[Grzegorz XI]] powierzył mu funkcję [[legat]]a na terenie północnych [[Włochy|Włoch]] oraz organizowanie wojsk zaciężnych przeciw władcom [[Mediolan]]u, [[Visconti]]m i [[Florencja|Florencji]]<ref name="Kelly" />. Robert z Genewy wspólnie z kardynałem [[Francesco Tebaldeschi]] zwerbował [[wojsko najemne|wojska zaciężne]] pod dowództwem [[kondotier]]a [[John Hawkwood|Johna Hawkwooda]], które zdobyły [[Bolonia|Bolonię]], a 3 lutego 1377 dokonały rzezi ludności miasta [[Cesena]] (po zdobyciu miasta, nieprzychylni kardynałowi, nadali mu przydomek ''Rzeźnika z Ceseny''). Otworzyło to drogę do powrotu papieża do [[Rzym]]u. |
||
Podczas [[konklawe]] w Rzymie po śmierci [[Grzegorz XI|Grzegorza XI]] doszło do zamieszek ulicznych. Rzymianie w obawie, że kolejny [[papież]] ponownie zdecyduje się wyjechać z [[Państwo Kościelne|Państwa Kościelnego]] domagali się od [[kolegium kardynałów|elektorów]], aby wybrali [[Włosi|Włocha]]. Naciski tłumu, a także incydent z zakłóceniem porządku obrad zgromadzenia przez zbrojną bandę, która wdarła się na [[Wybory|elekcję]] spowodowały, że część [[kardynał]]ów nie uznała ważności wyboru [[Urban VI|Urbana VI]]. Urban VI, aby pojednać się z opozycją zwołał [[konsystorz]] do [[Anagni]]. Podczas jego obrad miano zadecydować o legalności wyboru nowego papieża. 2 sierpnia 1378 kardynałowie wydali oświadczenie, w którym uznali, że konklawe rzymskie z kwietnia |
Podczas [[konklawe]] w Rzymie po śmierci [[Grzegorz XI|Grzegorza XI]] doszło do zamieszek ulicznych. Rzymianie w obawie, że kolejny [[papież]] ponownie zdecyduje się wyjechać z [[Państwo Kościelne|Państwa Kościelnego]] domagali się od [[kolegium kardynałów|elektorów]], aby wybrali [[Włosi|Włocha]]. Naciski tłumu, a także incydent z zakłóceniem porządku obrad zgromadzenia przez zbrojną bandę, która wdarła się na [[Wybory|elekcję]] spowodowały, że część [[kardynał]]ów nie uznała ważności wyboru [[Urban VI|Urbana VI]]<ref name="Wollpert" />. Urban VI, aby pojednać się z opozycją zwołał [[konsystorz]] do [[Anagni]]<ref name="Kelly" />. Podczas jego obrad miano zadecydować o legalności wyboru nowego papieża. 2 sierpnia 1378 kardynałowie wydali oświadczenie, w którym uznali, że konklawe rzymskie z kwietnia 1378 jest nieważne, gdyż wybór został przeprowadzony pod naciskiem i groźbą ze strony tłumu<ref name="Kelly" />. 9 sierpnia 1378 kardynałowie francuscy będący główną siłą opozycji wobec Urbana VI wezwali go do abdykacji. Nie widząc żadnej reakcji ze strony [[papież]]a opuścili [[Anagni]] i przenieśli się do [[Fondi]]. Tam pod ochroną księcia [[Onorato Caetani]]ego zwołali nowe [[konklawe]] i 20 września 1378 roku wybrali antypapieżem kardynała Roberta de Genève, który, pomimo iż początkowo wspierał kanoniczny wybór [[Urban VI|Bartolomeo Prignano]], z czasem przeszedł do obozu sceptyków i stanął na czele buntu kardynałów<ref name="Kelly" />. [[Kuria Rzymska]] uznała ważność wyboru Klemensa VII i wypowiedziała posłuszeństwo Urbanowi VI. 31 października 1378 antypapież został koronowany. [[Pontyfikat]] ten stał się początkiem [[Wielka schizma zachodnia|Wielkiej Schizmy Zachodniej]], której kres przyniosły dopiero [[sobór powszechny|sobory powszechne]] z [[XV wiek]]u<ref name="Wollpert" />. |
||
Antypapież Klemens VII ekskomunikował papieża Urbana VI i rozpoczął wojnę celem zagarnięcia [[Rzym]]u. Wojska [[papież]]a zwyciężyły jednak armię [[antypapież]]a pod [[Marino (Włochy)|Marino]], zajęły [[Zamek Świętego Anioła]] i przejęły kontrolę nad [[Rzym]]em. Klemens VII wycofał się do [[Neapol]]u, a w czerwcu 1379 udał się do [[Awinion]]u. We [[Francja|Francji]] jako kuzyn króla cieszył się opieką i bezpieczeństwem. Wiódł życie wystawne, otaczając się przepychem. Zwołał jedenaście [[konsystorz]]y, na których powołał ponad trzydziestu kardynałów, głównie Francuzów. |
Antypapież Klemens VII ekskomunikował papieża Urbana VI i rozpoczął wojnę celem zagarnięcia [[Rzym]]u<ref name="Kelly" />. Wojska [[papież]]a zwyciężyły jednak armię [[antypapież]]a pod [[Marino (Włochy)|Marino]], zajęły [[Zamek Świętego Anioła]] i przejęły kontrolę nad [[Rzym]]em. Klemens VII wycofał się do [[Neapol]]u, a w czerwcu 1379 udał się do [[Awinion]]u<ref name="Kelly" />. Wkrótce potem antypapieża poparły Francja, Burgundia, Sabaudia, Szkocja, Kastylia i Aragonia<ref name="Kelly" />. Po stronie Urbana stanęły Niemcy, Anglia, Dania, Węgry, Skandynawia i Polska<ref name="Kelly" />. We [[Francja|Francji]] jako kuzyn króla, Klemens cieszył się opieką i bezpieczeństwem. Wiódł życie wystawne, otaczając się przepychem, co zmusiło go do nałożenia wysokich podatków<ref name="Kelly" />. Zwołał jedenaście [[konsystorz]]y, na których powołał ponad trzydziestu kardynałów, głównie Francuzów; przyjął także dwóch kardynałów rzymskich, zrażonych okrucieństwem Urbana<ref name="Kelly" />. Prowadził kampanię a rzecz zdobycia Rzymu i wygnania prawowitego papieża (zdobył wpływy m. in. w południowych Włoszech, Neapolu i Lombardii)<ref name="Kelly" />. Był przekonany o ważności swojego wyboru i nie wykazywał najmniejszej ochoty do zakończenia schizmy<ref name="Kelly" />. |
||
Zmarł rażony [[ |
Zmarł rażony [[udar mózgu|apopleksją]]<ref name="Kelly" />. Pierwotnie pochowany został w katedrze w Awinionie. W 1401 szczątki Klemensa VII zostały przeniesione do kościoła celestynów w Awinionie. Po śmierci jego następcą wybrany został kardynał [[Antypapież Benedykt XIII|Pedro de Luna]], który przyjął imię pontyfikalne Benedykt XIII. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 19:52, 26 mar 2013
antypapież | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
antypapież obediencji awiniońskiej | ||
Okres sprawowania |
1378-1394 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
3 listopada 1361 | |
Sakra biskupia |
brak danych | |
Kreacja kardynalska |
30 maja 1371 | |
Kościół tytularny |
Kościół Dwunastu Apostołów w Rzymie | |
Pontyfikat |
20 września 1378 |
Klemens VII (właśc. Robert de Genève, Robert z Genewy; ur. w 1342 w Genewie[1] lub Annecy[2], zm. 16 września 1394 w Awinionie[1]) – antypapież obediencji awiniońskiej w okresie od 20 września 1378 do 16 września 1394[3].
Życiorys
Pochodził z dynastii sabaudzkiej. Był synem hrabiego Genewy Amadeusza III i Marii z Boulogne[3]. Kształcił się na Sorbonie w Paryżu. Następnie był kanonikiem katedry Notre Dame, kanclerzem biskupa Amiens. Od 1359 protonotariuszem apostolskim i familiarzem papieża. W 1361 wybrany biskupem Thérouanne, od 1368 biskup Cambrai, w 1371 mianowany kardynałem-prezbiterem z kościołem tytularnym Dwunastu Apostołów w Rzymie[1].
Wybitny dyplomata i dowódca Państwa Kościelnego. Papież Grzegorz XI powierzył mu funkcję legata na terenie północnych Włoch oraz organizowanie wojsk zaciężnych przeciw władcom Mediolanu, Viscontim i Florencji[3]. Robert z Genewy wspólnie z kardynałem Francesco Tebaldeschi zwerbował wojska zaciężne pod dowództwem kondotiera Johna Hawkwooda, które zdobyły Bolonię, a 3 lutego 1377 dokonały rzezi ludności miasta Cesena (po zdobyciu miasta, nieprzychylni kardynałowi, nadali mu przydomek Rzeźnika z Ceseny). Otworzyło to drogę do powrotu papieża do Rzymu.
Podczas konklawe w Rzymie po śmierci Grzegorza XI doszło do zamieszek ulicznych. Rzymianie w obawie, że kolejny papież ponownie zdecyduje się wyjechać z Państwa Kościelnego domagali się od elektorów, aby wybrali Włocha. Naciski tłumu, a także incydent z zakłóceniem porządku obrad zgromadzenia przez zbrojną bandę, która wdarła się na elekcję spowodowały, że część kardynałów nie uznała ważności wyboru Urbana VI[1]. Urban VI, aby pojednać się z opozycją zwołał konsystorz do Anagni[3]. Podczas jego obrad miano zadecydować o legalności wyboru nowego papieża. 2 sierpnia 1378 kardynałowie wydali oświadczenie, w którym uznali, że konklawe rzymskie z kwietnia 1378 jest nieważne, gdyż wybór został przeprowadzony pod naciskiem i groźbą ze strony tłumu[3]. 9 sierpnia 1378 kardynałowie francuscy będący główną siłą opozycji wobec Urbana VI wezwali go do abdykacji. Nie widząc żadnej reakcji ze strony papieża opuścili Anagni i przenieśli się do Fondi. Tam pod ochroną księcia Onorato Caetaniego zwołali nowe konklawe i 20 września 1378 roku wybrali antypapieżem kardynała Roberta de Genève, który, pomimo iż początkowo wspierał kanoniczny wybór Bartolomeo Prignano, z czasem przeszedł do obozu sceptyków i stanął na czele buntu kardynałów[3]. Kuria Rzymska uznała ważność wyboru Klemensa VII i wypowiedziała posłuszeństwo Urbanowi VI. 31 października 1378 antypapież został koronowany. Pontyfikat ten stał się początkiem Wielkiej Schizmy Zachodniej, której kres przyniosły dopiero sobory powszechne z XV wieku[1].
Antypapież Klemens VII ekskomunikował papieża Urbana VI i rozpoczął wojnę celem zagarnięcia Rzymu[3]. Wojska papieża zwyciężyły jednak armię antypapieża pod Marino, zajęły Zamek Świętego Anioła i przejęły kontrolę nad Rzymem. Klemens VII wycofał się do Neapolu, a w czerwcu 1379 udał się do Awinionu[3]. Wkrótce potem antypapieża poparły Francja, Burgundia, Sabaudia, Szkocja, Kastylia i Aragonia[3]. Po stronie Urbana stanęły Niemcy, Anglia, Dania, Węgry, Skandynawia i Polska[3]. We Francji jako kuzyn króla, Klemens cieszył się opieką i bezpieczeństwem. Wiódł życie wystawne, otaczając się przepychem, co zmusiło go do nałożenia wysokich podatków[3]. Zwołał jedenaście konsystorzy, na których powołał ponad trzydziestu kardynałów, głównie Francuzów; przyjął także dwóch kardynałów rzymskich, zrażonych okrucieństwem Urbana[3]. Prowadził kampanię a rzecz zdobycia Rzymu i wygnania prawowitego papieża (zdobył wpływy m. in. w południowych Włoszech, Neapolu i Lombardii)[3]. Był przekonany o ważności swojego wyboru i nie wykazywał najmniejszej ochoty do zakończenia schizmy[3].
Zmarł rażony apopleksją[3]. Pierwotnie pochowany został w katedrze w Awinionie. W 1401 szczątki Klemensa VII zostały przeniesione do kościoła celestynów w Awinionie. Po śmierci jego następcą wybrany został kardynał Pedro de Luna, który przyjął imię pontyfikalne Benedykt XIII.
Zobacz też
- ↑ a b c d e Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 114-116. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ Geneve, Robert de. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-26]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 319-321. ISBN 83-06-02633-0.
Bibliografia
- Richard McBrien: Leksykon papieży. Warszawa: Świat Książki, 2003. ISBN 83-7311-764-4.
- Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 2000. ISBN 83-7006-948-7.
- Robert of Geneva. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-03-26]. (ang.).