Charles Augustus FitzRoy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: zamieniam tabelkę na wywołanie szablonu {{Władca}} |
m drobne techniczne |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
| quote = |
| quote = |
||
}} |
}} |
||
'''Charles Augustus FitzRoy''' ([[10 czerwca]] [[1796]] |
'''Charles Augustus FitzRoy''' (ur. [[10 czerwca]] [[1796]], zm. [[16 lutego]] [[1858]] w [[Londyn]]ie) – brytyjski wojskowy, arystokrata i polityk, najstarszy syn [[generał]]a Charlesa FitzRoya (młodszego syna [[Augustus FitzRoy (3. książę Grafton)|3. księcia Grafton]]) i Frances Mundy, córki Edmunda Millera Mundy'ego. |
||
== Początek kariery == |
== Początek kariery == |
||
Wersja z 03:43, 26 sie 2017
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Gubernator Nowej Południowej Walii | |
| Okres |
od 2 sierpnia 1846 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Charles Augustus FitzRoy (ur. 10 czerwca 1796, zm. 16 lutego 1858 w Londynie) – brytyjski wojskowy, arystokrata i polityk, najstarszy syn generała Charlesa FitzRoya (młodszego syna 3. księcia Grafton) i Frances Mundy, córki Edmunda Millera Mundy'ego.
Początek kariery
Lord Charles wykształcenie odebrał w Harrow School w Londynie. W 1812 r., w wieku 16. lat, został dowódcą Królewskiego Regimentu Konnego Gwardii. 3 lata później dowodził regimentem w bitwie pod Waterloo, gdzie został ranny. W 1818 r. towarzyszył księciu Richmond w podróży do Dolnej Kanady, gdzie książę miał był gubernatorem (lord Charles poślubił później córkę księcia, lady Mary). W 1820 r. otrzymał stopień kapitana, zaś w 1825 r. podpułkownika i adiutanta gubernatora Kraju Przylądkowego.
W 1831 r. wrócił do Anglii i został wybrany do Izby Gmin z okręgu Bury St Edmunds. W 1832 r. głosował za reformą wyborczą. W 1833 r. zrezygnował ze stanowisk wojskowych.
Gubernator
Jego pierwszym samodzielnym urzędem była pozycja gubernatora Wyspy Księcia Edwarda. Urząd ten otrzymał 31 marca 1837 r. Powrócił do Anglii w 1841 r. i wkrótce został mianowany gubernatorem Wysp Zawietrznych, który to urząd sprawował do 1845 r.
Wkrótce potem lord Stanley zaproponował jego kandydaturę na gubernatora Nowej Południowej Walii. Pomysł został przychylnie przyjęty i FitzRoy został nowym gubernatorem. Do Australii przybył na pokładzie HMS Carysford dnia 2 sierpnia 1846 r. Niedługo później przypłynęła jego żona z dziećmi.
Półtora roku później lady Mary zginęła w wypadku powozu. Załamany FitzRoy zdecydował się zrezygnować z funkcji gubernatora i wrócić do Anglii, jednak jego finanse nie pozwoliły mu na to. W 1851 r. założył miasto Grafton, nazwane na cześć swojego dziadka, premiera Wielkiej Brytanii.
W 1855 r. opuścił Australię i wrócił do Anglii. Zmarł w Londynie w wieku 61. lat. Otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Łaźni oraz był kawalerem Orderu Gwelfów.
Rodzina
11 marca 1820 r. poślubił lady Mary FitzRoy (ok. 1792 – 7 grudnia 1847), córkę Charlesa Lennoxa, 4. księcia Richmond i lady Charlotte Gordon, córki 4. księcia Gordon. Charles i Mary mieli razem trzech synów i córkę:
- Augustus Charles Lennox FitzRoy (20 września 1821 – 11 września 1855), kapitan Królewskiego Regimentu Artylerii, walczył w wojnie krymskiej, zginął podczas oblężenia Sewastopola, nie ożenił się i nie miał dzieci
- Mary Caroline FitzRoy (17 grudnia 1823 – 22 listopada 1895), żona admirała Keitha Stewarta, miała dzieci
- George Henry FitzRoy (13 września 1826 – 8 lipca 1868), ożenił się z Eugenią Susannah Chapman, nie miał dzieci
- Arthur George FitzRoy (20 marca 1827 – 9 stycznia 1861)
11 grudnia 1855 r. poślubił Margaret Gordon (wdowę po agencie ziemskim z Melbourne). Małżeństwo to nie doczekało się potomstwa.
Linki zewnętrzne
- Biografia w Dictionary of Canadian Biography Online (ang.)
- Biografia w Dictionnaire biographique du Canada en ligne (fr.)
- The Peerage of the FitzRoys
- Prince Edward Island official website
- The Road to Federation and Beyond
| Gubernatorzy kolonii brytyjskiej |
|
|---|---|
| Gubernatorzy stanu Australii |
