Dolna Kanada
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| 1791 – 1841 | ||
| Stolica | Québec | |
| Ustrój polityczny | Monarchia | |
| Ostatnia głowa państwa | Królowa Wielkiej Brytanii Wiktoria Hanowerska | |
| Ustawa o Kanadzie | 26 grudnia 1797 | |
| Ustawa o Unii Kanadyjskiej | 10 lutego 1841 | |
 |
||
|
Dolna Kanada |
||
Dolna Kanada (fr. Bas-Canada, ang. Lower Canada) – prowincja brytyjska istniejąca od 1791 do 1841 roku. Obszar prowincji zajmował północną część niziny rozciągającej się wzdłuż dolnego biegu Rzeki Świętego Wawrzyńca i obejmował południową część dzisiejszej prowincji Quebec.
Prowincja powstała w 1791 w wyniku podziału prowincji Quebecu na prowincje Górna Kanada i Dolna Kanada. W 1841 została ponownie połączona z Górną Kanadą, by stworzyć Prowincję Kanady.
Stolicą Dolnej Kanady było miasto Québec.
