Zwinogródka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
po czyszczeniu kodu przejrzyj wykonane zmiany! |
drobne merytoryczne na podstawie Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
'''Zwinogródka''' ([[Język ukraiński|ukr.]] Звенигородка – ''Zwenyhorodka''; [[Język rosyjski|ros.]] Звенигородка – ''Zwienigorodka'') – miasto rejonowe na [[Ukraina|Ukrainie]], w [[Obwód czerkaski|obwodzie czerkaskim]], nad rzeką [[Tykcza|Tykczą]], dopływem [[Boh]]u. W [[1989]] liczyło 22 400 mieszkańców ([[2005]]: 19 900). Była miastem królewskim [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]]<ref>Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku. Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów - Bracław). T. 3, Warszawa 1897, s. 233.</ref>. |
'''Zwinogródka''' ([[Język ukraiński|ukr.]] Звенигородка – ''Zwenyhorodka''; [[Język rosyjski|ros.]] Звенигородка – ''Zwienigorodka'') – miasto rejonowe na [[Ukraina|Ukrainie]], w [[Obwód czerkaski|obwodzie czerkaskim]], nad rzeką [[Tykcza|Tykczą]], dopływem [[Boh]]u. W [[1989]] liczyło 22 400 mieszkańców ([[2005]]: 19 900). Była miastem królewskim [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]]<ref>Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku. Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów - Bracław). T. 3, Warszawa 1897, s. 233.</ref>. |
||
Znane już było w czasach [[Ruś Kijowska|Rusi Kijowskiej]]. W roku [[1240]], w czasie wielkiej inwazji [[Mongołowie|Mongołów]] na Europę Wschodnią i Środkową Zwinogródka została doszczętnie zniszczona, w następujących dziesięcioleciach ufortyfikowana przez [[Księstwo Halicko-Wołyńskie|książąt Halicza]]. Od XIV wieku miasto należało do Wielkiego Księstwa Litewskiego, w roku [[1569]] dostało się pod władzę Korony. Ucierpiało w tych stuleciach wiele poprzez najazdy [[Tatarzy|Tatarów]]. W roku [[1648]] zajęły Zwinogródkę wojska [[Bohdan Chmielnicki|Chmielnickiego]]. Po [[Wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojnie polsko-rosyjskiej]] na mocy postanowień [[Rozejm andruszowski|rozejmu andruszowskiego]] pozostało w granicach Rzeczypospolitej. W latach [[1737]], [[1743]] i [[1768]] miasto dewastowały ataki band [[Hajdamacy|hajdamaków]]. |
Znane już było w czasach [[Ruś Kijowska|Rusi Kijowskiej]]. W roku [[1240]], w czasie wielkiej inwazji [[Mongołowie|Mongołów]] na Europę Wschodnią i Środkową Zwinogródka została doszczętnie zniszczona, w następujących dziesięcioleciach ufortyfikowana przez [[Księstwo Halicko-Wołyńskie|książąt Halicza]]. Od XIV wieku miasto należało do Wielkiego Księstwa Litewskiego, w roku [[1569]] dostało się pod władzę Korony. Ucierpiało w tych stuleciach wiele poprzez najazdy [[Tatarzy|Tatarów]]. W roku [[1648]] zajęły Zwinogródkę wojska [[Bohdan Chmielnicki|Chmielnickiego]]. Po [[Wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojnie polsko-rosyjskiej]] na mocy postanowień [[Rozejm andruszowski|rozejmu andruszowskiego]] pozostało w granicach Rzeczypospolitej. W latach [[1737]], [[1743]] i [[1768]] miasto dewastowały ataki band [[Hajdamacy|hajdamaków]]. W 1766 roku powstała tu parafia katolicka. |
||
{{cytat|Dopiero ją wznieśli Sołtyk, starosta Zwinogrodzki i żona jego Salomea Sołtykowa, ludzie szlachetni i pełni zasług. W stronie najdalszej Ukrainy, na granicy Rzplitéj, chwałę boską rozszérzali. Ich hojnością i ofiarą kościół katolicki i seminaryum w Zwinogródce były ufundowane.(...)<ref>[[Eustachy Iwanowski]], [http://archive.org/stream/rozmowyopolskij00iwangoog#page/n619/mode/2up Rozmowy o polskiéj koronie], na str. 609</ref>}} |
{{cytat|Dopiero ją wznieśli Sołtyk, starosta Zwinogrodzki i żona jego Salomea Sołtykowa, ludzie szlachetni i pełni zasług. W stronie najdalszej Ukrainy, na granicy Rzplitéj, chwałę boską rozszérzali. Ich hojnością i ofiarą kościół katolicki i seminaryum w Zwinogródce były ufundowane.(...)<ref>[[Eustachy Iwanowski]], [http://archive.org/stream/rozmowyopolskij00iwangoog#page/n619/mode/2up Rozmowy o polskiéj koronie], na str. 609</ref>}} |
||
W [[1791]] [[Sejm Czteroletni]] wydzielił z [[Województwo bracławskie|województwa bracławskiego]] realnie istniejący [[powiat zwinogródzki]]. Po [[Rozbiory Polski| |
W [[1791]] [[Sejm Czteroletni]] wydzielił z [[Województwo bracławskie|województwa bracławskiego]] realnie istniejący [[powiat zwinogródzki]]. W roku [[1792]] roku król [[Stanisław August Poniatowski]] nadał miejscowości prawa miejskie. Po [[Rozbiory Polski|Rozbiorach]] miasto zostało wcielone do [[Imperium Rosyjskie]]go i znalazło się w granicach [[Gubernia kijowska|guberni kijowskiej]]. W 1809 roku zbudowano tu murowany kościół katolicki fundacji Sołtyka. |
||
[[1 lutego]] [[1918]], [[Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej|armia]] [[Ukraińska Republika Ludowa|Ukraińskiej Republiki Ludowej]] odniosła tu zwycięstwo nad oddziałami [[bolszewicy|bolszewickimi]]. [[28 stycznia]] [[1944]] [[Armia Czerwona]] połączyła tu swe wojska pancerne 6 pułku I Frontu Ukraińskiego i 5 Pułku Gwardii II Frontu, biorąc w kleszcze poważne siły niemieckie. |
[[1 lutego]] [[1918]], [[Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej|armia]] [[Ukraińska Republika Ludowa|Ukraińskiej Republiki Ludowej]] odniosła tu zwycięstwo nad oddziałami [[bolszewicy|bolszewickimi]]. [[28 stycznia]] [[1944]] [[Armia Czerwona]] połączyła tu swe wojska pancerne 6 pułku I Frontu Ukraińskiego i 5 Pułku Gwardii II Frontu, biorąc w kleszcze poważne siły niemieckie. |
Wersja z 12:49, 4 gru 2013
![]() | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Wysokość |
148 m n.p.m. | ||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380 4740 | ||||
Kod pocztowy |
20200-20207 | ||||
Położenie na mapie obwodu czerkaskiego ![]() Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie Ukrainy ![]() Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |||||
Strona internetowa |
Zwinogródka (ukr. Звенигородка – Zwenyhorodka; ros. Звенигородка – Zwienigorodka) – miasto rejonowe na Ukrainie, w obwodzie czerkaskim, nad rzeką Tykczą, dopływem Bohu. W 1989 liczyło 22 400 mieszkańców (2005: 19 900). Była miastem królewskim Rzeczypospolitej Obojga Narodów[1].
Znane już było w czasach Rusi Kijowskiej. W roku 1240, w czasie wielkiej inwazji Mongołów na Europę Wschodnią i Środkową Zwinogródka została doszczętnie zniszczona, w następujących dziesięcioleciach ufortyfikowana przez książąt Halicza. Od XIV wieku miasto należało do Wielkiego Księstwa Litewskiego, w roku 1569 dostało się pod władzę Korony. Ucierpiało w tych stuleciach wiele poprzez najazdy Tatarów. W roku 1648 zajęły Zwinogródkę wojska Chmielnickiego. Po wojnie polsko-rosyjskiej na mocy postanowień rozejmu andruszowskiego pozostało w granicach Rzeczypospolitej. W latach 1737, 1743 i 1768 miasto dewastowały ataki band hajdamaków. W 1766 roku powstała tu parafia katolicka.
Dopiero ją wznieśli Sołtyk, starosta Zwinogrodzki i żona jego Salomea Sołtykowa, ludzie szlachetni i pełni zasług. W stronie najdalszej Ukrainy, na granicy Rzplitéj, chwałę boską rozszérzali. Ich hojnością i ofiarą kościół katolicki i seminaryum w Zwinogródce były ufundowane.(...)[2]
1791 Sejm Czteroletni wydzielił z województwa bracławskiego realnie istniejący powiat zwinogródzki. W roku 1792 roku król Stanisław August Poniatowski nadał miejscowości prawa miejskie. Po Rozbiorach miasto zostało wcielone do Imperium Rosyjskiego i znalazło się w granicach guberni kijowskiej. W 1809 roku zbudowano tu murowany kościół katolicki fundacji Sołtyka.
W1 lutego 1918, armia Ukraińskiej Republiki Ludowej odniosła tu zwycięstwo nad oddziałami bolszewickimi. 28 stycznia 1944 Armia Czerwona połączyła tu swe wojska pancerne 6 pułku I Frontu Ukraińskiego i 5 Pułku Gwardii II Frontu, biorąc w kleszcze poważne siły niemieckie.
Zwinogródka posiada duży kombinat spożywczy, sanatorium i muzeum regionalne.
Osobistości związane z miastem
- Dawid Gincburg, baron, orientalista rosyjski
- Horacy Gincburg, baron, filantrop rosyjski
- Izydor Kopernicki, polski lekarz i antropolog
- Marian Romeyko, polski oficer II RP i pisarz wojskowy
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku. Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów - Bracław). T. 3, Warszawa 1897, s. 233.
- ↑ Eustachy Iwanowski, Rozmowy o polskiéj koronie, na str. 609
Bibliografia
- Бoльшaя Coвeтcкaя Енцнклoпeдия, Tom 9., Moskwa 1972
- Encyclopedia of Ukraine, Tom 5., Toronto 1993
Linki zewnętrzne
- Zwinogródka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 689 .
- Zwinogródka na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Zwinogródka w Wikimapii