Krasław: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Zabytki: merytoryczne Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna |
|||
Linia 31: | Linia 31: | ||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
*[[Plik:Krasłaŭskaja ratuša. Краслаўская ратуша (N. Orda, 1875-76).jpg|mały|243x243px|Ratusz w Krasławiu na rys. N.Ordy]]Pałac barokowy zbudowany przez [[Konstanty Ludwik Plater|Konstantego Ludwika Platera]] w latach 1765-1791, wg proj. Antoniego |
*[[Plik:Krasłaŭskaja ratuša. Краслаўская ратуша (N. Orda, 1875-76).jpg|mały|243x243px|Ratusz w Krasławiu na rys. N.Ordy]]Pałac barokowy zbudowany przez [[Konstanty Ludwik Plater|Konstantego Ludwika Platera]] w latach 1765-1791, przypuszczalnie wg proj. Antoniego Paracca, nakryty unikalnym w skali dzisiejszej Łotwy dachem mansardowym. W jego skład wchodzi także: budynek biblioteki i młyn wodny. Pałac piętrowy, w środkowej części dwupiętrowy<ref>Antoni Urbański ''[[Memento kresowe]]'', Warszawa, 1929, s. 124</ref> |
||
* Biblioteka pałacowa Platerów w stylu barokowym, projekt Antonio Paracca |
|||
* kościół pw. św. Ludwika (1755-1767) proj. |
* kościół pw. św. Ludwika (1755-1767) proj. Antonio Paracca. Główny ołtarz został w [[1760]] ozdobiony freskiem włoskiego malarza związanego z Polską - [[Filippo Castaldi]]ego, fresk przedstawia św. Ludwika (króla Francji) wyruszającego na krucjatę. W latach 80 XIX wieku ksiądz [[Józef Jałowiecki]], proboszcz kościoła w Krasławiu, zamówił obraz o tej samej treści, a jego wykonawcą byli m.in. [[Tomasz Lisiewicz]] (twórcy m.in rysunków technicznych w prezbiterium [[Kościół Mariacki w Krakowie|Kościoła Mariackiego w Krakowie]]) i [[Izydor Jabłoński]]. Obraz powstał ostatecznie w [[1884]] roku, a szkic do niego wykonał [[Jan Matejko]]. Szkic ten obecnie znajduje się w [[Muzeum Okręgowe w Toruniu|Muzeum Okręgowym w Toruniu]]. Wspomniany powyżej obraz został odnowiony w latach 2003-2006 przez polskich konserwatorów (z funduszu [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej|Senatu Rzeczypospolitej Polskiej]] i [[Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego|Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego]]). Obecnie wisi na bocznej ścianie prezbiterium. W ostatnich latach kościół został objęty projektem rewaloryzacyjnym, realizowanym w ramach Programu [[Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego|Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego]] „Dziedzictwo Kulturowe”, finansowanym ze środków ministerialnych, które pochodzą bezpośrednio z budżetu [[Polska|Państwa Polskiego]]. |
||
* Kościół ewangelicki |
* Kościół ewangelicki |
||
Wersja z 10:03, 31 gru 2019
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Gmina | |||
Powierzchnia |
8,6 km² | ||
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Kod pocztowy |
LV-560(1-3) | ||
Położenie na mapie Łotwy | |||
55°53′N 27°10′E/55,883333 27,166667 | |||
Strona internetowa |
Krasław (łot. Krāslava, łatg. Kruoslova, niem. Kreslau) – miasto na wschodniej Łotwie, stolica gminy Krasław (łot. - Krāslavas novads). 10 854 mieszkańców.
Historia
Miasteczko zaczęło się intensywnie rozwijać dopiero w XVIII w. gdy swoją opieką otoczył je Jan Ludwik Plater - wojewoda, starosta i kasztelan inflancki. To on założył tutaj główną rezydencję Platerów, co za skutkowało tym, że miasteczko stało się jednym z wielu promieniujących punktów polskości skupiających życie z "Inflant Polskich". Miasto po Janie Ludwiku przejął jego syn - Konstanty Ludwik Plater, którego wkład w rozwój miasta był jeszcze większy: powstały ratusz i kramy, szpital, pałac i biblioteka. Konstanty Ludwik ufundował wzniesiony w latach 1755-1767 kościół według projektu Antonia Paracco, do którego po krótkim czasie trafiły relikwie św. Donata (biskupa Euorei w greckim Epirze). Świątynia ta miała stać się katedrą biskupiej diecezji inflanckiej, jednak uniemożliwił to pierwszy rozbiór Polski w 1772 roku, po którym ziemie Inflant zostały odłączone od Państwa polskiego.
Zabytki
- Pałac barokowy zbudowany przez Konstantego Ludwika Platera w latach 1765-1791, przypuszczalnie wg proj. Antoniego Paracca, nakryty unikalnym w skali dzisiejszej Łotwy dachem mansardowym. W jego skład wchodzi także: budynek biblioteki i młyn wodny. Pałac piętrowy, w środkowej części dwupiętrowy[2]
- Biblioteka pałacowa Platerów w stylu barokowym, projekt Antonio Paracca
- kościół pw. św. Ludwika (1755-1767) proj. Antonio Paracca. Główny ołtarz został w 1760 ozdobiony freskiem włoskiego malarza związanego z Polską - Filippo Castaldiego, fresk przedstawia św. Ludwika (króla Francji) wyruszającego na krucjatę. W latach 80 XIX wieku ksiądz Józef Jałowiecki, proboszcz kościoła w Krasławiu, zamówił obraz o tej samej treści, a jego wykonawcą byli m.in. Tomasz Lisiewicz (twórcy m.in rysunków technicznych w prezbiterium Kościoła Mariackiego w Krakowie) i Izydor Jabłoński. Obraz powstał ostatecznie w 1884 roku, a szkic do niego wykonał Jan Matejko. Szkic ten obecnie znajduje się w Muzeum Okręgowym w Toruniu. Wspomniany powyżej obraz został odnowiony w latach 2003-2006 przez polskich konserwatorów (z funduszu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego). Obecnie wisi na bocznej ścianie prezbiterium. W ostatnich latach kościół został objęty projektem rewaloryzacyjnym, realizowanym w ramach Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Dziedzictwo Kulturowe”, finansowanym ze środków ministerialnych, które pochodzą bezpośrednio z budżetu Państwa Polskiego.
- Kościół ewangelicki
- molenna (dom modlitwy) staroobrzędowców
W XVIII-XIX wieku działało w Krasławiu seminarium duchowne.
Ludzie związani z Krasławiem
- Naum Aronson - rzeźbiarz pochodzenia żydowskiego, tworzący głównie we Francji
- Nikołaj Łosski - rosyjski filozof
- August Kościesza-Żaba - polski i rosyjski orientalista, iranista
- Jan Purwiński - polski duchowny katolicki, biskup kijowsko-żytomierski
- Ineta Radēviča - łotewska lekkoatletka
- Juris Silovs - łotewski lekkoatleta
Miasta partnerskie
Przypisy
- ↑ «Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās pagastu dalījumā»
- ↑ Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 124
Linki zewnętrzne
- Krasław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 616 .
- Krzesław, mylnie z rossyjskiej formy ''Kresław'' przerobione nazwisko ''Krasławia'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 786 .
- Krasław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 157 .
- Krasław w Bibliotece Narodowej
- Kreslawka in Klein-Livland oder Polnisch-Livland.
- Polacy na Wschodzie.