Meklemburgia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Wycofano edycje użytkownika 89.79.56.115 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Mulat. |
WP:SK, usunięcie zbędnych linków do dat, drobne redakcyjne, drobne techniczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Flag of Mecklenburg (1992 proposal).svg|thumb|Flaga Meklemburgii]] |
[[Plik:Flag of Mecklenburg (1992 proposal).svg|thumb|Flaga Meklemburgii]] |
||
[[Plik:Karte-Mecklenburg.png|thumb|Mapa Meklemburgii 1815-1934]] |
[[Plik:Karte-Mecklenburg.png|thumb|Mapa Meklemburgii 1815-1934]] |
||
'''Meklemburgia''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Mecklenburg'' |
'''Meklemburgia''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Mecklenburg'' – kalka obodrzyckiej nazwy ''Weligard'', staroniem. ''mikile'' – wielki) – kraina historyczna położona pomiędzy rzekami [[Łaba|Łabą]] a [[Recknitz|Reknicą]], zajmuje płaskie i faliste tereny [[Pojezierze Meklemburskie|Pojezierza Meklemburskiego]]. Obecnie jest to zachodnia i największa część kraju związkowego [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] (''Mecklenburg-Vorpommern'') w [[Niemcy|Niemczech]]. |
||
[[Plik:Mecklenburg-Vorpommern Map Districts Border Mecklenburg Western Pomerania - Landkreise Grenzen Karte MV MeckPomm.svg|thumb|Land [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] z zaznaczoną granicą dawnej [[Pomorze (prowincja)|prowincji Pomorze]], uznawaną za granicę Pomorza Przedniego]] |
[[Plik:Mecklenburg-Vorpommern Map Districts Border Mecklenburg Western Pomerania - Landkreise Grenzen Karte MV MeckPomm.svg|thumb|Land [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] z zaznaczoną granicą dawnej [[Pomorze (prowincja)|prowincji Pomorze]], uznawaną za granicę Pomorza Przedniego]] |
||
Linia 12: | Linia 12: | ||
Wiadomości o zasiedleniu [[średniowiecze|wczesnośredniowiecznym]] i historii oraz wprowadzaniu [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwa]] na terenach północnej [[Europa|Europy]] przekazał [[Adam z Bremy]] zwany również Adamem Bremeńskim, niemiecki kronikarz, kanonik bremeński. Ludność miejscowa, a zwłaszcza Obodrzyce, czynnie sprzeciwiali się wprowadzaniu nowych porządków. |
Wiadomości o zasiedleniu [[średniowiecze|wczesnośredniowiecznym]] i historii oraz wprowadzaniu [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwa]] na terenach północnej [[Europa|Europy]] przekazał [[Adam z Bremy]] zwany również Adamem Bremeńskim, niemiecki kronikarz, kanonik bremeński. Ludność miejscowa, a zwłaszcza Obodrzyce, czynnie sprzeciwiali się wprowadzaniu nowych porządków. |
||
Dopiero [[Henryk Lew]] |
Dopiero [[Henryk Lew]] 1129–1195, syn [[Władcy Bawarii|księcia bawarskiego]] [[Henryk X Pyszny|Henryka Pysznego]] z niemieckiego rodu [[Welfowie|Welfów]], wnuk cesarza [[Lotar III|Lotara III]], w latach 1160–1163 ostatecznie podbił i skolonizował ziemie Obodrzyców i odnowił biskupstwo w Ratzeburgu. |
||
W |
W XIII i XIV wieku Meklemburgia została skolonizowana przez ludność niemiecką i w większości zgermanizowana, jednak całkowicie zniemczona [[Władcy Meklemburgii|dynastia meklemburska]] książąt obodrzyckich zachowała tron do roku 1918. |
||
W średniowieczu główne miasta należały do [[Hanza|Związku Hanzeatyckiego]]. |
W średniowieczu główne miasta należały do [[Hanza|Związku Hanzeatyckiego]]. |
||
Linia 20: | Linia 20: | ||
Miasto [[Wismar]] od 1648 do 1803 znajdowało się pod panowaniem [[Szwecja|Szwecji]], choć Szwedzi ostatecznie zrzekli się praw do miasta dopiero w 1903 roku. |
Miasto [[Wismar]] od 1648 do 1803 znajdowało się pod panowaniem [[Szwecja|Szwecji]], choć Szwedzi ostatecznie zrzekli się praw do miasta dopiero w 1903 roku. |
||
W roku |
W roku 1701 nastąpił podział na dwa księstwa: [[Schwerin|Meklemburgia-Schwerin]] i [[Neustrelitz|Meklemburgia-Strelitz]]. W 1871 znalazły się w granicach [[Cesarstwo Niemieckie|Niemiec]]. Obydwa terytoria zjednoczono w jeden kraj w roku 1934<ref>Jan Wąsicki ''Rzesza a kraje niemieckie 1914-1949'', Wydawnictwo Poznańskie 1977.</ref>. |
||
== Gospodarka == |
== Gospodarka == |
||
[[Plik:Rostock Panorama Nikolaikirche nach Norden 2011-03-08.jpg|thumb|[[Rostock]]]] |
[[Plik:Rostock Panorama Nikolaikirche nach Norden 2011-03-08.jpg|thumb|[[Rostock]]]] |
||
Największymi miastami są: |
Największymi miastami są: |
||
{|class=standard style=" |
{|class=standard style="max-width 70%;" |
||
! |
! |
||
!nazwa<br />w j. niemieckim |
!nazwa<br />w j. niemieckim |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
|[[Rostock]] |
|[[Rostock]] |
||
|''Roztoka'' |
|''Roztoka'' |
||
|style="text-align:right"|204 167 |
|style="text-align:right"| 204 167 |
||
|- |
|- |
||
|2. |
|2. |
||
|[[Schwerin]] |
|[[Schwerin]] |
||
|''Zwierzyn'' |
|''Zwierzyn'' |
||
|style="text-align:right"|92 138 |
|style="text-align:right"| 92 138 |
||
|- |
|- |
||
|3. |
|3. |
||
|[[Neubrandenburg]] |
|[[Neubrandenburg]] |
||
|''Nowy Branibórz'' |
|''Nowy Branibórz'' |
||
|style="text-align:right"|63 311 |
|style="text-align:right"| 63 311 |
||
|- |
|- |
||
|4. |
|4. |
||
|[[Wismar]] |
|[[Wismar]] |
||
|''Wyszomierz'' |
|''Wyszomierz'' |
||
|style="text-align:right"|42 392 |
|style="text-align:right"| 42 392 |
||
|- |
|- |
||
|5. |
|5. |
||
|[[Güstrow]] |
|[[Güstrow]] |
||
|''Guszczerowo'' |
|''Guszczerowo'' |
||
|style="text-align:right"|28 791 |
|style="text-align:right"| 28 791 |
||
|- |
|- |
||
|6. |
|6. |
||
|[[Waren (Müritz)]] |
|[[Waren (Müritz)]] |
||
|''Warzno'' |
|''Warzno'' |
||
|style="text-align:right"|21 042 |
|style="text-align:right"| 21 042 |
||
|- |
|- |
||
|7. |
|7. |
||
|[[Neustrelitz]] |
|[[Neustrelitz]] |
||
|''Strzelce Nowe'' |
|''Strzelce Nowe'' |
||
|style="text-align:right"|20 476 |
|style="text-align:right"| 20 476 |
||
|- |
|- |
||
|8. |
|8. |
||
|[[Parchim]] |
|[[Parchim]] |
||
|''Parchim'' |
|''Parchim'' |
||
|style="text-align:right"|17 794 |
|style="text-align:right"| 17 794 |
||
|- |
|- |
||
|9. |
|9. |
||
|[[Ribnitz-Damgarten]]<ref group="uwaga">W granicach Meklemburgii leży Ribnitz, Damgarten stanowi część [[Pomorze|Pomorza]].</ref> |
|[[Ribnitz-Damgarten]]<ref group="uwaga">W granicach Meklemburgii leży Ribnitz, Damgarten stanowi część [[Pomorze|Pomorza]].</ref> |
||
|''Rybnica-Dębogóra'' |
|''Rybnica-Dębogóra'' |
||
|style="text-align:right"|15 103 |
|style="text-align:right"| 15 103 |
||
|- |
|- |
||
|10. |
|10. |
||
|[[Ludwigslust]] |
|[[Ludwigslust]] |
||
| |
| |
||
|style="text-align:right"|12 243 |
|style="text-align:right"| 12 243 |
||
|} |
|} |
||
Linia 89: | Linia 89: | ||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
⚫ | |||
* [[Wielkie Księstwo Meklemburgii-Schwerin]] |
* [[Wielkie Księstwo Meklemburgii-Schwerin]] |
||
* [[Wielkie Księstwo Meklemburgii-Strelitz]] |
* [[Wielkie Księstwo Meklemburgii-Strelitz]] |
||
Linia 96: | Linia 97: | ||
{{Uwagi}} |
{{Uwagi}} |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
⚫ | |||
{{ka}} |
|||
[[Kategoria:Krainy historyczne Niemiec]] |
[[Kategoria:Krainy historyczne Niemiec]] |
||
[[Kategoria:Historia Meklemburgii-Pomorza Przedniego| |
[[Kategoria:Historia Meklemburgii-Pomorza Przedniego| ]] |
||
[[Kategoria:Geografia Meklemburgii-Pomorza Przedniego]] |
[[Kategoria:Geografia Meklemburgii-Pomorza Przedniego]] |
Wersja z 00:14, 9 lut 2017
Meklemburgia (niem. Mecklenburg – kalka obodrzyckiej nazwy Weligard, staroniem. mikile – wielki) – kraina historyczna położona pomiędzy rzekami Łabą a Reknicą, zajmuje płaskie i faliste tereny Pojezierza Meklemburskiego. Obecnie jest to zachodnia i największa część kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie (Mecklenburg-Vorpommern) w Niemczech.
Meklemburgia graniczy na zachodzie z Holsztynem, na południowym zachodzie z Ostfalią, stanowiącą część dawnego Księstwa Saksonii, na południu z Brandenburgią, a na wschodzie z Pomorzem.
Historia
Meklemburgia powstała na dawnych ziemiach zachodniosłowiańskich jako kontynuacja plemiennego księstwa Obodrzyców z ośrodkiem o charakterze miejskim (Mechlin) leżącym wówczas pomiędzy obecnym Wismarem a Schwerinem. Na zachód od nich zamieszkiwali Połabianie wokół grodu Racibórz, należącego obecnie do Holsztyna.
Wiadomości o zasiedleniu wczesnośredniowiecznym i historii oraz wprowadzaniu chrześcijaństwa na terenach północnej Europy przekazał Adam z Bremy zwany również Adamem Bremeńskim, niemiecki kronikarz, kanonik bremeński. Ludność miejscowa, a zwłaszcza Obodrzyce, czynnie sprzeciwiali się wprowadzaniu nowych porządków.
Dopiero Henryk Lew 1129–1195, syn księcia bawarskiego Henryka Pysznego z niemieckiego rodu Welfów, wnuk cesarza Lotara III, w latach 1160–1163 ostatecznie podbił i skolonizował ziemie Obodrzyców i odnowił biskupstwo w Ratzeburgu.
W XIII i XIV wieku Meklemburgia została skolonizowana przez ludność niemiecką i w większości zgermanizowana, jednak całkowicie zniemczona dynastia meklemburska książąt obodrzyckich zachowała tron do roku 1918.
W średniowieczu główne miasta należały do Związku Hanzeatyckiego.
Miasto Wismar od 1648 do 1803 znajdowało się pod panowaniem Szwecji, choć Szwedzi ostatecznie zrzekli się praw do miasta dopiero w 1903 roku.
W roku 1701 nastąpił podział na dwa księstwa: Meklemburgia-Schwerin i Meklemburgia-Strelitz. W 1871 znalazły się w granicach Niemiec. Obydwa terytoria zjednoczono w jeden kraj w roku 1934[1].
Gospodarka
Największymi miastami są:
nazwa w j. niemieckim |
nazwa w j. polskim |
populacja (2014) | |
---|---|---|---|
1. | Rostock | Roztoka | 204 167 |
2. | Schwerin | Zwierzyn | 92 138 |
3. | Neubrandenburg | Nowy Branibórz | 63 311 |
4. | Wismar | Wyszomierz | 42 392 |
5. | Güstrow | Guszczerowo | 28 791 |
6. | Waren (Müritz) | Warzno | 21 042 |
7. | Neustrelitz | Strzelce Nowe | 20 476 |
8. | Parchim | Parchim | 17 794 |
9. | Ribnitz-Damgarten[a] | Rybnica-Dębogóra | 15 103 |
10. | Ludwigslust | 12 243 |
Jest to obszar o najmniejszej gęstości zaludnienia w Niemczech, klasyczny kraj rolniczy, wielkie posiadłości ziemskie (dawne latyfundia junkierskie), tylko w większych miastach powstało trochę zakładów przemysłowych i handlowych.
Obecnie jedyną dziedziną wykazującą rozwój jest turystyka na wybrzeżu Bałtyku oraz nad licznymi jeziorami Pojezierza Meklemburskiego.
Ludność miejscowa mówi językiem dolnoniemieckim (plattdeutsch), jednak w miarę potrzeby posługuje się powszechnie używanym językiem niemieckim.
Zobacz też
- Wielkie Księstwo Meklemburgii-Schwerin
- Wielkie Księstwo Meklemburgii-Strelitz
- Władcy Meklemburgii
- Bytyńcy
- ↑ Jan Wąsicki Rzesza a kraje niemieckie 1914-1949, Wydawnictwo Poznańskie 1977.