Hummus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez Calumhoood) i przywrócono wersję 49999365 autorstwa PawełMM
dodanie tekstu, rozwinięcie tematu rekordu Guinessa
Linia 1: Linia 1:
'''Hummus''' ([[Język arabski|arab.]] حُمُّص; – ''[[ciecierzyca]]'') – to potrawa wywodząca się z [[Lewant|Lewantu]] i [[Egipt|Egiptu]], [[Dip|sos dip]] lub pasta do smarowania, przyrządzana z gotowanych i przetartych nasion [[Ciecierzyca pospolita|ciecierzycy]] lub innych [[Rośliny strączkowe|roślin strączkowych]]. Współcześnie potrawa jest popularna na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]] i [[Afryka Północna|Północnej Afryce]], znana również w kuchniach [[Kaukaz (kraina historyczna)|kaukaskich]]<ref>Sami Zubaida, "National, Communal and Global Dimensions in Middle Eastern Food Cultures" in Sami Zubaida and Richard Tapper, ''A Taste of Thyme: Culinary Cultures of the Middle East'', London and New York, 1994 and 2000,&nbsp;{{ISBN|1-86064-603-4}},s. 35.</ref>.
[[Plik:Hummus.jpg||thumb|180px|Miseczka z hummusem]][[Plik:houmous.jpg|thumb|180px|Hummus z chlebem [[pita]]]]
'''Hummus''' ([[Język arabski|arab.]] حُمُّص; – ''[[ciecierzyca]]'') – to potrawa wywodząca się z [[Lewant|Lewantu]] i [[Egipt|Egiptu]], [[Dip|sos dip]] lub pasta do smarowania, przyrządzana z gotowanych i przetartych nasion [[Ciecierzyca pospolita|ciecierzycy]] lub innych [[Rośliny strączkowe|roślin strączkowych]]. Współcześnie potrawa jest popularna na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]] i [[Afryka Północna|Północnej Afryce]], znana również w kuchniach [[Kaukaz (kraina historyczna)|kaukaskich]]<ref>Sami Zubaida, "National, Communal and Global Dimensions in Middle Eastern Food Cultures" in Sami Zubaida and Richard Tapper, ''A Taste of Thyme: Culinary Cultures of the Middle East'', London and New York, 1994 and 2000,&nbsp;{{ISBN|1-86064-603-4}},s. 35.</ref>.


Występuje w wielu wariantach, jako zimna przekąska, spożywana z chlebem [[pita]] lub jako dodatek do innych dań. Zasadniczymi składnikami hummusu zwykle są: ugotowana i utarta [[Ciecierzyca pospolita|ciecierzyca]] lub [[bób]], zmiażdżony [[czosnek]], [[tahini]] (pasta [[Sezam indyjski|sezamowa]]), [[Olej oliwkowy|oliwa]] i sok z [[Cytryna zwyczajna|cytryny oraz]] [[przyprawa|przyprawy]] - niekiedy [[Pietruszka zwyczajna|pietruszka]] oraz [[kmin rzymski]]. Wszystkie składniki są dokładnie razem wymieszane.
Występuje w wielu wariantach, jako zimna przekąska, spożywana z chlebem [[pita]] lub jako dodatek do innych dań. Zasadniczymi składnikami hummusu zwykle są: ugotowana i utarta [[Ciecierzyca pospolita|ciecierzyca]] lub [[bób]], zmiażdżony [[czosnek]], [[tahini]] (pasta [[Sezam indyjski|sezamowa]]), [[Olej oliwkowy|oliwa]] i sok z [[Cytryna zwyczajna|cytryny oraz]] [[przyprawa|przyprawy]] - niekiedy [[Pietruszka zwyczajna|pietruszka]] oraz [[kmin rzymski]]. Wszystkie składniki są dokładnie razem wymieszane.
Linia 6: Linia 5:
Według legendy została wymyślona przez [[sułtan]]a [[Saladyn]]a w czasach [[Wyprawy krzyżowe|wypraw krzyżowych]]. Obecnie jest rozpropagowana na całym świecie, głównie przez [[Wegetarianizm|wegetarian]] i [[Weganizm|wegan]].
Według legendy została wymyślona przez [[sułtan]]a [[Saladyn]]a w czasach [[Wyprawy krzyżowe|wypraw krzyżowych]]. Obecnie jest rozpropagowana na całym świecie, głównie przez [[Wegetarianizm|wegetarian]] i [[Weganizm|wegan]].


Przygotowywanie hummusu jest jednym z elementów kulinarnej wojny pomiędzy Libanem a Izraelem.
Przygotowywanie hummusu jest jednym z elementów kulinarnej wojny pomiędzy Libanem a Izraelem. Największy talerz z hummusem przygotowany przez [[Liban|libańskich]] kucharzy w 2010 roku ważył 10 452 kilogramy. Izrael zajmuje się eksportem hummusu do wielu krajów i jest przez Arabów oskarżany o przywłaszczenie sobie nazwy. Próby zastrzeżenia prawa do korzystania z nazwy potrawy przez Libańczyków spaliły na panewce<ref>[http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,7861610,Liban_wygrywa_z_Izraelem_w__wojnie_hummusowo_falafelowej_.html Wojna na hummus i falafele]. [dostęp 2013-05-29]</ref>.

W maju 2010 roku w Libanie został pobity rekord Guinessa na największą przygotowaną porcję hummusu. Zwycięska porcja była przygotowywana przez 300 kucharzy w wiosce al-Fanar niedaleko Bejrutu. Hummus ważył 10450 kg czyli dwa razy więcej niż poprzednia rekordowa porcja przygotowana przez 50 Izraelczyków w styczniu 2010 w wiosce Abu Ghosh i ważyła 4100 kg. Według lokalnych mediów na przygotowanie zwycięskiego hummusu zużyto 8 ton ciecierzycy, 2 tony pasty tahini, 2 tony soku z cytryny oraz 70 kg oliwy z oliwek.

Izrael zajmuje się eksportem hummusu do wielu krajów i jest przez Arabów oskarżany o przywłaszczenie sobie nazwy. Próby zastrzeżenia prawa do korzystania z nazwy potrawy przez Libańczyków spaliły na panewce<ref>[http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,7861610,Liban_wygrywa_z_Izraelem_w__wojnie_hummusowo_falafelowej_.html Wojna na hummus i falafele]. [dostęp 2013-05-29]</ref>.


Grecką odmianą potrawy jest pasta fava - [[purée]] z gotowanego [[Groch zwyczajny|grochu łuskanego]] z oliwą z oliwek, czosnkiem, cebulą i cytryną. Czasem może być również przyrządzana z bobu lub z żółtej soczewicy.
Grecką odmianą potrawy jest pasta fava - [[purée]] z gotowanego [[Groch zwyczajny|grochu łuskanego]] z oliwą z oliwek, czosnkiem, cebulą i cytryną. Czasem może być również przyrządzana z bobu lub z żółtej soczewicy.

Wersja z 00:16, 29 sie 2017

Hummus (arab. حُمُّص; – ciecierzyca) – to potrawa wywodząca się z Lewantu i Egiptu, sos dip lub pasta do smarowania, przyrządzana z gotowanych i przetartych nasion ciecierzycy lub innych roślin strączkowych. Współcześnie potrawa jest popularna na Bliskim Wschodzie i Północnej Afryce, znana również w kuchniach kaukaskich[1].

Występuje w wielu wariantach, jako zimna przekąska, spożywana z chlebem pita lub jako dodatek do innych dań. Zasadniczymi składnikami hummusu zwykle są: ugotowana i utarta ciecierzyca lub bób, zmiażdżony czosnek, tahini (pasta sezamowa), oliwa i sok z cytryny oraz przyprawy - niekiedy pietruszka oraz kmin rzymski. Wszystkie składniki są dokładnie razem wymieszane.

Według legendy została wymyślona przez sułtana Saladyna w czasach wypraw krzyżowych. Obecnie jest rozpropagowana na całym świecie, głównie przez wegetarian i wegan.

Przygotowywanie hummusu jest jednym z elementów kulinarnej wojny pomiędzy Libanem a Izraelem.

W maju 2010 roku w Libanie został pobity rekord Guinessa na największą przygotowaną porcję hummusu. Zwycięska porcja była przygotowywana przez 300 kucharzy w wiosce al-Fanar niedaleko Bejrutu. Hummus ważył 10450 kg czyli dwa razy więcej niż poprzednia rekordowa porcja przygotowana przez 50 Izraelczyków w styczniu 2010 w wiosce Abu Ghosh i ważyła 4100 kg. Według lokalnych mediów na przygotowanie zwycięskiego hummusu zużyto 8 ton ciecierzycy, 2 tony pasty tahini, 2 tony soku z cytryny oraz 70 kg oliwy z oliwek.

Izrael zajmuje się eksportem hummusu do wielu krajów i jest przez Arabów oskarżany o przywłaszczenie sobie nazwy. Próby zastrzeżenia prawa do korzystania z nazwy potrawy przez Libańczyków spaliły na panewce[2].

Grecką odmianą potrawy jest pasta fava - purée z gotowanego grochu łuskanego z oliwą z oliwek, czosnkiem, cebulą i cytryną. Czasem może być również przyrządzana z bobu lub z żółtej soczewicy.


  1. Sami Zubaida, "National, Communal and Global Dimensions in Middle Eastern Food Cultures" in Sami Zubaida and Richard Tapper, A Taste of Thyme: Culinary Cultures of the Middle East, London and New York, 1994 and 2000, ISBN 1-86064-603-4,s. 35.
  2. Wojna na hummus i falafele. [dostęp 2013-05-29]