Sztuczne unasienianie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
drobne redakcyjne
Linia 8: Linia 8:
Jest to też forma leczenia niepłodności wynikającej z nieprawidłowej budowy układu rodnego kobiety{{r|Inseminacja domaciczna nasieniem}} oraz jako forma prokreacji dla kobiet niechcących lub niemogących odbyć stosunku z mężczyzną{{r|Tomasz Kraska2005}}.
Jest to też forma leczenia niepłodności wynikającej z nieprawidłowej budowy układu rodnego kobiety{{r|Inseminacja domaciczna nasieniem}} oraz jako forma prokreacji dla kobiet niechcących lub niemogących odbyć stosunku z mężczyzną{{r|Tomasz Kraska2005}}.


Proces sztucznego unasienniania zwierząt hodowlanych składa się z następujących etapów:
Etapy sztucznego unasienniania zwierząt hodowlanych:
# pobieranie [[sperma|nasienia]]
# pobieranie [[sperma|nasienia]],
# badanie nasienia
# badanie nasienia,
# rozrzedzanie i konfekcjonowanie nasienia
# rozrzedzanie i konfekcjonowanie nasienia,
# przechowywanie nasienia
# przechowywanie nasienia,
# rozprowadzanie nasienia do [[punkt inseminacyjny|punktów inseminacyjnych]]
# rozprowadzanie nasienia do [[punkt inseminacyjny|punktów inseminacyjnych]],
# unasiennianie samic
# unasiennianie samic.


Niewątpliwie do zalet sztucznego unasienniania zaliczyć należy:
Zalety sztucznego unasienniania:
* możliwość unasiennienia nasieniem pobranym od samca znacznie większej liczby samic
* możliwość unasiennienia nasieniem pobranym od samca znacznie większej liczby samic,
* większą liczbę uzyskiwanego potomstwa
* większą liczbę uzyskiwanego potomstwa,
* dokładniejszą ocenę [[wartość hodowlana|wartości hodowlanej]] ojców
* dokładniejszą ocenę [[wartość hodowlana|wartości hodowlanej]] ojców,
* możliwość wykorzystania nasienia samca nawet po jego śmierci
* możliwość wykorzystania nasienia samca nawet po jego śmierci,
* unikanie chorób związanych z naturalnym kryciem
* unikanie chorób związanych z naturalnym kryciem,
* możliwość transportu nasienia na duże odległości
* możliwość transportu nasienia na duże odległości,
* niższe koszty zakupu nasienia niż samego samca
* niższe koszty zakupu nasienia niż samego samca,
* możliwość unasiennienia samicy nasieniem samca, który odmawia skoku na daną samicę (np. w przypadku [[bastardyzacja|bastardyzacji]])
* możliwość unasiennienia samicy nasieniem samca, który odmawia skoku na daną samicę (np. w przypadku [[bastardyzacja|bastardyzacji]]).


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Wersja z 19:04, 29 mar 2018

Sztuczne unasiennienie klaczy

Sztuczne unasiennianie, inseminacja – metoda kontrolowanej prokreacji, polegająca na bezpośrednim wstrzyknięciu pobranej wcześniej od samca spermy do szyjki macicy samicy, bez odbywania bezpośredniego stosunku płciowego.

W przypadku zwierząt jest to powszechnie stosowana metoda rozrodu, która ma zastosowanie u bydła, koni, owiec, kóz, świń, drobiu oraz pszczół. Uznana jest za metodę hodowlaną, przyczyniła się ona do udoskonalenia populacji zwierząt gospodarskich, w szczególności bydła.

Metoda ta bywa też w szczególnych przypadkach stosowana u ludzi, jako forma leczenia niepłodności. Najczęstszym wskazaniem do inseminacji są nieprawidłowości dotyczące nasienia. Kiedy liczba, jakość i ruchliwość plemników nie spełniają wymaganych norm, wówczas inseminacja jest rozwiązaniem dającym szansę na zajście w ciążę. Aby inseminacja miała szanse powodzenia, w nasieniu partnera musimy stwierdzić minimum milion prawidłowych plemników w mililitrze. Każdy wynik poniżej miliona kwalifikuje do in vitro, a szanse na uzyskanie ciąży drogą inseminacji z takim wynikiem są bliskie zeru.

Jest to też forma leczenia niepłodności wynikającej z nieprawidłowej budowy układu rodnego kobiety[1] oraz jako forma prokreacji dla kobiet niechcących lub niemogących odbyć stosunku z mężczyzną[2].

Etapy sztucznego unasienniania zwierząt hodowlanych:

  1. pobieranie nasienia,
  2. badanie nasienia,
  3. rozrzedzanie i konfekcjonowanie nasienia,
  4. przechowywanie nasienia,
  5. rozprowadzanie nasienia do punktów inseminacyjnych,
  6. unasiennianie samic.

Zalety sztucznego unasienniania:

  • możliwość unasiennienia nasieniem pobranym od samca znacznie większej liczby samic,
  • większą liczbę uzyskiwanego potomstwa,
  • dokładniejszą ocenę wartości hodowlanej ojców,
  • możliwość wykorzystania nasienia samca nawet po jego śmierci,
  • unikanie chorób związanych z naturalnym kryciem,
  • możliwość transportu nasienia na duże odległości,
  • niższe koszty zakupu nasienia niż samego samca,
  • możliwość unasiennienia samicy nasieniem samca, który odmawia skoku na daną samicę (np. w przypadku bastardyzacji).

Zobacz też

Przypisy

  1. Inseminacja domaciczna nasieniem partnera. [dostęp 2016-02-08].
  2. Tomasz Kraska: Metody sztucznego zapłodnienia. biomedical.pl, 2005-08-08. [dostęp 2016-02-08].