Stanisław Kasiewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kasiewicz
Ilustracja
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1946
Sanok

prof. dr hab. nauk ekonomicznych
Alma Mater

Szkoła Główna Planowania i Statystyki

Doktorat

1978 – ekonomika produkcji
Szkoła Główna Planowania i Statystyki

Habilitacja

1988 – ekonomika produkcji
Szkoła Główna Planowania i Statystyki

Profesura

2004

Polska Akademia Nauk
Status

członek Komitetu Nauk o Finansach (2007–2010)

nauczyciel akademicki
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Zasłużony dla Warmii i Mazur

Stanisław Kasiewicz (ur. 27 lutego 1946 w Sanoku) – polski ekonomista, profesor w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie (SGH). Ekspert w dziedzinie finansów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wydziału Finansów i Statystyki Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (SGPiS, obecnie SGH)[1]. W 1978 r. uzyskał na Wydziale Ekonomiki Produkcji SGPiS stopień doktora nauk ekonomicznych za pracę Echo inwestycyjne w przemyśle PRL. W 1988 r. otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Metody wyceny środków trwałych w polskim przemyśle[2], a w 2004 r. tytuł profesora[3].

Od 1971 r. przechodził kolejne szczeble rozwoju naukowego w macierzystej uczelni, od asystenta, poprzez stanowisko adiunkta i profesora nadzwyczajnego[1][4]. W latach 1994–2013 sprawował funkcję kierownika Katedry Analizy Działalności Przedsiębiorstwa w Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie (KNoP)[4]. Od 2013 pracownik naukowo-dydaktyczny w Zakładzie Zarządzania Ryzykiem w Instytucie Finansów Korporacji i Inwestycji KNoP[5][6].

Początkowo zajmował się problematyką inwestycji i reprodukcji środków trwałych w polskim przemyśle[2]. Od początku XXI wieku jego zainteresowania koncentrują się wokół zagadnień zarządzania ryzykiem biznesowym oraz oceną skutków regulacji w sektorze finansowym, w szczególności zasadą proporcjonalności i zarządzaniem ryzykiem regulacyjnym oraz kulturą ryzyka w sektorze finansowym. W tych dziedzinach prowadzi działalność naukowo-badawczą, dydaktyczną, szkoleniową i doradczą[1][7].

Był długoletnim członkiem zespołu Leszka Balcerowicza przygotowującego fundamenty polskiej reformy gospodarczej, odpowiedzialnym za opracowanie założeń i zasad działania przedsiębiorstw w obszarze inwestycyjnym[8]. W latach 1999–2001 był członkiem Zespołu Doradców ds. Reprywatyzacji przy Ministrze Skarbu Państwa i ekspertem rządu w sejmowej komisji nadzwyczajnej do spraw projektu ustawy o reprywatyzacji[1][9]. Pełnił funkcje m.in. członka Rady Nadzorczej PKO BP (2003–2006)[10][11][12][13], Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (1995–2003)[14][15]. W latach 2007–2010 był członkiem Komitetu Nauk o Finansach PAN[16].

Od 2013 r. pełni funkcję sekretarza naukowego ALTERUM Ośrodek Badań i Analiz Systemu Finansowego w Warszawskim Instytucie Bankowości[8]. Jest członkiem Komitetu Doradczego Rzecznika Finansowego[17] oraz zespołu ekspertów Team Europe przy Przedstawicielstwie Komisji Europejskiej w Polsce[18][19].

Członek rad programowych czasopism „Finansowanie Nieruchomości”[20] i „Finanse”[21].

Wypromował kilkunastu doktorów[22]. Jego dorobek publikacyjny liczy ponad 290 pozycji[8].

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • S. Kasiewicz, PSD 2. Krytyczny przystanek na drodze do nowej ery bankowości, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2018, ISBN 978-83-8030-217-4.
  • S. Kasiewicz, L. Kurkliński, Sektor finansowy a priorytety regulacyjne Unii Europejskiej - perspektywa Polski [w:] Polska w Unii Europejskiej Nowe wyzwania, Komisja Europejska Przedstawicielstwo w Polsce, Warszawa 2018, s.163-173, ISBN 978-92-79-74153-1.
  • S. Kasiewicz, L. Kurkliński, Zagrożenia dla klientów i banków w bankowości elektronicznej [w:] Ochrona konsumenta na polskim i międzynarodowym rynku finansowym, Wolters Kluwer, Warszawa 2018, s. 312-324,ISBN 978-83-8160-117-7.
  • S. Kasiewicz, L. Kurkliński, Polska aktywność w Parlamencie Europejskim wobec pokryzysowych wyzwań regulacyjnych [w:] Reprezentacja interesów gospodarczych i społecznych w Unii Europejskiej, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2017, ISBN 978-83-235-2938-5.
  • S. Kasiewicz, L. Kurkliński, The principle of proportionality – the new concept for regulatory impact assessment [in:] Imperative of Economic Growth in the Eurozone: Competitiveness, Capital Flows and Structural Reforms, Vernon Press 2017, ISBN 978-1-62273-263-0.
  • S. Kasiewicz, L. Kurkliński, Regulatory Risk in the EU Banking Sector [in:] Risk Management in Public Administration, Palgrave Macmillan 2017, ISBN 978-3-319-30876-0.
  • S. Kasiewicz, Teoria i praktyka zarządzania ryzykiem regulacyjnym w sektorze finansowym, ALTERUM, Warszawa 2016, ISBN 978-83-922099-6-6.
  • S. Kasiewicz, L. Kurkliński, W. Szpringer, Zasada proporcjonalności. Przełom w ocenie regulacji, ALTERUM, Warszawa 2014, ISBN 978-83-922099-5-9.
  • S. Kasiewicz, L. Kurkliński, M. Marcinkowska, Sektor bankowy – motor czy hamulec wzrostu gospodarczego, ALTERUM, Warszawa 2013, ISBN 978-83-922099-3-5.
  • S. Kasiewicz, L. Kurkliński (red.), Szok regulacyjny a konkurencyjność i rozwój sektora bankowego, Warszawski Instytut Bankowości, Warszawa 2013, ISBN 978-83-922099-2-8.
  • S. Kasiewicz (red.), Ryzyko inwestowania w polskim sektorze energetyki odnawialnej, CeDeWu, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7556-462-4.
  • S. Kasiewicz (red.), Zarządzanie zintegrowanym ryzykiem przedsiębiorstwa w Polsce. Kierunki i narzędzia, Wolters Kluwer, Warszawa 2011, ISBN 978-83-264-1031-4.
  • S. Kasiewicz, J. Ormińska, W. Rogowski, W. Urban, Metody osiągania elastyczności przedsiębiorstw: od zarządzania zasobowego do procesowego, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7378-454-3.
  • S. Kasiewicz, W. Rogowski, Inwestycje hybrydowe: nowe ujęcie efektywności, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7378-443-7.
  • S. Kasiewicz, W. Rogowski, M. Kicińska, Kapitał intelektualny. Spojrzenie z perspektywy interesariuszy, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2006, ISBN 83-7484-022-6.
  • S. Kasiewicz, Budowanie wartości firmy w sferze zarządzania operacyjnego, SGH, Warszawa 2005, ISBN 83-7378-140-4.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Biogram SGH. Prof. dr hab. Stanisław Kasiewicz. 2019. [dostęp 2019-06-14].
  2. ↑ a b Stanisław Kasiewicz: Metody wyceny środków trwałych w polskim przemyśle. SGPiS, 1988, 1988. s. 229. [dostęp 2019-06-10].
  3. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2004 r. o nadaniu tytułu profesora (M.P. z 2004 r. nr 56, poz. 921)
  4. ↑ a b Andrzej Herman, Roman Sobiecki: Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie: 1992–2014. Warszawa: 2017, s. 117. ISBN 978-83-8030-176-4.
  5. ↑ Andrzej Herman, Roman Sobiecki: Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie: 1992–2014. Warszawa: 2017, s. 63. ISBN 978-83-8030-176-4.
  6. ↑ Książka adresowa SGH. [dostęp 2019-06-14].
  7. ↑ Prof. zw. dr hab. Stanisław Kasiewicz. [w:] Szkoła Główna Handlowa w Warszawie [on-line]. kolegia.sgh.waw.pl. [dostęp 2019-06-18].
  8. ↑ a b c Kierownictwo. [w:] ALTERUM Ośrodek Badań i Analiz Systemu Finansowego [on-line]. [dostęp 2019-06-10].
  9. ↑ Biuletyn nr: 2231/III Komisja: Komisja Nadzwyczajna do rozpatrzenia projektu ustawy o reprywatyzacji nieruchomości i niektórych ruchomości osób fizycznych przejętych przez Państwo lub gminę miasta stołecznego Warszawy oraz o rekompensatach /nr 3/. 30-11-1999. s. 1. [dostęp 2019-06-12].
  10. ↑ Raport Roczny 2003 Annual Report PKO BP. s. 17. [dostęp 2019-06-12].
  11. ↑ Raport Roczny PKO BP 2005 Komisja Papierów Wartościowych i Giełd. s. 6. [dostęp 2019-06-12].
  12. ↑ Sprawozdanie Zarządu Banku z działalności Powszechnej Kasy Oszczędności Banku Polskiego Spółki Akcyjnej za 2005 rok. s. 29. [dostęp 2019-06-12].
  13. ↑ Skonsolidowane sprawozdanie finansowe Grupy Kapitałowej Powszechnej Kasy Oszczędności Banku Polskiego Spółki Akcyjnej za rok zakończony dnia 31 grudnia 2006 roku. s. 12. [dostęp 2019-06-12].
  14. ↑ A. Sł.: Inauguracja Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. s. 08.04.1995. [dostęp 2019-06-12].
  15. ↑ Sprawozdanie z działalności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w 2003 r.. s. 53. [dostęp 2019-06-12].
  16. ↑ Skład Komitet Nauk o Finansach PAN. [dostęp 2019-06-12].
  17. ↑ Skład Doradczego Komitetu Naukowego Rzecznika Finansowego. [dostęp 2019-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-15)].
  18. ↑ Sieć Ekspertów Team Europe w Polsce. s. 11. [dostęp 2019-06-12].
  19. ↑ Sieci informacyjne w Polsce. Przedstawicielstwo Komiski Europejskiej w Polsce. [dostęp 2019-06-14].
  20. ↑ Stanisław Kasiewicz ALE BANK. [dostęp 2019-06-14].
  21. ↑ Finanse Czasopismo Komitet Nauk o Finansach PAN. 2012. [dostęp 2019-06-14].
  22. ↑ Prof. Stanisław Kasiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-06-18].
  23. ↑ Medale Kopernika dla środowiska naukowego. [w:] Związek Banków Polskich [on-line]. zbp.pl, 10 marca 2016. [dostęp 2019-06-18].
  24. ↑ Prof. Stanisław Kasiewicz laureatem nagrody Beta. 28.04.2006. [dostęp 2019-06-12].
  25. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 lutego 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 586)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Kasiewicz&oldid=73730010”