Stanisław Michocki

Stanisław Michocki
	major piechoty
Data i miejsce urodzenia	21 października 1893 ; Wiśniowczyk
Data i miejsce śmierci	27 sierpnia 1942 ; Auschwitz-Birkenau
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1939
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	3 pułk piechoty LP; II Korpus Polski w Rosji; 2 Pułk Strzelców Polskich; Oddział V SG; 11 Pułk Piechoty; 9 Pułk Piechoty Legionów
Stanowiska	d-ca plutonu; d-ca Szkoły Podoficerskiej; dowódca batalionu; obwodowy komendant PW; kwatermistrz pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Michocki (ur. 21 października 1893 w Wiśniowczyku, zm. 27 sierpnia 1942 w Auschwitz-Birkenau) – żołnierz Legionów Polskich, armii rosyjskiej i major piechoty Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i kampanii wrześniowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Jana, urzędnika, i Magdaleny z Miśków^[1]. Do gimnazjum uczęszczał w Buczaczu i Trembowli (ukończone w 1914). Od 6 sierpnia 1914 służył w Legionach Polskich jako żołnierz 3 pułku piechoty. Szczególnie odznaczył się 30 sierpnia 1916 w walce pod Rudką Miryńską, gdzie „przeprowadził atak plutonu zakończony zdobyciem okopów rosyjskich. Za czyn ten otrzymał Order Virtuti Militari”^[1]. Od 15 lutego 1918 w II Korpusie Polskim w Rosji. Od 15 sierpnia 1918 do 10 stycznia 1920 w szeregach 2 pułku strzelców, gdzie został mianowany dowódcą Szkoły Podoficerskiej^[2].

Wrócił do Polski w maju 1920. Został przydzielony do Oddziału V Sztabu Generalnego. 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 18. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[3]^[4]. W kwietniu tego roku został przeniesiony z 3 pułku piechoty Legionów w Jarosławiu do 11 pułk piechoty w Tarnowskich Górach na stanowisko dowódcy III batalionu^[5]^[6]. W marcu 1931 został przesunięty ze stanowiska dowódcy batalionu na stanowisko obwodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego^[7]^[8]. W kwietniu 1934 został przeniesiony do 10 pułku piechoty w Łowiczu na stanowisko dowódcy III batalionu detaszowanego w Skierniewicach^[9]. Od 20 października 1937 II zastępca dowódcy (kwatermistrz) 9 pułku piechoty Legionów w Zamościu^[10].

Walczył w kampanii wrześniowej. Brał też udział w działaniach ruchu oporu podczas okupacji niemieckiej za co został aresztowany przez gestapo i zamordowany w obozie Auschwitz-Birkenau.

Stanisław Michocki w 1922 ożenił się z Haliną Piorunowską, z którą miał dwóch synów: Janusza (ur. 1923) i Jacka (ur. 1932)^[1]

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7377^[1]^[11]^[12]
Krzyż Niepodległości (2 sierpnia 1931)^[13]^[1]
Krzyż Walecznych (czterokrotnie)^[1]
Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1938)^[14]^[1]
Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)^[15]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Polak (red.) 1993 ↓, s. 139.
↑ Bagiński 1921 ↓, s. 558.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 45.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 20, w marcu 1939 zajmował 5. lokatę na liście starszeństwa.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 136.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 27, 181.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 118.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 31, 541.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 158.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 557.
↑ Czajkowski 1930 ↓, s. 47 poz. 121.
↑ Quirini 1934 ↓, s. 83.
↑ M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612. „za zasługi w służbie wojskowej”
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 27.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
Czesław Czajkowski: Zarys historii wojennej 3-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Eugeniusz Quirini: 3 Pułk Piechoty Legionów. W dwudziestą rocznicę 1914 – 30 IX – 1934. Jarosław: Zarząd Główny „Koła Trzeciaków” w Warszawie, 1934.
Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914–1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

[CITEREFPolak_(red.)1993139-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Polak (red.) 1993 ↓, s. 139.

[CITEREFBagiński1921558-2] Bagiński 1921 ↓, s. 558.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_5_z_21_lutego_1928_roku,_s._45-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 45.

[CITEREFRybkaStepan200620,_w_marcu_1939_zajmował_5._lokatę_na_liście_starszeństwa-4] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 20, w marcu 1939 zajmował 5. lokatę na liście starszeństwa.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_9_z_26_kwietnia_1928_roku,_s._136-5] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 136.

[CITEREFRocznik_Oficerski192827,_181-6] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 27, 181.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_26_marca_1931_roku,_s._118-7] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 118.

[CITEREFRocznik_Oficerski192831,_541-8] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 31, 541.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_7_czerwca_1934_roku,_s._158-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 158.

[CITEREFRybkaStepan2006557-10] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 557.

[CITEREFCzajkowski193047_poz._121-11] Czajkowski 1930 ↓, s. 47 poz. 121.

[CITEREFQuirini193483-12] Quirini 1934 ↓, s. 83.

[13] M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[14] M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612. „za zasługi w służbie wojskowej”

[CITEREFRocznik_Oficerski192827-15] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 27.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]