Sydney Buxton

Sydney Buxton, 1. hrabia Buxton

Data i miejsce urodzenia	25 października 1853 Londyn
Data i miejsce śmierci	15 października 1934 Newtimber
Poczmistrz generalny Wielkiej Brytanii
Okres	od 1905 do 1910
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
Poprzednik	lord Stanley
Następca	Herbert Samuel

Sydney Charles Buxton, 1. hrabia Buxton GCMG (ur. 25 października 1853 w Londynie, zm. 15 października 1934 w Newtimber) – brytyjski polityk, członek Partii Liberalnej, minister w rządach Henry’ego Campbella-Bannermana i Herberta Henry’ego Asquitha.

Życiorys

Był synem Charlesa Buxtona i Emily Mary Holland, córki sir Henry’ego Hollanda, 1. baroneta. Buxton kształcił się w Clifton College oraz w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. W latach 1876–1882 był członkiem London School Board. W 1880 r. opublikował Handbook to the Political Questions of the Day, które doczekały się 11 kolejnych wydań. W tym samym roku bez powodzenia wystartował w wyborach do Izby Gmin w okręgu Boston. Dopiero w 1883 r. uzyskał mandat parlamentarny po wyborach uzupełniających w okręgu Peterborough. Miejsce w Izbie Gmin utracił po wyborach 1885 r., ale odzyskał je już rok później. Tym razem reprezentował okręg wyborczy Poplar.

Po powrocie Partii Liberalnej do władzy w 1892 r. Buxton został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kolonii. Pozostał na tym stanowisku do wyborczej porażki liberałów w 1895 r. W 1905 r. objął stanowisko poczmistrza generalnego. Na tym stanowisku obniżył ceny wysyłania listów do Stanów Zjednoczonych oraz wprowadził zniżki na znaczki pocztowe dla niewidomych. W 1910 r. objął stanowisko przewodniczącego Zarządu Handlu. W 1912 r. złożył wniosek o powołanie komisji do zbadania przyczyn zatonięcia RMS Titanic. Komisja powstała, a na jej czele stanął lord Mersey.

W lutym 1914 r. Buxton otrzymał nominację na stanowisko gubernatora generalnego Związku Południowej Afryki. W maju tego roku otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Buxton. Po wybuchu I wojny światowej Buxton musiał zmierzyć się z niezadowoleniem części Afrykanerów, które przybrało nawet formę otwartego buntu, który jednak został szybko stłumiony przez wojska rządowe. Buxton ściśle współpracował z premierem Związku Louisem Bothą. Gubernator wiele podróżował po dominium. Udało mu się uzyskać sympatię mieszkańców. W 1920 r. odszedł na emeryturę i powrócił do Anglii. W latach 1920–1933 był prezesem Towarzystwa Afrykańskiego.

Po powrocie do Anglii otrzymał tytuł 1. hrabiego Buxton. Pozostał członkiem Partii Liberalnej. Pod koniec życia musiał poddać się amputacji nogi, z powodu wcześniejszego wypadku. Zmarł w 1934 r. Wraz z jego śmiercią wygasł tytuł parowski.

Rodzina

Buxton był dwukrotnie żonaty. W 1882 r. poślubił Constance Mary Lubbock (zm. 3 listopada 1892), córkę Johna Lubbocka, 1. barona Avebury. Sydney i Constance mieli razem dwóch synów i córkę:

• Charles Sydney Buxton (26 maja 1884 - 31 sierpnia 1911)
• Kenneth Sydney Buxton (4 września 1886 - 27 sierpnia 1894)
• Phyllis Sydney Buxton (17 kwietnia 1888 - 27 stycznia 1942), oficer Orderu Imperium Brytyjskiego, żona Maurice’a Pononsby'ego, miała dzieci

Drugą żoną Buxtona została w 1896 r. Mildred Ann Smith, córka Hugh Colina Smitha. Sydney i Mildred mieli razem syna i dwie córki:

• Doreen Maria Josepha Sydney Buxton (29 listopada 1897 - 28 lipca 1923), żona Charlesa FitzRoya, 10. księcia Grafton, miała dzieci
• Denis Bertram Sydney Buxton (29 listopada 1897 - 9 października 1917), podporucznik Coldstream Guards, zginął w bitwie pod Passchendaele
• Alethea Constance Dorothy Sydney Buxton (2 sierpnia 1910 - 25 lipca 2004), żona Petera Eliota, nie miała dzieci

Linki zewnętrzne

• Titanic's Supreme Survivor - Sydney Buxton
• Biografia Sydneya Buxtona
• thepeerage.com