Przejdź do zawartości

Symbol alchemiczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Symbole alchemiczne pierwotnie wymyślone jako część alchemii, gdzie do XVIII w. były używane do zapisu niektórych pierwiastków i związków. Należy zaznaczyć, że taki zapis na ogół był zestandaryzowany, lecz styl i symbol różnił się pomiędzy alchemikami, stąd też zostaną przedstawione te najczęściej występujące.

Trzy pierwsze

[edytuj | edytuj kod]

Według Paracelsusa, Trzy pierwsze lub Tria Prima (łac.) to[1][2]:

  • sól (podstawa materii)
  • rtęć (ciekłe połączenie pomiędzy Wysokim a Niskim)
  • siarka (wszechobecny duch życia)

Cztery podstawowe żywioły

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Żywioły.

Alchemia używała następujących symboli hellenistycznych[1]:

  • Ziemia
  • Woda
  • Powietrze
  • Ogień

Siedem metali planetarnych

[edytuj | edytuj kod]

Metale planetarne były "zdominowane" lub "rządzone" przez siedem planet znanych od starożytności. Mimo że czasami metale te miały własne symbole, to zazwyczaj były zapisywane symbolami planet.

Planety Uran, Neptun i planeta karłowata Pluton zostały odkryte po epoce alchemii, którą zastąpiła chemia, w związku z czym nie są częścią tradycyjnych symboli alchemicznych.

Inne pierwiastki

[edytuj | edytuj kod]
"Kwadratura koła": alchemiczny glif (XVII w.) tworzenia Kamienia filozoficznego.

Związki alchemiczne

[edytuj | edytuj kod]
Tablica symboli alchemicznych Basiliusa Valentinusa Ostatnia wola i testament, 1670

12 podstawowych procesów alchemicznych

[edytuj | edytuj kod]

12 podstawowych procesów alchemicznych jest uważanych za podstawę współczesnego podziału procesów chemicznych. Każdy z tych procesów jest "zdominowany" lub "rządzony" przez jeden z 12 znaków zodiaku:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Eric John Holmyard: Alchem. New York: Dover Publication, 1990, s. 153-155. ISBN 0-486-26298-7. (ang.).
  2. Walter J. Friedlander: The golden wand of medicine : a history of the caduceus symbol in medicin. New York: Greenwood Press, 1992, s. 76-77. ISBN 978-0-313-28023-8. (ang.).