Szop
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Procyon[1] | ||
| Storr, 1780[2] | ||
 Przedstawiciel rodzaju – szop pracz (P. lotor) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | drapieżne | |
| Podrząd | psokształtne | |
| Infrarząd | Arctoidea | |
| Parvordo | łasicokształtne | |
| Rodzina | szopowate | |
| Rodzaj | szop | |
| Typ nomenklatoryczny | ||
|
Ursus lotor Linnaeus, 1758 | ||
| Synonimy | ||
| Gatunki | ||
|
zobacz opis w tekście | ||
Szop[7] (Procyon) – rodzaj ssaka z rodziny szopowatych (Procyonidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[8][9][10]. W Polsce stwierdzono od 1927 r. obecność szopa pracza żyjącego w warunkach naturalnych. Jest to populacja uciekinierów z hodowli. Przewidywane jest rozprzestrzenianie się tego gatunku na terenie całej Polski.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 35–76 cm, długość ogona 19–38 cm; masa ciała 2,7–10,4 kg (samce są z reguły większe i cięższe od samic)[9]. Posiadają kciuk, który umożliwia im otwieranie drzwi i kubłów na śmieci. Są inteligentnymi wszystkożercami.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Procyon: gr. προ pro „przed, blisko”; κυων kuōn, κυνος kunos „pies”[11].
- Campsiurus: gr. καμψιουρος kampsiouros „ze zgiętym ogonem”, od καμψις kampsis „zginanie”; ουρα oura „ogon”[12]. Gatunek typowy: Ursus lotor Linnaeus, 1758.
- Lotor: średniowiecznołac. lotor, lotoris „pracz”, od łac. lavare „myć, prać”[13]. Gatunek typowy: Ursus lotor Linnaeus, 1758.
- Euprocyon: gr. ευ eu „dobry, typowy”; rodzaj Procyon Storr, 1780[14]. Gatunek typowy: Ursus cancrivorus G. Cuvier, 1798.
- Mamprocyonus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[15].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[8][7]:
- Procyon cancrivorus (G. Cuvier, 1798) – szop krabożerny
- Procyon pygmaeus Merriam, 1901 – szop karłowaty
- Procyon lotor (Linnaeus, 1758) – szop pracz
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Procyon, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ G.C.Ch. Storr: Prodromus methodi mammalium. Tubingae: Litteris Reissianis, 1780, s. 35. (łac.)
- ↑ J.H.F. Link: Beyträge zur Naturgeschichte. Cz. 2. Rostock: K.C. Stiller, 1795, s. 87. (niem.)
- ↑ É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier. Mammalogie. Mémoire sur une nouvelle division des Mammifères, et sur les principcs qui doivent servir de base dans cette sorte de travail, lu á la societe d’Histoire naturelle, le premier florèal de l’an troisième. „Magasin Encyclopédique”. 2, s. 187, 1795 (fr.).
- ↑ J.E. Gray. A Revision of the Genera and Species of Ursine Animals (Ursidae), founded on the Collection in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 705, 1864 (ang.).
- ↑ A.L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan’a de Foment, 1899. (hiszp.)
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 164–165. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 464. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.)
- ↑ a b R. Kays: Family Procyonidae (Raccoons). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 529–530. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.)
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Procyon. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-25].
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 568.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 156.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 385.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 278.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 25.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904 (ang.).