Przejdź do zawartości

Tadeusz Żebrowski (pedagog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Żebrowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1934
Kruki (powiat ostrołęcki)

Zawód, zajęcie

pedagog, działacz społeczny, regionalista, krajoznawca

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” (od 2018) Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Turystyki” Medal Komisji Edukacji Narodowej Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Złota Odznaka ZNP

Tadeusz Żebrowski (ur. 11 sierpnia 1934 w Krukach[1]) – pedagog, działacz społeczny, regionalista, krajoznawca[2], propagator zdrowego stylu życia, popularyzator turystyki[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny drobnoszlacheckiej (przodkowie herbu Jasieńczyk). Jest synem Franciszka i Anny z Ciachów. Uczęszczał do SP nr 1 im. S. Jachowicza (skończył szkołę w 1950) oraz Liceum Pedagogicznego w Ostrołęce (1954). Ukończył: Studium Nauczycielskie w Olsztynie – geografia (1961), Studium Nauczycielskie w Płockuwychowanie fizyczne z biologią (1969), seminarium doktoranckie w Mławie w zakresie geografii ekonomicznej (1970), studium podyplomowe w Kaliszu z zarządzania i kierowania oświatą (1972). Tytuł magistra uzyskał w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi – obecnie Uniwersytet Gdański (1967). Jest kapitanem rezerwy Wojska Polskiego[1].

Pracował w Szkole Podstawowej w Długiem (1954–1957), w latach 1957–1961 był kierownikiem SP w Wyszlu, którą zorganizował. Wówczas jako ankieter włączył się do prac Towarzystwa Naukowego Płockiego – zbierał materiały gwarowe i historyczne. Następnie pracował na część etatu w SP nr 6 w Ostrołęce oraz jako instruktor metodyczny w Wydziale Oświaty, Wychowania i Kultury (1961–1972), później w tymże wydziale jako podinspektor ds. wychowania fizycznego i sportu (1972–1975), następnie jako starszy wizytator w Kuratorium Oświaty i Wychowania w Ostrołęce (1975–1978) i Gminny Dyrektor Szkół w Rzekuniu (1978–1985). Od 1985 jest na emeryturze[1].

Był współzałożycielem Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Przyjaciół Ostrołęki, Związku Kurpiów, Kurpiowskiej Organizacji Turystycznej[4] (w której pełnił różne funkcje[5]) i Mazowieckiej Regionalnej Organizacji Turystycznej[2]. Zasiadał w radzie nadzorczej Związku Stowarzyszeń „Kurpsie Razem”[5]. Był członkiem Szkolnego Związku Sportowego, Ligi Ochrony Przyrody, Związku Harcerstwa Polskiego, Związku Młodzieży Wiejskiej, Związku Nauczycielstwa Polskiego, przewodnikiem turystyki krajowej, instruktorem pływania, łucznictwa i jazdy szybkiej na łyżwach, starszym ratownikiem Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego[1][6].

Jest instruktorem przewodnictwa i krajoznawstwa. Jako opiekun bądź pilot był z młodzieżą w 28 krajach Europy oraz w Turcji i Maroku[1]. Jest jednym z wiceprezesów Stowarzyszenia Rozwoju Turystyki i Rekreacji w Ostrołęce[5]. Pracuje jako wolontariusz w licznych organizacjach, m.in. w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci[potrzebny przypis], Towarzystwie Przyjaciół Ostrołęki[1] (od lat zasiada w jego władzach)[5], Stowarzyszeniu „Civitas Christiana” (prowadzi Sekcję Kulturalno-Oświatową)[2]. W latach 2011–2019 był skarbnikiem Ruchu Stowarzyszeń Regionalnych Rzeczpospolitej Polskiej[5]. Jest wieloletnim redaktorem „Wędrowca Nadnarwiańskiego”. Współpracuje z miesięcznikiem „Civitas Christiana” (dawniej „Nasz Głos”)[2]. Wygłasza prelekcje historyczne, np. o Kazimierzu Pułaskim[7] i kard. Stefanie Wyszyńskim. Z okazji 650-lecia Ostrołęki przygotował cykl wykładów w Towarzystwie Przyjaciół Ostrołęki o historii Mazowsza od Bolesława Chrobrego do Siemowita III i jego syna Janusza I Starszego[8]. Otrzymał Certyfikat Gimnazjum nr 1 w Ostrołęce za udział w europejskim projekcie „Baśń o złotej przyszłości Europy”. Jest wyróżnionym członkiem Wspólnoty Polskiej w Pułtusku[potrzebny przypis].

Jest mężem Teresy z Fabisiaków – matematyczki, mają dwoje dzieci: Annę Katarzynę i Marcina Pawła[1].

Medale i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje (wybór)

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Stanisław Pajka, Słownik biograficzny Kurpiowszczyzny XX wieku, Kadzidło: Niezależne Obywatelskie Stowarzyszenie „Kurpik”, 2008, s. 1152, ISBN 83-916349-2-2.
  2. a b c d Regionalista, krajoznawca i podróżnik, [w:] e-civitas.pl [online] [dostęp 2022-09-27].
  3. Paweł Trzemkowski, Kurpie niechętnie dają się prowadzić, „Rozmaitości Ostrołęckie”, 16 grudnia 2013, s. 9.
  4. Iwona Choroszewska-Zyśk (red.), Encyklopedia kurpiowska. Fakty i ciekawostki, Ostrołęka: Związek Kurpiów, 2021, s. 203, ISBN 978-83-963465-0-6.
  5. a b c d e Tadeusz Żebrowski [online] [dostęp 2024-08-29].
  6. Jerzy Kijowski, Dzieje Szkoły Podstawowej Nr 1 im. Stanisława Jachowicza w Ostrołęce, Ostrołęka: Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe, 2018, s. 505, ISBN 978-83-65094-10-0.
  7. Tajemnice i legendy w biografii Kazimierza Pułaskiego [online], ostroleka.pl [dostęp 2022-09-27].
  8. Maria Rochowicz, Magdalena Kowalewska (red.), Jubileusz 40-lecia Towarzystwa Przyjaciół Ostrołęki 1982-2022, Ostrołęka: TPO, 2022, s. 36–37, ISBN 978-83-64200-63-2.
  9. Kurpiki 2014 rozdane. Zobacz, kto otrzymał „Kurpiowskiego Oskara”, [w:] eostroleka.pl [online] [dostęp 2022-09-27].
  10. Święto 5. Pułku Ułanów Zasławskich [online], www.ostroleka.pl, 24 września 2019 [dostęp 2024-08-29] (pol.).
  11. 105 rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę - Aktualności miejskie - Ostrołęka [online], www.ostroleka.pl, 13 listopada 2023 [dostęp 2024-08-29] (pol.).