Ulica Zygmunta Słomińskiego w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Zygmunta Słomińskiego w Warszawie
Muranów, Nowe Miasto
Ilustracja
Ulica Słomińskiego, widok z wiaduktu ul. gen. Władysława Andersa
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Długość

1,8 km

Poprzednie nazwy

ulica Mariana Buczka

Przebieg
↑ most Gdański
0 m ← ul. Wybrzeże Gdyńskie,
ul. Wybrzeże Gdańskie →
260 m ← ul. Jana Jeziorańskiego,
ul. Zakroczymska →
340 m ul. Szymanowska
światła 400 m ul. Międzyparkowa
780 m ul. Bonifraterska
830 m ul. gen. Władysława Andersa
880 m ul. Alka Dawidowskiego
światła 1450 m ul. Pamiętajcie o Ogrodach
1720 m pasaż Krzysztofa Kolbergera
światła 1830 m rondo Zgrupowania AK „Radosław”,
← al. Jana Pawła II →
↓ ul. Okopowa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulica Zygmunta Słomińskiego w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Zygmunta Słomińskiego w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Zygmunta Słomińskiego w Warszawie”
Ziemia52°15′25,5″N 20°59′26,3″E/52,257083 20,990639
Multimedia w Wikimedia Commons
Dawny budynek szkolny, obecnie siedziba spółki Cezas (nr 1)

Ulica Zygmunta Słomińskiego – ulica w śródmieściu w Warszawie łącząca most Gdański z rondem Zgrupowania AK „Radosław”.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulicę wytyczono w 1958 podczas budowy Trasy Mostowej im. Stefana Starzyńskiego, której nazwę nadano uchwałą Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 27 września 1957[1]. Nowa ulica praktycznie wchłonęła istniejące wcześniej po jej śladzie ulice Szymanowską i Kłopot. Została oddana do użytku wraz z całą Trasą Mostową 21 lipca 1959[2]. Tego samego dnia ulicą pojechały pierwsze tramwaje[3][4].

Do 1961 roku odcinek pomiędzy ulicą Błońską[a] a dworcem kolejowym Warszawa Gdańska był jednojezdniowy.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Ulica rozpoczyna się na zjeździe z mostu Gdańskiego, następnie biegnie wiaduktem nad ulicą Zakroczymską. Dalej krzyżuje się z ulicami: Szymanowską, Międzyparkową, Bonifraterską, Andersa, Dawidowskiego, Pamiętajcie o Ogrodach. Kończy się na rondzie Zgrupowania AK "Radosław". Droga jest w całości dwujezdniowa, w pasie między jezdniami znajduje się torowisko tramwajowe. Od ronda Zgrupowania „AK Radosław” do ul. gen. Władysława Andersa wzdłuż ulicy prowadzi ścieżka rowerowa.

Droga jest fragmentem obwodnicy śródmiejskiej i dróg wojewódzkich 634 i 637.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W PRL ulica nosiła imię działacza komunistycznego Mariana Buczka.

Obecna nazwa ulicy, upamiętniająca prezydenta Warszawy w latach 1927–1934 Zygmunta Słomińskiego, została nadana uchwałą Rady Dzielnicy-Gminy Warszawa-Śródmieście z dnia 21 maja 1991[5][6]. Na początku lat 90. rozważano nadanie tej ulicy jeszcze innej nazwy – ul. Zgrupowania „Żmija”, ukazał się nawet plan miasta z takim opisem[7].

Nadana w 1991 nazwa powtarzała nadaną na mocy uchwały Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 16 listopada 1989 nazwę głównej ulicy ówczesnego osiedla im. Zygmunta Słomińskiego, położonego na obszarze Piasków pomiędzy ulicami Jana Kochanowskiego, Galla Anonima, Nowopowązkowską[b] i Władysława Reymonta[8]. Niektóre źródła przypisują uchwale z listopada 1989 wywarcie skutku w postaci zmiany nazwy ówczesnej ulicy Mariana Buczka[9].

Powstały konflikt nazewniczy został rozwiązany uchwałą Rady Dzielnicy-Gminy Warszawa-Żoliborz z dnia 29 kwietnia 1992, na mocy której anulowano nadanie nazwy ulica im. Zygmunta Słomińskiego głównej ulicy osiedla na Piaskach[10]. Uchwałą z dnia 17 czerwca 1992 nadano ulicy tej nazwę ulica Zgrupowanie Żmija[c], zaś całemu osiedlu nazwę Żywiciel[11].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Przebieg ówczesnej południowego odcinka ulicy Błońskiej pokrywał z przebiegiem istniejącego od 2017 pasażu Krzysztofa Kolbergera.
  2. ↑ Ulicy Nowopowązkowskiej w 2000 nadano nazwę ul. gen. Stanisława Maczka.
  3. ↑ Ulicy Zgrupowanie Żmija w 2012 nadano nazwę ulica Zgrupowania AK „Żmija”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Uchwała nr 21 Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 27 września 1957 r. w sprawie zmiany nazw ulic. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy”. nr 8, poz. 27, s. 45, 1957-11-02. 
  2. ↑ Dobrosław Kobielski, Józef Zięba: Kronika lat 1944–1986 [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 31. ISBN 83-03-01684-9.
  3. ↑ Warszawskie tramwaje elektryczne 1908−1998. Tom II. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1998, s. 47. ISBN 83-907574-00.
  4. ↑ Linia tramwajowa zwykła 1. Trasbus.com – Historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [dostęp 2024-02-29]. (pol.).
  5. ↑ Uchwała nr 102/XXXIII/91 Rady Dzielnicy-Gminy Warszawa-Śródmieście z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie zmian nazwy ulic.
  6. ↑ Andrzej Sołtan (red. prowadz.): Śladami nazw miejskich Warszawy. Z prac Zespołu Nazewnictwa Miejskiego Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2012, s. 365. ISBN 978-83-62189-21-2.
  7. ↑ Warsaw Street Map. Warszawa: Rotom, 1991.
  8. ↑ Uchwała nr 79 Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 16 listopada 1989 r. w sprawie nadania nazwy osiedlu i ulicy. „Dziennik Urzędowy Województwa Stołecznego Warszawskiego”. nr 20, poz. 180, s. 170, 1989-11-25. 
  9. ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 403. ISBN 83-86619-97X.
  10. ↑ Uchwała nr 223/VII/92 Rady Dzielnicy-Gminy Żoliborz w Warszawie z dnia 29 kwietnia 1992 r. w sprawie anulowania nadania nazwy ulicy Zygmunta Słomińskiego.
  11. ↑ Uchwała nr 233/X/92 Rady Dzielnicy-Gminy Żoliborz w Warszawie z dnia 17 czerwca 1992 r. w sprawie nadania nazwy osiedlu oraz zmiany i nadania nazw ulicom.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulica_Zygmunta_Słomińskiego_w_Warszawie&oldid=73016282”