Ułęże

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ułęże
niestandaryzowany przysiółek wsi
Ilustracja
Ułęże wiosną 2007 r.
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Lądek-Zdrój

Sołectwo

Lutynia

Część miejscowości

Lutynia

Wysokość

580-600[2] m n.p.m.

Strefa numeracyjna

74

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

nie nadano[1]

Położenie na mapie gminy Lądek-Zdrój
Mapa konturowa gminy Lądek-Zdrój, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ułęże”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Ułęże”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ułęże”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ułęże”
Ziemia50°21′29″N 16°53′21″E/50,358056 16,889167[1]

Ułęże (Ulęże, dawniej niem. Überschaar) – nazwa niestandaryzowana, przysiółek wsi Lutynia w Polsce położony w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój[1]

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Ułęże to przysiółek Lutyni leżący w jej południowo-wschodnim skraju, w Górach Złotych, na południowo-wschodnich stokach Chłopskiej Kopy, na wysokości około 580-600 m n.p.m.[2] Obok drogi do Ułęża znajdują się trzy odkrywki po eksploatacji bazaltu zwane Czarnym Urwiskiem, Bazaltowymi Słupami i Skalnymi Organami.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego. Obecnie miejscowość należy do Lutyni. Nazwa przysiółka została zniesiona, nie występuje w oficjalnym spisie miejscowości i w TERYT.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ułęże powstało być może już w średniowieczu, jako dziedziczne wolne sędziostwo należące do Lutyni[2]. W późniejszych latach sędziostwo należało do Lądka-Zdroju[2]. W 1787 roku były tu dwie zagrody kmiece, folwark sędziowski i młyn wodny, stan taki utrzymywał się przez dłuższy czas[2]. Od połowy XIX wieku miejscowość stała się celem wędrówek kuracjuszy z Lądka-Zdroju, którzy udawali się do punktu widokowego na Czarnym Urwisku[2]. W folwarku sędziowskim urządzono wtedy gospodę, która była wymieniana przez wszystkie przewodniki i cieszyła się dużą popularnością[2]. Po 1945 roku gospodę zlikwidowano i Ułęże traciło walory turystyczne[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142882
  2. a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 246, 247. ISBN 83-85773-01-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]