Zamek Revište

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek Revište
Ilustracja
Ruiny zamku Revište
Państwo

 Słowacja

Miejscowość

Žarnovica

Rozpoczęcie budowy

prawdopodobnie 2 poł. XIII w.

Położenie na mapie kraju bańskobystrzyckiego
Mapa konturowa kraju bańskobystrzyckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ruiny zamku Revište”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ruiny zamku Revište”
Ziemia48°31′17,5″N 18°43′22,0″E/48,521528 18,722778

Zamek Revište – ruiny zamku leżące w mieście Žarnovica (dzielnica Revištské Podzámčie), w kraju bańskobystrzyckim na Słowacji. Ruiny zamku wznoszą się na zalesionym obecnie, skalistym wzgórzu na prawym brzegu rzeki Hron.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zamek został wybudowany prawdopodobnie w II połowie XIII w. Powstał równolegle z położonym na drugim brzegu rzeki zamkiem Šášov jako ochrona wąskiego przesmyku między górami, którym wiodła ważna droga ku środkowosłowackim miastom górniczym. Był wspominany w 1265 r., a następnie w 1331 r. Był zamkiem królewskim, jednak z biegiem lat pozostawał w rękach różnych gospodarzy. Władał nim arcybiskup ostrzyhomski, zaś z początkiem XIV w. potężny Mateusz Czak (słow. Matúš Čák). Po nim zamkiem władali kasztelani królewscy.

Po śmierci króla Ludwika I Zygmunt Luksemburczyk ofiarował zamek w 1424 r. wraz z pobliskimi miastami górniczymi tytułem wiana królowej Barbarze. Od 1447 r. władał nim czeski kondotier Jan Jiskra. Z końcem XV w. żona króla Macieja Korwina, królowa Beatrycze, podarowała go Doczym. Ci zapisali się jak najgorzej w historii środkowego Pohronia, zwracając swą ekspansję głównie w kierunku bogatych miast górniczych (nierzadko przyjmowała ona formę zwyczajnych napaści i rabunków).

W rękach Doczych zamek pozostawał aż do wymarcia rodu w 1647 r. Po tej dacie wraz z okolicznymi włościami wrócił w skład węgierskich dóbr królewskich. Znacznie zniszczony w czasie powstania Emeryka Thököly’ego, został jednak pod koniec XVII w. odbudowany. Używany był jeszcze przez następnych 100 lat, pod koniec już tylko jako koszary wojskowe. Opuszczony w końcu XVIII w., już w połowie następnego wieku był ruiną.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pisoň Štefan: Hrady, zámky a kaštiele na Slovensku, wyd. Osveta, Martin 1973.