Zbigniew Konwiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Konwiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1974
Słupsk

Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Koalicja Obywatelska Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni
Okres

od 19 grudnia 2023

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Borys Budka

Zbigniew Marek Konwiński (ur. 24 marca 1974 w Słupsku[1]) – polski polityk, samorządowiec i menedżer, poseł na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji, od 2023 przewodniczący Klubu Parlamentarnego Koalicji Obywatelskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku (1999)[1]. W latach 1999–2002 był dyrektorem słupskiego oddziału Ruch S.A. Od 2002 pracował w „Dzienniku Bałtyckim”, od 2005 był przewodniczącym Rady Nadzorczej Pomorskiej Agencji Rozwoju Regionalnego i kierownikiem biura poselskiego PO w Słupsku. Następnie został zastępcą dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego.

Od 1992 do 1998 był członkiem KPN, następnie Ruchu Społecznego AWS. Z listy AWS bezskutecznie kandydował do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 1997[2]. W latach 1998–2002 zasiadał w radzie miejskiej Słupska. W wyborach w 2005 bez powodzenia startował do Sejmu z listy PO[3]. W 2006 bezskutecznie ubiegał się o funkcję prezydenta Słupska, uzyskując drugi rezultat w wyborach z wynikiem 21,4%[4]. Uzyskał jednocześnie po raz drugi mandat radnego, obejmując stanowisko przewodniczącego rady miejskiej.

Należy do Platformy Obywatelskiej, z ramienia której w wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski. Kandydując w okręgu gdyńsko-słupskim, otrzymał 19 553 głosy.

W 2010 po raz kolejny bezskutecznie ubiegał się o funkcję prezydenta Słupska, uzyskując trzeci rezultat w wyborach (18,8%)[5]. W wyborach parlamentarnych w 2011 uzyskał reelekcję, dostał 18 548 głosów[6]. W 2014 ponownie ubiegał się o prezydenturę w Słupsku, przegrywając w drugiej turze z Robertem Biedroniem[7].

W 2015 został natomiast wybrany do Sejmu na kolejną kadencję, otrzymując 10 783 głosy[8]. W 2018 został członkiem komisji śledczej ds. wyłudzeń VAT[9]. W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując 13 286 głosów[10]. W wyborach w 2023 uzyskał mandat na kolejną kadencję z wynikiem 15 538 głosów[11]. Objął funkcję przewodniczącego Komisji Łączności z Polakami za Granicą[1]. 19 grudnia 2023 zastąpił Borysa Budkę na funkcji przewodniczącego Klubu Parlamentarnego KO[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2023-11-22].
  2. Serwis PKW – Wybory 1997. [dostęp 2023-08-03].
  3. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2023-08-03].
  4. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2015-05-31].
  5. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-05-31].
  6. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-05-31].
  7. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-05-31].
  8. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  9. Poseł PiS Marcin Horała przewodniczącym komisji śledczej ds. VAT. rmf24.pl, 20 lipca 2018. [dostęp 2018-07-20].
  10. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  11. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-17].
  12. Mateusz Czmiel: Nowy szef klubu PO. „Człowiek od roboty”. wp.pl, 19 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]