Zond 7

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zond 7
Ilustracja
Szkic statku Sojuz 7K-Ł1
Inne nazwy

Soyuz 7K-L1 s/n 11

Zaangażowani

ZSRR

Indeks COSPAR

1969-067A

Indeks NORAD

04062

Rakieta nośna

Proton K/D[1]

Miejsce startu

Bajkonur, Kazachska SRR

Cel misji

Księżyc

Orbita (docelowa, początkowa)
Okrążane ciało niebieskie

Ziemia

Perycentrum

200 km[1]

Apocentrum

400 000 km[1]

Okres obiegu

15 562,22 min[1]

Nachylenie

51,5[1]°

Czas trwania
Początek misji

7 sierpnia 1969 (23:48:06 UTC)

Powrót na Ziemię

14 sierpnia 1969

Wymiary
Masa całkowita

5379[1] lub 5979[2] kg

Zond 7 (ros. Зонд 7) – kolejny bezzałogowy lot radzieckiego statku kosmicznego Sojuz 7K-Ł1 w ramach programu Zond. Statki tego typu miały posłużyć do przyszłych załogowych lotów księżycowych (nigdy niezrealizowanych)[1].

Cel misji[edytuj | edytuj kod]

Sonda wystrzelona z zadaniem okrążenia Księżyca i powrotu na Ziemię. Realizacja programu zbliżonego do programu sondy Zond 6, która zbliżyła się do Księżyca na odległość 2420 km. Sonda została wyposażona w precyzyjną aparaturę fotograficzną umożliwiającą wykonanie wyraźnych, barwnych zdjęć powierzchni Księżyca i Ziemi.

Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]

Sonda Zond 7 wystartowała 7 sierpnia 1969 roku z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. Po dotarciu do Księżyca na odległość około 1230 km[3] w dniu 11 sierpnia 1969 roku rozpoczęła lot w kierunku Ziemi.

Etapy lotu[edytuj | edytuj kod]

Orbita Zond 7, zdjęcia Ziemi i Księżyca na bloku pocztowym ZSRR, 1969.
  1. start i wejście na orbitę parkingową, okołoziemską
  2. start z orbity parkingowej na tor prowadzący w stronę Księżyca
  3. fotografowanie Ziemi w czasie lotu w kierunku Księżyca
  4. fotografowanie Księżyca (1. seans – strona Księżyca dostrzegana z Ziemi)
  5. fotografowanie Księżyca i Ziemi z odległości orbity Księżyca (2. seans – strona Księżyca niewidoczna z powierzchni Ziemi)
  6. oddzielenie lądownika od próbnika Zond 7
  7. pierwsze wtargnięcie w atmosferę
  8. drugie wtargnięcie w atmosferę
  9. łagodne lądowanie na Ziemi[4]

Pierwszy seans fotograficzny[edytuj | edytuj kod]

Kolorowe zdjęcie Ziemi zrobione przez Zondę 7 na znaczku pocztowym ZSRR.

8 sierpnia 1969 roku w godzinach od 6:52 do 7:26 aparatura fotograficzna na pokładzie statku wykonała z odległości około 70 000 km od Ziemi pierwsze kolorowe zdjęcia. Zostało jej nadane takie usytuowanie, że oś główna aparatury fotograficznej wskazywała na środek tarczy Ziemi. Statek znajdował się w zenicie nad Morzem Kaspijskim[4].

Drugi seans fotograficzny[edytuj | edytuj kod]

Również kolorowe zdjęcia zostały wykonane 11 sierpnia 1969 roku, seans rozpoczął się o godzinie 3:28 z odległości około 10 000 km od powierzchni Księżyca. Na barwnych zdjęciach Ocean Burz ma barwę szarawo-brunatną z zielonym połyskiem. Pozostała część powierzchni Księżyca, jaśniejąca w słonecznym blasku jest szaro-żółta[4].

Trzecia sesja fotograficzna[edytuj | edytuj kod]

Trzeci seria zdjęć została rozpoczęta w godzinę po zakończeniu drugiej – na kilka minut przed wejściem próbnika w cień radiowy Księżyca. Oś główna aparatury znów została skierowana na środek tarczy Ziemi. Początek wykonywania zdjęć miał miejsce w chwili, gdy Zond 7 znajdowała się 2000 km od powierzchni Księżyca. Fotografowanie trwało do chwili znalezienia się sondy w peryselenium. Na zdjęciach widać fragmenty drugiej strony Srebrnego Globu. Oprócz obrazów Księżyca została sfotografowana Ziemia na tle horyzontu księżycowego[4][5].

Powrót na Ziemię[edytuj | edytuj kod]

Sonda prawidłowo weszła w atmosferę i to tak dokładnie, że wylądowała 14 sierpnia 1969 roku na południe od miasta Kustanaj w Kazachstanie, niecałe 50 km od wyznaczonego punktu[5].

Przez cały czas lotu sonda nie miała żadnej awarii. Jednak jej lot miał miejsce w sierpniu 1969 roku, a więc w miesiąc po tym, kiedy Neil Armstrong stanął na Księżycu. W związku z tym lot radzieckiej sondy nie miał wartości propagandowej[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Mark Wade: Soyuz 7K-L1. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-07-26]. (ang.).
  2. Zond 7. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2015-07-26]. (ang.).
  3. T. A. Heppenheimer: Podbój Kosmosu, Historia programów kosmicznych. Warszawa: Wydawnictwo Amber Sp. z o.o., 1997, s. 306-307. ISBN 83-7169-852-6.
  4. a b c d Jerzy Jatczak. Łuna 15 i Sonda 7. „Astronautyka”. 4 (45), s. 21-23, 1969. Polskie Towarzystwo Astronautyczne. (pol.). 
  5. a b c Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957– 1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 121.