Połoczany
54°13′34″N 26°43′18″E/54,226111 26,721667
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
222312 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 54°13′34″N 26°43′18″E/54,226111 26,721667
| |
Połoczany (biał. Палачаны, ros. Полочаны) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeckim, w sielsowiecie Połoczany, którego jest siedzibą.
W Połoczanach znajdują się kościół rzymskokatolicki, cerkiew prawosławna i stacja kolejowa Połoczany na linii Mołodeczno – Lida. Siedziba parafii prawosławnej (pw. Narodzenia Matki Bożej)[2] i rzymskokatolickiej (pw. św. Rocha).
Za czasów carskich i w II Rzeczypospolitej siedziba gminy Połoczany.
Obecna wieś składa się z czterech dawnych wsi: Połoczany, Czerepy, Oborek i Łapińce. Prócz Połoczan największą wsią był Oborek, który w XIX w. był siedzibą okręgu wiejskiego i parafii katolickiej[3] W Oborku urodził się Leonard Chodźko.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów wieś w okręgu wiejskim Oborek, w gminie Połoczany, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego.W 1866 roku liczyła 95 mieszkańców w 11 domach, należała do dóbr Jachimowszczyzna, własność Prószyńskich[4].
W latach 1921–1945 wieś, osada, folwark i osada kolejowa leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wołożyńskim, a od 1927 w powiecie mołodeckim, w gminie Połoczany[5].
W 1931 zamieszkiwało:
- wieś w 46 domach 275 osób[6].
- folwark w 3 domach 57 osób[6].
- osadę w 1 domu 6 osób[6].
- osadę kolejową 14 osób[6].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Oborku i prawosławnej w Hrozdowie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Mołodecznie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Połoczanach[7].
Przynależność państwowa i administracyjna[edytuj | edytuj kod]
- ?–1917
Imperium Rosyjskie, gubernia wileńska, powiat oszmiański - 1917–1919
Rosyjska FSRR - 1919–1920
Polska, Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich, okręg wileński, powiat oszmiański - 1920–1920 Rosyjska FSRR
- 1920–1945[b] Polska
- województwo:
- okręg nowogródzki (1920–1921)
- nowogródzkie (1921–1927)
- wileńskie (od 1927)
- powiat:
- wołożyński (1920–1927)
- mołodecki (od 1927)
- województwo:
- 1945–1991
ZSRR, Białoruska SRR - od 1991
Białoruś
-
Cerkiew Narodzenia Matki Bożej -
Kościół św. Rocha -
Stacja kolejowa
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
- ↑ De facto do 1939.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Приход храма Рождества Пресвятой Богородицы д. Полочаны. molod-eparchy.by. [dostęp 2021-03-06]. (ros.).
- ↑ Oborek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 336.
- ↑ Apoleje, wieś, powiat oszmiański, gm. Połoczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 46.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
- ↑ a b c d Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 29.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1344.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Połoczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 722.
- Połoczany na mapie WIG
- Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3.
_WOLOZYN_1925_300dpi_bcuj297985-285422.jpg){kind=link}