149 mm haubica 149/19 Modello 37

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obice da 149/19 modello 37
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Włochy

Rodzaj

ciężka haubica

Historia
Produkcja seryjna

19381943

Wyprodukowano

<150

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

149,1 mm

Długość lufy

3034 mm (L/20,4)

Donośność

14 250 m

Prędkość pocz. pocisku

597 m/s

Masa

5500 kg (bojowa)
6700 (marszowa, w dwóch częściach)

Kąt ostrzału

+5° do +60° (w pionie)
50° (w poziomie)

Szybkostrzelność

2 strz./min

Obice da 149/19 modello 37włoska ciężka haubica z okresu II wojny światowej.

Prace nad nową haubicą rozpoczęto w 1930, ale pierwszych 16 egzemplarzy wyprodukowano dopiero w 1938. Armia włoska zamówiła 1392 haubice tego typu, ale do momentu kapitulacji Włoch w 1943 wyprodukowano mniej niż 150 egzemplarzy tej broni w trzech różnych wersjach (modello 37, 41, 42 różniących się tylko szczegółami konstrukcyjnymi).

Po kapitulacji Włoch wszystkie haubice przejął Wehrmacht, gdzie znane one były jako 15 cm sFH 404(i). Używana była do końca wojny, jej maksymalna donośność była nieco większa niż donośność standardowej ciężkiej haubicy Wehrmachtu 15 cm schwere Feldhaubitze 18[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Terry Gander, Peter Chamberlain: Small arms, artillery, and special weapons of the Third Reich. Londyn: Macdonald and Jane’s, 1978, s. 216. ISBN 0-354-01108-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chris Chant: Artillery of World War II. Londyn: Zenith Press, 2001, s. 58. ISBN 0-7603-1172-2.