Adam Leszczyński (major)
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 grudnia 1920 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1940–1948 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
1450 pułk artylerii samochodowej 10 Korpusu Pancernego 10 Armii |
| Stanowiska |
dowódca baterii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Adam Bronisławowicz Leszczyński (ros. Адам Брониславович Лещинский, ur. 24 grudnia 1920 we wsi Jakubowicze obecnie w rejonie kopylskim w obwodzie mińskim, zm. 8 września 2006 w Grodnie) – radziecki wojskowy, major, Bohater Związku Radzieckiego (1944).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Deklarował narodowość białoruską. Skończył 7 klas szkoły i kursy traktorzystów, pracował jako traktorzysta w Stacji Maszynowo-Traktorowej. Od 1940 służył w Armii Czerwonej, od lipca 1941 jako żołnierz wojsk pancernych uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na Froncie Zachodnim w obwodzie witebskim, bitwie pod Smoleńskiem i bitwie pod Moskwą. W 1942 ukończył przyśpieszony kurs szkoły wojsk pancernych w Czkałowie (obecnie Orenburg), a w 1942 2 Kijowską Szkołę Artylerii i został dowódcą baterii, walcząc na Froncie Woroneskim i 1 Ukraińskim. Brał udział w bitwie kurskiej, wyzwalaniu Lewobrzeżnej Ukrainy i bitwie o Dniepr. 23 października 1943 przy przełamywaniu obrony przeciwnika na prawym brzegu Dniepru w rejonie mironowskim w obwodzie kijowskim dowodzona przez niego bateria w składzie 1450 pułku artylerii samochodowej 10 Korpusu Pancernego 10 Armii zadała wrogowi duże straty, a on sam został ranny. W 1946 ukończył wyższą oficerską szkołę artylerii samochodowej, w 1948 zakończył służbę w stopniu majora. W 1957 ukończył Woroneski Instytut Rolniczy, później zajmował się zagadnieniami rozwoju rolnictwa w obwodzie grodzieńskim, gdzie pracował m.in. jako starszy inżynier.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (10 stycznia 1944[1])
- Order Lenina (10 stycznia 1944)
- Order Czerwonego Sztandaru
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (11 marca 1985)
- Order Za Służbę Ojczyźnie III klasy (Białoruś, 15 kwietnia 1999)
I medale.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 10 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 19 января (№ 3 (263)). — С. 1
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biogram na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2019-03-13]