Aleksander Matusiewicz

Aleksander Matusiewicz
	major piechoty
Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1892 ; Worodyszcze
Data i miejsce śmierci	1940 ; Charków
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Stanowiska	komendant placu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Aleksander Matusiewicz (ur. 23 sierpnia 1892 w m. Worodyszcze, w Rosji, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Aleksandra^[1]. W 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Od sierpnia 1919 do marca 1920 dowodził batalionem w 49 Pułku Piechoty^[2]. Następnie służył w 65 Pułku Piechoty w Grudziądzu na stanowisku dowódcy batalionu, a później dowódcy kompanii i oficera materiałowego^[1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1638. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[3], a 2 kwietnia 1929 mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 45. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[4]. W lipcu 1929 został przeniesiony do 41 Pułku Piechoty w Suwałkach na stanowisko dowódcy batalionu^[5]. W marcu 1932 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza^[6]^[7]. W listopadzie tego roku został przeniesiony z 41 pp na stanowisko komendanta placu Inowrocław^[8]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII^[9]. W tym samym roku został przeniesiony w stan spoczynku^[1].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika^[10]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Walecznych^[11]
Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[12]^[11]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 336.
↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 335.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 65.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 105.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 191.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 225.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35, 571.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 415.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003336-1] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 336.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003335-2] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 335.

[CITEREFLista_starszeństwa192265-3] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 65.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_3_kwietnia_1929_roku,_s._105-4] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 105.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_6_lipca_1929_roku,_s._191-5] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 191.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_6_z_23_marca_1932_roku,_s._225-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 225.

[CITEREFRocznik_Oficerski193235,_571-7] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35, 571.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_13_z_9_grudnia_1932_roku,_s._415-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 415.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_10_z_4_lipca_1935_roku,_s._90-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.

[10] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[CITEREFRocznik_Oficerski193235-11] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35.

[12] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]