Antoni (Plămădeală)

Antoni

Leonida Plămădeală
Metropolita Siedmiogrodu
Kraj działania	Rumunia
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1926 Stolnicesti
Data i miejsce śmierci	29 sierpnia 2005 Sybin
Metropolita Siedmiogrodu
Okres sprawowania	1982–2005
Arcybiskup Sybinu
Okres sprawowania	1982–2005
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rumuński Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Archieparchia Sybinu
Śluby zakonne	1949
Diakonat	1949
Prezbiterat	1949
Nominacja biskupia	15 grudnia 1970
Chirotonia biskupia	27 grudnia 1970
Odznaczenia

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	27 grudnia 1970
Miejscowość	Bukareszt
Miejsce	Cerkiew św. Spirydona
Konsekrator	Justynian
Konsekrowani biskupi Justyn (Hodea) 17 kwietnia 1994 Jan (Selejan) 20 lipca 1994

Antoni, imię świeckie Leonida Plămădeală (ur. 17 listopada 1926 w Stolnicesti, zm. 29 sierpnia 2005 w Sybinie) – rumuński biskup prawosławny.

Życiorys

Wczesna działalność

Pochodził z Besarabii. Naukę w seminarium duchownym rozpoczął w 1937 w Kiszyniowie, zaś ukończył w 1945 w Bukareszcie. W tym samym roku podjął wyższe studia teologiczne na Uniwersytecie Bukareszteńskim; ukończył je w 1949 na uniwersytecie w Cluju. W tym samym roku złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Prislop, przyjmując imię zakonne Antoni, po czym został wyświęcony na hierodiakona. Następnie został skierowany do monasteru Slatina, gdzie został wyświęcony na hieromnicha i gdzie był krótko nauczycielem w szkole teologicznej dla mnichów. Był związany z ruchem modlitewnym Krzew Gorejący.

Również w 1949 hieromnich Antoni został oskarżony o działalność wrogą komunistycznemu rządowi i in absentia skazany na siedem lat więzienia. Ostatecznie aresztowano go dopiero w 1954, a po powtórnym procesie zmniejszono karę do czterech lat i osadzono go w więzieniu w Jilavie. Po dwóch latach hieromnich odzyskał wolność na mocy ułaskawienia. Nie mógł jednak wrócić do życia monastycznego ani nie uzyskał zezwolenia na prowadzenie działalności duszpasterskiej, w rezultacie musiał zarabiać na życie jako robotnik. Dopiero w 1968 mógł podjąć pracę w Instytucie Teologicznym Uniwersytetu Bukareszteńskiego, gdzie był sekretarzem, a następnie wyjechać na studia podyplomowe w zakresie teologii i filozofii do Oxfordu, gdzie w 1971 obronił doktorat.

Biskup

15 grudnia 1970 został nominowany na biskupa pomocniczego archieparchii bukareszteńskiej z tytułem biskupa ploieşteńskiego. Jego chirotonia biskupia odbyła się 27 grudnia tego samego roku. Równocześnie został rektorem bukareszteńskiego Instytutu Teologicznego. Pracował również w wydziałach gospodarczym i zagranicznym Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.

W 1979 objął katedrę Buzău, zaś trzy lata później został arcybiskupem Sybinu i metropolitą Siedmiogrodu. Wielokrotnie reprezentował Rumuński Kościół Prawosławny na posiedzeniach Światowej Rady Kościołów oraz Konferencji Kościołów Europejskich, był członkiem delegacji udających się z wizytami do innych Kościołów chrześcijańskich (prawosławnych, protestanckich, Kościoła katolickiego), odwiedzał również parafie etnicznie rumuńskie poza granicami kraju. Był aktywnym uczestnikiem ruchu ekumenicznego, w szczególności dialogu prawosławno-katolickiego.

Zmarł w 2005 w Sybinie i został pochowany w monasterze Sâmbăta.

Był członkiem honorowym Akademii Rumuńskiej oraz Akademii Nauk w Kiszyniowie (od 1992). Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Narodowego Zasługi.