Bufo verrucosissimus
| Bufo verrucosissimus[1] | |||
| (Pallas, 1814) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Bufo | ||
| Gatunek |
Bufo verrucosissimus | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Bufo verrucosissimus – gatunek (lub podgatunek) płaza bezogonowego z rodziny ropuchowatych występujący na Kaukazie oraz w Turcji, Syrii i Libanie. Dorasta do 19 cm długości i cechuje się szarym lub jasnobrązowym ubarwieniem. Zasiedla górskie lasy iglaste i liściaste, a do rozrodu dochodzi w strumieniach i potokach. Gatunek bliski zagrożenia (NT) w związku z utratą siedlisk i drapieżnictwem ze strony introdukowanego szopa pracza.
Pozycja taksonomiczna[edytuj | edytuj kod]
Traktowany przez niektórych badaczy jako podgatunek ropuchy szarej (Bufo bufo) – B. b. verrucosissimus[3]. Spowodowane jest to zachodzącymi na siebie zasięgami występowania oraz krzyżowaniem (hybrydyzacją) dwóch taksonów[4]. Jednakowoż wyniki analizy allozymów sugerują, że takson ten powinien traktowany być jako osobny gatunek[5]. Takson ten wyróżniany jest jako osobny gatunek przez bazę danych Amphibian Species of the World[6], ale nie przez AmphibiaWeb[7].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Płaz ten jest większy od ropuchy szarej – dorasta do 7–19 cm długości. Brak rezonatorów. Grzbiet pokryty jest dużymi okrągłymi guzkami i jest szary lub jasnobrązowy z widocznymi ciemnymi kropkami. Na parotydach widoczne są podłużne paski. Brzuch ma kolor szary lub żółtawy, pokryty jest również małymi guzkami. Występuje dymorfizm płciowy – samiec jest znacząco mniejszy od samicy[7].
Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Płaz ten występuje w Kaukazie Południowym – w Armenii, Azerbejdżanie, Gruzji oraz południowej Rosji. Spotkać go można również w Turcji, Syrii i Libanie[8]. B. verrucosissimus występuje na wysokościach bezwzględnych do 1900 m n.p.m. i zasiedla górskie lasy iglaste i liściaste[9].
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Okres godowy trwa od lutego do sierpnia. Występuje dymorfizm płciowy – samiec jest znacznie mniejszy od samicy – ma to zapewne ułatwić samicy długie wędrówki (z samcem na plecach) w poszukiwaniu dogodnego miejsca rozrodu. Płaz ten rozmnaża się w głównie w przejrzystych potokach i strumieniach, ale także w stawach i kałużach[9].
Status[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje Bufo verrucosissimus za gatunek bliski zagrożenia (NT). Pomimo szerokiego zasięgu występowania oraz dużych rozmiarów populacji szacuje się, że jego populacja na niektórych obszarach maleje w szybkim tempie. Spowodowane jest to utratą siedlisk oraz drapieżnictwem ze strony inwazyjnego szopa pracza[2][10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Bufo verrucosissimus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Boris Tuniyev i inni, Bufo verrucosissimus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2009, wersja 2022-2, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2009.RLTS.T39421A10235921.en [dostęp 2023-03-08] (ang.).
- ↑ Speybroeck, J., Beukema, W., Dufresnes, C., Fritz, U., Jablonski, D., Lymberakis, P., Martínez-Solano, I., Razzetti, E., Vamberger, M., Vences, M., Vörös, J., & Crochet, P.. Species list of the European herpetofauna – 2020 update by the Taxonomic Committee of the Societas Europaea Herpetologica. „Amphibia-Reptilia”. 41 (2), s. 139–189, 2020. DOI: 10.1163/15685381-bja10010.
- ↑ J. Garcia-Porta i inni, Molecular phylogenetics and historical biogeography of the west-palearctic common toads (Bufo bufo species complex), „Molecular Phylogenetics and Evolution”, 63 (1), 2012, s. 113–130, DOI: 10.1016/j.ympev.2011.12.019, ISSN 1055-7903 (ang.).
- ↑ Jan W. Arntzen i inni, How complex is the Bufo bufo species group?, „Molecular Phylogenetics and Evolution”, 69 (3), 2013, s. 1203–1208, DOI: 10.1016/j.ympev.2013.07.012, ISSN 1055-7903 (ang.).
- ↑ Darrel R. Frost, Bufo verrucosissimus (Pallas, 1814), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.1 [online], American Museum of Natural History, New York, USA, 2023.
- ↑ a b Bufo bufo: Common Toad, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA, 2022 [dostęp 2023-03-07].
- ↑ Daniel Jablonski, Riyad A. Sadek, The Caucasian Toad, Bufo verrucosissimus (Pallas, 1814) in the Levant: evidence from mitochondrial DNA, „Herpetozoa”, 32, 2019, s. 255–258, DOI: 10.3897/herpetozoa.32.e37560, ISSN 2682-955X (ang.).
- ↑ a b Dufresnes Ch., Amphibians of Europe, North Africa and the Middle East, 19 stycznia 2019, s. 74, ISBN 978-1-4729-4137-4.
- ↑ Raccoon (Procyon lotor) in the Pan-Caucasus region (Russia, Azerbaijan, Georgia, Iran, and Armenia), „Beiträge zur Jagd- und Wildforschung” (46), 2021, s. 223-238.