Casa Vicens
Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Carolines 24-26 |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Inwestor | |
Rozpoczęcie budowy |
1883 |
Ukończenie budowy |
1888 |
Ważniejsze przebudowy |
1925 |
Pierwszy właściciel |
Manuel Vicens |
Położenie na mapie Barcelony | |
Położenie na mapie Hiszpanii | |
Położenie na mapie Katalonii | |
Położenie na mapie prowincji Barcelony | |
41°24′13″N 2°09′04″E/41,403611 2,151111 | |
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo |
{{{państwo}}} |
---|---|
Typ |
kulturowe |
Spełniane kryterium |
i, ii, iv |
Numer ref. | |
Region[b] | |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
{{{data wpisu}}} |
Dokonane zmiany |
{{{dokonane zmiany}}} |
Casa Vicens (dosł. „Dom Vicensa”) – budynek w Barcelonie projektu Antonio Gaudíego powstały w latach 1883-1888. Znajduje się przy ulicy Carolines 24-26, bocznej od przedłużenia Passeig de Grácia, Garan de Grácia, w środkowej części miasta.
Jest to jedno z pierwszych dzieł architekta Antoniego Gaudíego, które uważa się powszechnie za jego manifest, gdyż daje on w nim wykładnię swojego nowego stylu. Wykonał je dla barcelońskiego ceglarza i glazurnika, Manuela Vicensa. Pomimo młodego wieku i braku doświadczenia Gaudí pokazał przejawy swojej niezwykłej wyobraźni i kunsztu.
Budynek na pierwszy rzut oka wydaje się połączeniem stylu neogotyckiego z neomauretańskim (arabskim), co uwydatnia się głównie przez zewnętrzne wieżyczki i ceramiczne kolorowe płytki na frontowej ścianie. Linie brył akcentują pasy wykonane z glazury. Budynek zawiera także element prostej wiejskości, nadany mu przez proste kamienne ściany i użycie popularnych aksamitek. Antoni Gaudí na wykonanie budynku wybrał kamień w kolorze ochry i cegły. Casa Vicens sprawia ogólnie wrażenie masywnego, ale nadzwyczaj dobrze wtapia się w ścianę ulicy, nie dominując nad budynkami sąsiednimi. Pełen jest dynamizmu przez zastosowanie różnych ciekawych kombinacji brył i harmonicznie zmieniających się kolorów. Brakuje jeszcze w tym budynku linii „płynnej”, z której potem Gaudí uczynił swój znak rozpoznawczy.
Casa Vicens ucierpiało znacznie w trakcie poszerzania ulicy; zburzono wtedy altanę, fontannę i część ogrodu. Następnie rozbudowano go w 1925 roku, czego dokonał J. B. Serra de Martinez; architekt ten za ścisłe trzymanie się zasad wytyczonych przez Gaudíego otrzymał nagrodę miasta Barcelony w 1927.