Cerkiew Opieki Bogurodzicy w Łabowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Opieki Bogurodzicy
A-294/763 z dnia 05.09.1964[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Łabowa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Łabowie

Wezwanie

Opieki Bogurodzicy

Położenie na mapie gminy Łabowa
Mapa konturowa gminy Łabowa, u góry znajduje się punkt z opisem „Łabowa, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Łabowa, cerkiew”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Łabowa, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego
Mapa konturowa powiatu nowosądeckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Łabowa, cerkiew”
Ziemia49°31′28,5″N 20°51′45,6″E/49,524583 20,862667

Cerkiew Opieki Bogurodzicy w Łabowej – dawna cerkiew greckokatolicka znajdująca się w Łabowej, zbudowana w 1784.

Cerkiew wpisano na listę zabytków w 1964.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew z fundacji Lubomirskich wybudowano z kamienia w 1784. Po wysiedleniach ludności łemkowskiej w 1945 i 1947 stała nieużytkowana i niszczała. Remontowana w 1992 i od tego roku pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła filialnego parafii w Łabowej.

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Budowla reprezentuje typ cerkwi murowanej z masywną wieżą w elewacji zachodniej. Charakteryzuje się dużą różnorodnością architektoniczną jeśli chodzi choćby o: proporcje i rozmiary, barokowe wieżyczki w formie hełmów na dachu świątyni, czy wywinięty półkoliście gzyms wieży na tarczę zegara. Stała się wzorcem przyjętych rozwiązań w późniejszych cerkwiach drewnianych. Do krótkiego prezbiterium zamkniętego półkoliście dobudowana od północy zakrystia. Duża nawa posiada parę półkoliście zamkniętych kaplic o charakterze transeptu. Wieża zakończona baniastym hełmem z latarnią, siodłowy dach i wieżyczki pokryte są blachą.

Wewnątrz znajduje się polichromia figuralna i ornamentalna w tradycji malarstwa ruskiego autorstwa W. Kryczewskiego wykonana w 1944. Z połowy XIX wieku pochodzi klasycystyczny murowany ołtarz główny, ikonostas i chór muzyczny o tralkowej balustradzie.

Cerkiew otacza kamienny mur z bramką z XIX wieku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jarosław Giemza, Cerkwie i ikony Łemkowszczyzny, Libra PL, Rzeszów 2017, Wydanie I, s. 152 ISBN 978-83-63526-11-5
  • Zbigniew Muzyk, Cerkwie, Wydawnictwo Fundacja, Nowy Sącz 1998, Wydanie I, ss. 15,16 ISBN 83-907385-6-2

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]