Cerkiew św. Michała Archanioła w Polanach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Michała Archanioła
w Polanach
770 z dnia 05.09.1964[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Polany

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bereście

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Położenie na mapie gminy Krynica-Zdrój
Mapa konturowa gminy Krynica-Zdrój, u góry znajduje się punkt z opisem „Polany, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Polany, cerkiew”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Polany, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego
Mapa konturowa powiatu nowosądeckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Polany, cerkiew”
Ziemia49°31′08,9″N 20°59′21,4″E/49,519139 20,989278

Cerkiew św. Michała Archanioła w Polanach – dawna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1820 w Polanach.

Cerkiew wpisano na listę zabytków w 1964. Została włączona do małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecna cerkiew zbudowana została w 1820 na miejscu poprzedniej z 1667. Po wysiedleniach po 1947 przejęta i użytkowana przez rzymskokatolicką Parafię Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bereście. Świątynia odnawiana była między innymi w 1862, 1900, 1960 i w latach 1983-1985. W 2000 przeprowadzono renowację ikonostasu.

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Jest to budowla konstrukcji zrębowej, orientowana, trójdzielna o pomieszczeniach na rzucie kwadratu. Do węższego od nawy kwadratowego prezbiterium przylega od północy zakrystia. Wieża konstrukcji słupowo-ramowej, o pochyłych ścianach, z pozorną odeskowaną izbicą zwieńczona kopulastym hełmem z pozorną latarnią. Podobne zwieńczenia wieżyczek nad nawą i prezbiterium, wszystkie zakończone krzyżami każdy w innym kształcie. W przyziemiu wieży przedsionek otoczony zahatą. Przyczółkowe dachy dwuspadowe o różnej wysokości kalenicy kryte blachą. Ściany pokryte gontem.

Wnętrze nakrywają stropy płaskie z fasetą. Chór muzyczny nadwieszany z malowidłami na parapecie. Polichromia architektoniczno – figuralna z okresu budowy. Na wyposażenie składa się kompletny ikonostas z XIX wieku z malowanym baldachimem, w prezbiterium ołtarz główny późnobarokowy z obrazem Piet z XVIII wieku, dwa ołtarze boczne w nawie północny z obrazem Pokrow i południowy z elementów starszego ikonostasu oraz barokowa ambona z 1700 i polichromowana ława diakońska.

Cerkiew otacza wysokie murowane ogrodzenie z kamienia polnego z kapliczką i daszkiem gontowym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, ss. 106–107 ISBN 83-89188-08-2
  • Szlak Architektury Drewnianej Małopolska, Bartłomiej Cisowski i inni, Kraków: Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego. Departament Promocji i Turystyki. Zespół ds. Turystyki, 2010, s. 250, ISBN 978-83-60538-61-6, OCLC 995427727.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]